Canada 6 augustus, dag 4

De zaterdag was een dag van weinig foto’s. Ik heb er gewoon niet aan gedacht of we zaten in de auto en zat een goede foto er niet in.

De dag begon weer vroeg met bloggen, een kopje thee en genieten van de rust om mij heen. Om 7:30 uur gingen de wandelschoenen aan voor een wandeling door de buurt. Stevig doorstappen en gezellig kletsen met de dames. De wijk waar we door heen lopen bestaat uit allemaal vrijstaande huizen, grote tuinen, zwembaden, gelegen aan brede straten (met en zonder stoep).

Veel voortuinen staan vol bloemen, zonnehoed, phloxen, hosta’s, hortensia’s en ook hier staat de hibiscus volop in bloei. Verder keurig gemaaide grasvelden en geen tegel te zien in een voortuin.

Het was al warm en vooral heel, heel erg vochtig. Het zweet liep in straaltjes langs mijn hoofd en terug gekomen was een verfrissende duik in het zwembad dan ook heel welkom. In de keuken staat het weekend menu dus met elkaar verheugen we ons op het ontbijt.

Drie heren gingen golfen, maar moesten eerst naar de shopping mal om mr. X in een gepaste outfit te steken. Toen hij ‘s middags terugkwam grijnsde hij van oor tot oor. Hij had het reuze naar zijn zin gehad en what a handsome guy. Keurig shirt, short en een riem die nog wel wat ingekort mag worden.

We hadden wat adressen opgezocht van quiltwinkels en wolwinkel en gingen op pad. Eerst langs de geldautomaat, want mijn bankpas werkt niet in de winkels. Cash betalen kan gelukkig overal. Wat was het gezellig in de auto. Vanaf de achterbank volgde ik de gesprekken voorin. We genoten van het landschap en de huizen, de oude wijken, een markt met lokale groenten en de eerste wolwinkel.

Little Red Mitten was een mooie winkel. De eigenaresse was buiten wol aan het verven. Dat was natuurlijk leuk om te zien en mijn doel was om alleen lokale wol te kopen. Geen merken die ik ook in Nederland kan krijgen, maar een mooie streng handgeverfd garen van haar eigen merk. Een draadje met een verhaal.

De volgende stop was een quiltwinkel. Het zag er veelbelovend uit op internet, maar de werkelijkheid was een oude schuur met een oude eigenaresse en oude stoffen…Alles was een beetje smerig en we waren er snel weg. En helaas was de volgende wolwinkel gesloten in verband met vakantie. Jammer dat dit niet op de website duidelijk stond vermeld.

Wat we ook zagen, en dat kennen we in Nederland niet, was dat daklozen bij een verkeerslicht staan op de middenberm van de weg. Ik vroeg me af waarom ze daar staan. Niet echt een veilige plek, in de volle zon en al dat verkeer. Het heeft echter een goede reden. Veel chauffeurs hebben pakketjes op hun achterbank voor deze mensen. Een tasje met een flesje water, wat te eten een paar dollar en soms een deken. En als je dan moet stoppen kun je deze mensen iets geven. Ik heb inmiddels zelf gezien hoe deze attentie wordt ontvangen. Het raakte me, de lach op het gezicht van de bijna tandenloze man, die blij was met een flesje water en wat te eten.

Weer thuis was het weer tijd voor het zwembad en later buiten eten met zijn allen. De steaks op de BBQ en tot laat buiten zitten met pijn in ons buik van het lachen. Weer een geslaagde dag, waarin we weer het een en ander hebben gezien en geleerd over het land. Waar ik mijn eerste Ice Coffee ooit dronk. Gehaald bij Tim Hortons, een begrip hier voor Brewed Coffee & Baked Goods. Je gaat daar natuurlijk niet je auto voor uit…je rijdt gewoon langs de Drive Thru. Dat laatste kan ook voor het pinnen van geld of het kopen van doughnuts.

Groet, Françoise