Friday, July 26, 2024

Vakantie 2024 dag 2

 Deze dag een afspraakje met quilt-, brei- en vulpenvriendin, Inge. O, en we hebben het ook over bakken, de bloemen in de tuin, de carrièreswitch en de overheerlijke brownies die ik had meegenomen.  Ook kwam het Quiltfestival in Birmingham langs. Inge gaat daar volgende week heen, dus ligt er een lijstje klaar van standhouders waar ze een kijkje wil nemen, en natuurlijk een quiltwerkje voor weet-ik-veel-wanneer. Goede herinneringen aan dit festival komen bij mij boven, al is het inmiddels al heel wat jaren geleden dat ik er geweest ben.

We hebben het ook over garens en wolletjes en ik vertel wat mijn plan is als cadeautjes voor de kinderen uit mijn klas als ze jarig zijn. Al eerder maakte is deze poppetjes en dat blijft leuk. De basis is een houten poppetje (in het Engels noem je ze ook wel Peg dolls, gebaseerd op de houten knijper), deze heb je in vele vormen en maten. Ik vond er nog een paar in een blikje en gisterenavond laat nog aan de slag. Na wat gereken en gepuzzel ( hoe zat het ook alweer met zo’n kegel bekleden), het zoeken van het juiste vilt (de echte wolvilt) en de garens, maakte ik onderstaande zomerse bloem. 


Duidelijk nog een prototype: de Franse knoopjes wat onregelmatig, omdat ik de muts al had dichtgenaaid om te passen en daarna nog het borduurwerk ging prutsen. Ook was het laat en had ik er niet aan gedacht om de daglichtlamp aan te zetten. Maar toch is het een leuk begin en is het moeilijk om te stoppen met borduren.

Bij thuiskomst lag er een pakketje in de bus met stempels: voor in mijn notitieboeken (aantekeningen van de sokken) en voor op school. Nou ja, eigenlijk gewoon te leuk om dat laatste als excuus te gebruiken om de aan te schaffen. Deze stempels zijn van Cats on appletrees en ik was aangenaam verrast door de kwaliteit van het blokje, ze hebben een mooie greep.

Ze zijn dus echt wel klein…


Ik heb ze nog niet uitgeprobeerd, want ik ging aan het einde van de middag nog naar IKEA met mr. X. We hadden wat nieuwe spullen nodig: kleerhangers, glazen, hoeslaken. Niets spannend, maar wel even gezellig en konden we samen van Zweedse gehaktballetjes genieten. Het is zo een van die vakantiedingen die je kunt doen.
Kortom: een welbestede vakantiedag met inspiratie en ontspanning.

Groet, Françoise


Thursday, July 25, 2024

Vakantie 2024

 Gisteren was mijn eerste vakantiedag en terwijl ik heerlijk met een luisterboek en breiwerk in de tuin zat, realiseerde ik me dat ik ook tijd en ruimte heb om een blog te schrijven. Ik weet niet of elke dag gaat lukken, maar ik kan in ieder geval een poging wagen. 

Ik slenterde dan ook op mijn slippers naar de supermarkt op de hoek voor broodjes bij de lunch. En ondertussen probeerde ik me het geslenter over een Franse camping op weg naar de bakker voor te stellen. De rust die er heerst, zo hier en daar een kinderstem, de warmte van de zon op het asfalt en het vooruitzicht van een croissantje en stokbrood. Het lukte best goed en zo kreeg ik echt vakantiegevoel.

Ook later in de tuin lukte dat goed, ook als was mijn uitzicht de schone was aan de lijn. Eerder die dag maakte ik de wasmachine ook maar eens van binnen schoon…en ruimde ik de keuken op. Dat hoort ook bij vakantie: de tijd en ruimte om een keukenplank leeg te halen en dingen weg te gooien. Ik ordende de thee en besloot wat muffe zakjes weg te doen. Laten we zeggen, dat niet alles meer uitnodigend rook voor een heerlijk kopje thee.

