Deze dag namen we weer afscheid van onze familie. Bijzonder om bij ze op bezoek te zijn geweest en wat zie ik veel van mijn schoonmoeder terug in haar broer. Dezelfde humor, liefde voor de natuur en manier van op de bank zitten.
We worden deze ochtend nog verwend met vers fruit, een smoothie en later nog een groente sapje. Deels uit eigen moestuin. Ik krijg nog een vitamine drankje om snel weer op te knappen en dan vertrekken we naar het vliegveld.
Inchecken gaat vlot, de security duurt deze keer wat langer. Elke keer is het weer anders. Op Schiphol moet je hoge schoenen uit, dat heb ik in Canada nog niet gezien. Op Schiphol kun je de vloeistoffen gewoon in de tas laten zitten, in Canada moet het er uit. In Vancouver moest alles in een klein plastic zakje passen, bij vertrek naar Vancouver had ik alles los in de bak gelegd (bij gebrek aan een zakje).
De gezagvoerder voorspelde een bumpy-vlucht, maar dat viel gelukkig heel erg mee. Ik voelde me bij voorbaat al luchtziek worden. Door de verkoudheid is alles toch wat in de war. Het dalen vond ik geen feestje. Mijn oren hadden erg veel last van de luchtdruk en ik snap nu waarom kinderen soms gillen van de pijn. Echt heel naar. Gelukkig is dat snel voorbij en konden we zo naar de uitgang lopen. Geen customs (binnenlandse vlucht), geen bagage op de band (alleen handbagage). We spiekten nog even op we een verdwaalde rode koffer zagen staan, maar kwamen niet langs de internationale bagage banden.
Nu lekker een dagje rust, beetje breien en lezen.
Groet, Françoise
Niet heel erg ziek geworden lijkt het. Dat is fijn. Nu even uitrusten.
ReplyDelete