Op maandag reisden we terug van London naar Georgetown. We deden dit met een omweg en namen de lokale wegen in plaats van de snelweg.
Maar eerst namen we afscheid van onze familie met een lach en een traan. Het was zo’n goed weekend. Daar ga ik nog heel vaak aan terugdenken. Nog even een paar plaatjes van het huis. In Canada is veel groter dan bij ons. Denk aan de wasmachines en de koelkast. Nu is dat laatste wel handig omdat je in de auto moet voor een pakje boter…Zelf hoef ik maar 150 meter te lopen tot de supermarkt.
Een goed gevulde koelkast is dus praktisch, maar deze koelkast met dubbele deur…ik vind het prachtig. Koud water en ijsklontjes zo uit de deur…
En wat ook handig is: een aparte wasruimte. Een wasdroger is hier ook heel normaal, op veel plaatsen is het overigens niet toegestaan je was zichtbaar buiten te hebben hangen. (Dat doet me denken aan een camping in Schotland waar een waslijntje buiten de tent niet mocht. Je was en natte handdoeken hingen dus in de tent…).
De wasruimte hieronder is meteen de doorgang naar de garage. Een bank om je schoenen aan te trekken, sleutel rekje en kapstok. Ook de wasmachines zijn een slag groter dan bij ons, ze hebben de perfecte hoogte om je was op te vouwen.
Overal mooie hoekjes, ook bij de wasmachine. Het hele huis is goed georganiseerd en netjes. Het motiveert om thuis maar weer eens een opruim ronde te doen.
Onze reis ging vandaag via Stratford naar Shakespeare en St. Jacobs terug naar Georgetown. De eerste stop was een quiltwinkel in Stratford (just behind the 7 Eleven). Een grote winkel met heel, heel veel stoffen. Ik dwaalde er wat rond en kocht een paar lapjes als souvenir. Niet te veel, want al mijn souvenirs moeten in mijn handbagage terug passen. Het is absoluut geen optie dat ik mijn souvenirs en andere zeer persoonlijke spullen zoals mijn breiwerk en quilt werk in mijn gewone koffer ga stoppen.
We wandelden even rond in Stratford, leuke, kleine winkels (voor Canadese begrippen) en een boekwinkel met alles van Shakespeare. Daarna reden we door Shakespeare naar St. Jacobs. Ook hier dwaalden wat toeristen rond. We zagen de Mennonieten rijden met hun paard en wagen…en nee, niet als toeristische attractie, maar omdat ze hier voor kiezen. De quiltwinkel was dicht op maandag, dus bleef het bij wat lekkers bij de bakker.
Een paar plaatjes: de hoek op de parkeerplaats voor de paarden en een hoekje van de winkel met bloemen en planten.
Net op tijd weer in de auto, want het was een dag met hevige regen. Goed om het wat af te laten koelen en ook hier kunnen de boeren regen gebruiken. Grijze luchten dus, maar ook weer zon.
Ik blijf me ook verbazen over de hoeveelheid elektriciteitsdraden die langs de wegen zich van paal naar paal slingeren. Maar buiten de bebouwde kom wel de makkelijkste manier.
Gezellig blogje
ReplyDeleteLeuk om jouw reisverslag te lezen.
ReplyDeleteIk zou ook mijn dierbare spulletjes in handbagage houden.
Mooi en leuk om zo meecte reizen :))(
ReplyDelete