De eerste dahlia bloeit. Deze heeft de strijd tegen de slakken in ieder geval gewonnen. De slakken weten nog steeds de frisse, sappige bloemknoppen te vinden en de planten worden vakkundig getopt. Maar zo hier en daar lukt het om te ontsnappen aan de naaktslakken die de zomer van hun leven hebben.

Dinsdag was niet alleen mijn laatste dag voor de vakantie, maar ook meteen mijn laatste werkdag bij het softwarebedrijf waar ik ruim tien jaar heb gewerkt. Mijn werkzaamheden heb ik afgerond, afgedragen en losgelaten. Het is goed zo. Zoals Cruijff zei: “Elk nadeel heb zijn voordeel”: door de veranderingen op he werk, heb ik wel de keuze gemaakt om een lang gekoesterde wens te onderzoeken en nu het avontuur aan te gaan.

Naast wat luieren in de tuin deze dagen ben ik bezig met het samenstellen van mijn portfolio. Dit ter voorbereiding op mijn eigen studie. Wat heb ik allemaal al gedaan? Werk, vrijwilligerswerk, hobby, etc. Etc. De lijst is lang en ik zoek van alles op en maak zo een reisje door de tijd. Oude tijdschriften waar ik columns voor schreef of in de redactie zat, vakantiebaantjes met goede herinneringen. Veel werk, maar goed om te doen. En de vraag die ik daarbij elke keer stel: wat heb ik daar geleerd dat ik kan gebruiken in mijn werk als juf?

Mijn vulpennen zullen in ieder geval van pas komen, die passen perfect in het vrijschoolonderwijs. Eentje die zeker op mijn bureau zal liggen is een nieuwe die ik van collega’s kreeg…heel attent van een stelletje nerds die liever nooit een pen vast houden.

Fijne dag, Françoise 


Monday, July 8, 2024

En opeens was het juli

 Tussen dit bericht en mijn vorige zit meer dan een maand...en ik moet echt even in mijn agenda kijken om terug te halen wat er allemaal is voorgevallen in de afgelopen weken. Dat is niet bepaald niets!

Er waren wat gezellige vriendinnendingen: een dagje quilten in Leiden, en een penshow in Utrecht. Dat laatste resulteerde in een nieuwe vulpen. Ik zocht nog wat bij mijn Hopjesbruine inkt...maar ja, een bruine pen, dat is toch niet echt mijn ding. Toch maar eens op zoek. Ik had al iets gezien op internet bij Giant's pens: die had de mooie omschrijving chocolate with strawberries. Dus eerst maar eens kijken. Tja, mooie pen en dus in mijn achterhoofd gehouden. Ik had nog een workshop en misschien kwamen daar ook nog nieuwe wensen uit voort. Ook nog gespeurd naar andere bruine pennen die goed zouden passen bij mijn hopjesbruine inkt. Maar nee, ik kwam verder niets tegen en dus ging ik kijken of de pen er nog was. Zo ja, dan werd-ie van mij. En zo geschiede...

Chocolade met aardbeien

Het sokken breien ging ook gewoon door, ik vergaderde met het bestuur van mijn koor, mr. X had op school een overleg over zijn studievoortgang (veel gemist door zijn nekblessure), we gingen naar Appeltern (leuk met de veerpont), ik had wat quiltdingen, tandartsafspraken en meer van dat soort dingen.

Ondertussen ging het werk ook gewoon door en dat liep toch niet zo naar mijn zin. De nieuwe collega's zijn gezellig, aan de kantoortuin ben ik inmiddels ook gewend, maar toch, toch, word ik minder blij van mijn werk dan voor de samenvoeging. Mijn functie is/zal anders zijn en het is met elkaar zoeken naar de juiste weg. Ondertussen loopt het een en ander niet goed, en ik heb daar last van. Ik realiseer me dat ik geprikkeld ben en dat er iets zal moeten veranderen. Als ik dan op donderdagavond de 13e op Facebook een vacature als leerkracht zie langs komen weet ik: ik ga solliciteren. Eigenlijk wil ik al heel lang wel naar de PABO, maar was er altijd wel een reden om die stap op dat moment niet te zetten. Nu was die er wel en op vrijdag stuurde ik een mailtje en appje naar de schoolleider van vrije school de Driestroom in 's-Hertogenbosch. (basisschool van Mr. X).

