Allereerst hartelijk dank voor alle lieve reacties om mijn vorige blog. Zowel hier als op Facebook en op WhatsApp ontving ik vele lieve woorden van vrienden, bekend en minder bekend. Het is fijn te merken dat zoveel mensen even met je meeleven, samen stil staan bij een verlies. Het geeft troost en verbindt.
In mijn laatste blog van het jaar schreef ik over mijn goede voornemen om dit jaar de zolder op te ruimen en al mijn ordners door te spitten...Best een klus, die ik niet moet uit stellen tot de zomer, want dan is het veel te heet daar onder de balken. En aangezien een hele dag in het weekend op de bank met een handwerk nog steeds geen goed idee is, is opruimen een schone taak. Alhoewel, schoon...dat is het niet echt in de bergruimte op zolder.
Ook ik keek op Netflix naar de serie over het opruimen met Marie Kondo. Haar methode pas ik niet letterlijk toe, dan mag je wel vakantie nemen om de klus te klaren. Ik haal er de ideeën uit die mij aanspreken en pas ze toe. Zo vouwde ik de vaatdoekjes anders op (pasten ze beter in de kast) en ik legde ze op kleur. Het lijkt zo overdreven, maar het maakt wel blij. En waarom ook niet? De kleurpotloden in hun doos liggen ook op kleur. We bewaren lapjes op kleur, dus ook de vaatdoekjes en theedoeken moesten er aan geloven.
Bij het opruimen vorige week kwam ik een envelop tegen...geen idee wat er in zat, maar het bleken dus felicitatiekaarten te zijn bij mijn geboorte. Grappig om de formele teksten te lezen en dan de formele kaartjes erbij waar de gegevens van de afzender op stonden.
Bovenstaand kaartje met de naalden en wol getuigen van een vooruitziende blik...
De drie onderstaande zijn duidelijk van dezelfde ontwerper en waren vast populair in de jaren 60.
Tja, en wat nu te doen met deze kaarten? Wegdoen, bewaren? Aangezien ik er echt blij van werd om ze te zien, mogen ze blijven. Ik heb ze allemaal weer terug gestopt in de grote envelop en deze op een stapel "nog verder opruimen" gelegd. Ik weet wel in welke doos ik ze ga stoppen, maar die staat helemaal achterin de bergruimte. Eerst nog zo'n 30 dozen te gaan voordat ik daar ben.
Ook de eerste ordners heb ik in mijn handen gehad. Er staan er nu 10 klaar om onder handen genomen te worden. Stickers met nummertjes erop...De eerste drie heb ik gezien. Met de eerste was ik binnen 5 minuten klaar: zat bijna niets in. De andere twee heb ik doorgenomen. Er zaten o.a. borduurpatroontjes uit de Libelle en Margriet uit de jaren 90 in. Een deel van de patronen mag weg, maar van de meeste word ik blij als ik ze zie.
De kop is er dus af. Als ik alle handwerkspullen op zolder heb uitgezocht (nog 2 dozen te gaan), dan kan ik een paar dozen met deze spullen naar het goede doel brengen en ook de kinderboeken moeten dan het huis maar eens verlaten. Dan is er op die plek ruimte voor andere spullen.
Een volgend goed moment om te ontspullen is Koningsdag!
Deze week nog wat spullen naar de Kringloop, zodat we ook echt ruimte zien ontstaan.
Wordt vervolgd, want er zijn nog heel wat verhalen te vertellen over de schatten van de zolder.
Liefs,
Françoise