We hadden direct contact en op zaterdagochtend maakten we een afspraak voor dinsdagmiddag. Een uitgebreid gesprek volgde en dat resulteerde in een dag proefdraaien. Spring maar in het diepe. (school heeft niet zulke goede ervaringen met zij-instromers, dus laat maar zien wat je kan). Ze hadden wel direct een klas op het oog en laten ze daar nou net iemand nodig hebben op maandag, de vaste juf had een bruiloft. Konden ze mooi dat gat opvullen. Dat ging ik natuurlijk doen. Ik nam de vrijdag, maandag en dinsdag vrij om te proeven en te werken. Op vrijdag keek ik mee en las ik voor en ging ik gewapend met lesmateriaal en planning naar huis om de maandag voor te bereiden. Ook de dinsdag had ik vrij genomen om nog een dag mee te kijken of nog les te geven en feedback te krijgen.

Rondje bos


In het weekend bereidde ik mijn lessen voor. Eén les ging over naaldbomen en dus liep ik een rondje door het bos. Grappig dat je dan dus weer met een andere blik kijk. Een naaldboom is echt heel lang en recht en je kunt een den en spar makkelijk herkennen/onderscheiden.

En zo stond ik op maandag in mijn eentje voor de klas. Ze hadden nog wel een vakles handwerken, dus er kwam een andere leerkracht om te breien. Nou ja, ik heb natuurlijk ook meteen heel wat steken geraapt, beginnetjes van de naald gecorrigeerd en gezorgd dat een ander kind zijn steekjes om iets dicht te naaien netjes deed. 

Aan het einde van de dag vond ik het onderwijs nog steeds heel erg leuk...op naar de dinsdag. Even overleggen met de andere leerkracht over de taakverdeling en alvast het een en ander voorbereiden. Toen kwam de dinsdag...die begon met een appje: of ik het aandurfde om de klas nog een dag alleen te doen. Er was een zieke en ze hadden de ander in een andere klas nodig. Ja hoor zei ik, dat doe ik wel, maar ik kan niet alleen met ze naar buiten: samen met de onderwijsassistent toen de buiten gymles verzorgd. Het was een heel warme dag, zelfs al om 9:00 uur...dus iedereen zijn waterfles mee naar buiten.

Waterflessen: soort bij soort en op kleur


En ook na deze dag waarin mijn geduld op de proef werd gesteld (dag 2...) vond ik het nog steeds leuk en had ik, voor mijn gevoel, een grijns van oor tot oor. Met de schoolleider had ik vervolgens nog een gesprek over uren/financiën en dat soort praktische dingen. Beide partijen positief gestemd, maar ik was niet de enige sollicitant (overigens ook niet de enige die ze nodig hadden).

Donderdagmiddag een telefoontje: je bent aangenomen!

Dus na de zomer ga ik 1 dag naar de PABO  en 4 dagen voor de klas. Als zij-instromer kan dat. Er volgde vervolgens een stroom van mailtjes (administratie school, administratie hoge school, opzeggen huidige baan) en acties. Waar zijn mijn diploma's. Kun je ook je HBO-diploma ophalen uit het diplomaregister? Diplomaregister? wat is dat? O, dat is bij DUO...maar dat geldt alleen voor diploma's vanaf 96...Ik kan hem opvragen bij de Haagse Hogeschool waar ik ooit studeerde...dat kan online, moet je wel je studentnummer invullen. Hmmm, studentnummer...tja... Gelukkig volstaat het tonen van het origineel ook op de eerste studiedag.

Het is zomer

Een complete achtbaan dus. De sokken heb ik maar even gelaten voor wat ze zijn...want er komen allerlei overdrachtspapieren van mijn klas in de mail, tips voor het nieuwe schooljaar. Logisch, want de vakanties zijn hier inmiddels begonnen. Ik heb alles even geparkeerd, want moet uiteraard mijn huidige werk ook overdragen.

In het weekend heb ik mijn kantoor/logeerkamer onder handen genomen. Het logeerbed is er uit, meer ruimte om te bewegen en een kleine tafel extra. Eindelijk een nieuwe printer gekocht en die inmiddels geïnstalleerd. 

Tussendoor ook nog een dagje Amsterdam en als je dan in een boekwinkel bent...dan zijn kinderboeken nu opeens weer heel aantrekkelijk en heeft het rondsnuffelen weer een doel! Ik kocht een prachtig boek met de Noorse mythen.
Noorse mythen, mooie vertelstof

Kortom, veel gebeurd. Hoe snel kan het gaan...en heel veel nieuws in het vooruitzicht.

groet, Françoise





Friday, May 24, 2024

Van alles en nog wat

 Ter voorbereiding op dit blog blader ik op mijn telefoon door de foto´s van de afgelopen weken. Het zijn er niet zo veel en de foto´s die ik heb zijn vooral van sokken. Sokken van voor, van achteren, opzij, details, in het beginstadium  en aan het einde. Natuurlijk zijn momenten die veel fotogenieker zijn: dat fietspad met aan weerszijden fluitekruid. Ik neem echter niet de moeite om dan af te stappen, mijn telefoon uit een tas te vissen, die weer in mijn fietstas zit. Op die momenten fiets ik door, meestal is dit op weg naar werk.


Ik geniet er van om zo makkelijk de fiets te kunnen pakken, die 20 minuten verschil per enkele rit, maakt een groot verschil voor de dagelijkse keuze. Als het 's morgens droog is, ga ik op de fiets en terug zie ik dan wel. Ik heb een goede poncho en anders iets later of eerder naar huis om de regen te ontlopen. Lukt natuurlijk niet altijd, maar zware buien heb ik nog weten te vermijden.

Ook was ik veel in de tuin te vinden. Om te beginnen wilde ik de voortuin nu eens goed onderhanden nemen. Het gras komt er steeds overal op, dus tijd voor veel vaste planten. En aangezien het onmogelijk is om alles in één keer te doen, doe ik steeds een stukje en koop daar dan wat planten voor. Ook verhuisde er wat van achteren naar voren. Zo werd het een project in kleine stukjes in plaats van een te groot geheel. Hoe vaak ik al niet met veel plantjes van het tuincentrum kwam en dan even was vergeten dat ze ook nog de tuin in moeten...dat kost niet alleen tijd, maar ook energie. Dus stukje voor stukje werkt beter en nu bijna klaar. Kan ik daarna de achtertuin in, waar het zevenblad vrolijk bloeit en de dahlia's in potten staan en lekker doorgroeien. De planten genieten duidelijk van al het hemelwater.

Begin mei was ik met mijn moeder, zussen en nichtje (damesdag...) naar Limmen naar de Hortus Bulborum. De tulpen stonden er nog prachtig bij en tijdens de rondleiding leerden we nog weer van alles. Het was die eerste dag van mei prachtig weer: stralende zon en 25 graden. Perfect voor ons uitje met ook nog een lunch op een terras.


De Meimaand is ook Mariamaand en in 's-Hertogenbosch is dat duidelijk merkbaar. De stad hangt vol met wit-blauwe vlaggen en in de St. Jan is Maria extra uitgedost en staat ze prominent in de kerk. Op 12 mei was de processie en werd ze door de stad gedragen. Het voelt wat vreemd: de stoet met kerkelijken terwijl de rij auto's gestaag groeit om de parkeergarage te bereiken, op de markt wordt frisdrank uitgedeeld en daar moet de stoet dan omheen...Ik kan me voorstellen dat dit lang geleden een andere indruk maakte. Uit de verhalen hoorde ik dat de mensen dan rijen dik stonden te wachten, nu kijken mensen toch wat verbaasd naar wat er langs komt.


De diensten krijgen deze maand ook extra aandacht. De gildes maken hun opwachting en tijdens de Vesperdienst is er een koor. Wij zongen met ons koor op de 12e mei. Geen volle kerk, wel wat toeristen die in en uit lopen tijdens de dienst, maar zingen in een kerk met orgel blijft toch een bijzondere belevenis. Nu als onderdeel van de dienst met een passend repertoire. (en dan nu op naar kerst; de eerste kerstklanken hebben op de repetitie alweer geklonken).

En dan toch nog even naar de sokken: de sockmadness was nog in volle gang de afgelopen weken en ik heb me uit de naad gebreid tot en met ronde 6. De finale niet gehaald, dat is bijna onmogelijk als je full-time werkt. Dan moeten andere teamleden dat ook doen, net zo veel slaap nodig hebben  etc. Maar...de sokken waren wel af voordat de laatste finalist bekend was en daarmee de ronde was afgelopen. Ik was dus wel sneller dan de langzaamste finalist uit een ander team. Zondag start de finale om 9:30 uur, voor veel finalisten een goede tijd. Ik ben die dag op stap, maar ga zeker de sokken wel opzetten, ben heel benieuwd naar de uitdagingen.

Ondertussen begint alweer de volgende sokkenwedstrijd: SWC. Iets relaxter, maar dan moet je je wel kwalificeren. Vorig jaar was de regel: als je ronde 6 van de Sockmadness had gehaald, was je automatisch geplaatst. Die regel geldt dit jaar niet: alleen als je ronde 7 (de finale) hebt bereikt, mag je starten. Ik koos voor het eenvoudige patroon, omdat ik van die mooie draadjes in de kast heb liggen, die voor kabels etc. niet geschikt zijn. Een kabel vraag om een rustig gekleurd draadje, niet om een druk. Ik geniet enorm van de kleurtjes in het draadje, maar o wat is het breien zelf saai. Nog 1 hiel en voet...en nog een week om te breien. Dat gaat wel goed komen.

Af en toe ook nog wat quilterigs: kleine bloemetjes. Ik experimenteer met blaadjes van een wollen lapje en een rondje van vilt met borduurwerk erop. Reuze leuk, maar dit wordt een meerjarenplan.


Afgelopen week was de laatste week met extra vrije dagen. Ik heb er van genoten. Nu maken we wat plannen voor de zomervakantie en ligt er een lijstje voor mijn neus met zaterdagse klusjes: de was, boodschappen, sporten, de kapper, kattenbak, shawl blokken, notulen en als tussendoortje: breien. Allemaal geen fotomomenten, maar als het even droog is, dan valt er buiten nog wel wat te beleven.

Groet, Françoise


Sunday, April 28, 2024

Pfffff

 De afgelopen maand raakte mijn hoofd vol...vol met sokken, quilts, het huishouden, maar vooral toch door de wijzigingen op mijn werk. Het is inmiddels 3 maanden geleden dat we werden overgenomen en verhuisden naar een andere locatie. Aan de nieuwe locatie ben ik inmiddels wel gewend. Ik geniet van de mogelijkheid om te fietsen naar kantoor (en daardoor de natuur elke week groener zie worden), en ook het geroezemoes van de kantoortuin kan ik redelijk goed buiten sluiten.

De overname was natuurlijk met een bepaald doel en hoe dat bereikt gaat worden, is nog niet duidelijk. Ook mijn rol daarin ligt nog niet geheel vast. Natuurlijk zijn ook de verhoudingen onderling verschoven. De directeur is niet meer mijn baas, maar een collega en dat geeft regelmatig wat onduidelijkheid en daardoor wrijving. En daar waar ik anders in het weekend zelden met mijn werk bezig was, ben ik dat nu regelmatig wel in mijn hoofd. Kortom, het kost energie (en levert nu nog niets op...).

Gelukkig bestaat het leven uit meer dan werken (er zitten tenslotte 168 uren in een week, waarvan ik er maar 40 werk...) en gaat het op dit moment vooral over sokken. De sokken van de Sockmadness wel te verstaan. De ene na de andere ronde komt voorbij en aangezien ik door ben naar ronde 5 blijft er ook nog de "stress" van deadlines, wachten op een patroon en spanning of je gebreid hebt volgens patroon.


Tussendoor waren er ook nog de Patchwork en Quiltdagen in Rijswijk waar ik 2 dagen door bracht. Eén dag met mijn moeder en een dag met vriendinnen en als Angel bij het Quiltersgilde. Het blijft toch leuk al die lapjes. Er hingen prachtige quilts, van modern tot klassiek (of is dat andersom?) en daarmee voor elk wat wils. Inspiratie genoeg.
Ondertussen ben ik ook bezig met het uitschrijven van een breipatroon. Dat is wel even wat anders dan een quiltpatroon. Een breipatroon moet tot op de steek nauwkeurig...Dit patroon is voor een shawl passend bij de adventskalender van https://ateliersopra.com/yarn-advent-calendar-2024/

Als je het pakket voor 1 mei bestelt, krijg je een fijne korting. Welke kleur je moet kiezen? Ik zou het niet weten; ze zijn allemaal even prachtig. Ik heb ze nog niet kunnen vasthouden, maar de plaatjes van José die ik in Whatsapp zie zijn veelbelovend. En verder kan ik daar natuurlijk niets over verklappen. Ik brei momenteel proeflapjes om alle steken goed te berekenen en om het patroon zo eenvoudig en duidelijk mogelijk op te schrijven. Alle patronen van de sockmadness helpen daarbij. Elke ontwerper heeft zijn eigen manier van beschrijven en opschrijven.

Tussen alles door werk ik ook nog in de tuin. De dahlia's staan in potten (niet vertellen aan de slakken) en ik ontdoe de voortuin stukje voor stukje van onkruid. Hoogste tijd om daar allemaal vaste planten in te zetten, want mijn droom van allemaal bloemenzaaisels loopt alle jaren in de soep. Vandaag deed ik weer een paar m2 en zette daar meteen wat planten in die ik uit de achtertuin haalde. Ik deelde de ooievaarsbek op in kleinere pollen en verdeelde ze. Jammer dat we geen tuincentrum om de hoek hebben, waar je even een paar plantjes haalt en die dan meteen in de tuin zet. Als ik nu ga, dan kom ik met zoveel thuis, dan ik vervolgens te weinig tijd/energie heb om ze er tijdig in te zetten.  Nu verhuis ik een stukje achtertuin naar de voortuin en heb daarmee ruimte voor de dahlia's achter.

Koningsdag vierde ik tussen de lapjes. Gezellig met een quiltvriendin bijpraten en lapjes sorteren. Altijd leuk als je lapjes van jaren geleden tegenkomt: collectie zus, ontwerper zo. O, die had ik ook in een quilt etc. Een goede manier van opladen.

Nu nog even de laatste was ophangen. Ik hoopte op een droge dag, zodat het een en ander buiten aan de droogmolen kon, maar dat zat er niet in. Overigens moet ik dan eerst dat gat in de grond weer vinden. Dat is altijd weer een zoektochtje na de winter. Het gras zit er over heen gegroeid en die rode dop die er oorspronkelijk op zat, is al lang niet meer rood, maar gebleekt door de zon. Nu dus maar op zolder...

Ergens komende week komt er weer een sokkenpatroon: ronde 5. Mooi dat ik deze ronde bereikt heb. Vorig jaar deed ik voor het eerst mee en was mijn doel ronde 1 overleven. Dat is gelukt, want ik haalde ronde 6! Meteen de lat dus hoog gelegd, wie weet gaat het ook dit jaar lukken.

Iedereen een goede week gewenst.

Françoise