Oudjaar

 Het 62e blog van dit jaar: meer dan vorig jaar, met een eindspurt aan het einde. Eerder deze week waren we in Nijmegen en maakten (in de regen) een wandeling over de Duivelsberg bij Berg en Dal. Ondanks de regen en blubber een mooie wandeling. Heerlijk om even naar buiten te gaan, voordat we ons overgaven aan spelletjes en samen met familie eten. Een fijne dag was het.

Gisteren had ik een quiltdagje ingepland. Heerlijk de hele dag tussen de lapjes op mijn quiltkamertje, ook wel het naaihok genoemd. Radio aan, later een film erbij . Het lukte me om een flinke stap te zetten met mijn adventsquilt....De top zit bijna in elkaar, nog 1 rand naaien en dan kan ik hem quilten.

En zoals overal in het land, knalt het hier ook al dagen en zeker vandaag. Hier ligt cat. I vuurwerk klaar: knetterlinten e.d. Er moest en zou gisteren nog vuurwerk komen vond Mr. X. Hier in de buurt kwamen we niet verder dan wat sterretjes...dat was natuurlijk niet de bedoeling. Hij zocht en vond online nog een verkooppunt in Den Bosch, bekeek alle filmpjes op YouTube en bestelde het een en ander. Of ik het dan wel wilde ophalen? Hij ging werken en ik reed naar Den Bosch en ik was niet de enige moeder die nog een bestelling van een tienerzoon kwam ophalen. Er stonden werkelijk alleen maar moeders in de rij om een bestelling af te halen. Wel grappig. We duikelden nog een paar veiligheidsbrillen op, want zonder een bril wordt er niets afgestoken. Dat kun je niet stoer vinden als tiener...maar helaas, anders wordt er niets afgestoken. Wij hoeven geen stoere zoon.

Ik wens iedereen een fijne jaarwisseling en een goed begin van 2022. Mijn bureau is opgeruimd, ik kan met de rode draad beginnen.

Groet,

Françoise

De dag na Kerst

Geen wekker, lekker luieren, wandelen, met een boek op de bank, beetje rommelen. Kortom: vakantie. Een terugblik op de afgelopen drie dagen. Het begon natuurlijk met zaterdagochtend het laatste kleurtje inkt. Deze zit in een groot potje, dus moest het dak nog wat omhoog. Kerstlichtjes uit een kerstpakket erbij, een waar feest.

Ik sorteerde al mijn pennen, legde alle kleuren inkt van de kalender op een rij en vulde de pen die ik altijd bij mijn agenda heb met het 25e kleurtje, een perfecte match.

Daarna tijd om de tiramisu en panna cotta in de auto te laden, samen met het nodig serviesgoed, de cacao, het fruit en de meringues om bij de familie de laatste hand aan het dessert te leggen. Alles in een grote afsluitbare bak, zodat het buiten kon blijven staan. Ik had zo'n vermoeden dat de koelkast bij mijn zus al vol zou zijn...

Super geslaagd was het...vingers werden afgelikt en ik heb de recepten in mijn bakbijbel dan ook voorzien van een dikke plus! Ik schrijf er altijd bij wanneer ik een recept voor het eerst heb gemaakt en eventueel aantekeningen voor een volgende keer. Handig en leuk als je door het boek bladert.

Vandaag was het tijd voor beweging, eerst een rondje bos (veel te warm met een winterjas) en daarna een workout naast de kerstboom. En wanneer je goed kijkt in het bos en in de tuinen zie je alweer het nieuwe leven. De rododendron en magnolia vol knoppen.

Gisteren was ik al vroeg wakker, maar kon ik nog heerlijk liggen mijmeren in bed.

En ineens had ik de werktitel voor 2022! Ik dacht er nog eens over na en ja, het past.

Vandaag speelde ik dus met rode draadjes. lintjes, kant, bolletjes, klosjes en vulde ik mijn pennen met de juiste inkt. Een mooi logo om te gebruiken.

Groet,

Françoise

Advent Dag 24 met de Z van…

 Zo, dat was het dan. Deze laatste dag van de Advent eindigt met de letter Z.

Het einde van de Creachallenge 2021 is bereikt. Deze challenge heeft me uitgedaagd en heeft op een andere manier vorm gekregen dan ik vooraf had gedacht. Ik dacht iets creatiefs met naald en draad te doen elke twee weken, maar het werd tekst. Het werd me dit jaar duidelijk dat ik schrijven leuk vind en altijd leuk heb gevonden. Ik doe het al jaren, schreef columns voor de Seizoener, voor Quilt & Zo, heb al 13 jaar een blog, schreef een boek, zat in de redactie van Quiltnieuws, maar nu pas realiseer ik me dat het niet alleen ging omdat ik wat wil vertellen over het onderwerp, maar dat het schrijven/vertellen ook een onderdeel is van wie ik ben.

Dat is nog eens een mooie afsluiting van het jaar. Vandaag ben ik de hele dag in mijn achterhoofd bezig geweest met een werktitel voor mijn voornemens voor 2022 als vervolg op de challenge van dit jaar.

Ik ben er nog niet uit. Het liefst een Nederlandse titel, maar in het Engels klinken veel ideeën beter. Ik broed nog even verder en de laatste steken aan mijn shawl te zetten…

Bij deze laatste letter van het alfabet horen natuurlijk wel wat woorden. Zo was het vandaag af en toe een Zooitje in de keuken. Ik begon vanmorgen met de keuken op ruimen met de kerstliedjes aan op mijn oude radio…ergens uit de jaren Zeventig, maar doet het nog prima met Zijn Zwarte knoppen.

De Amaryllis is mooi op tijd in bloei…klaar om deze Zaterdag en Zondag van Kerst te stralen.

Mijn Kitchenaid heeft vandaag goede diensten bewezen. Hoe ik dat eerder Zonder dit fijne apparaat deed?

Alle Zoetigheid werd geklopt en gemixt. Ik geloof dat ik alles wel Zeven keer heb afgewassen.

Eerst natuurlijk alles afwegen….

De meringues de oven in..

Morgen de finishing touch op alle desserts. Fruit op de Frambozen tiramisu, cacao op de klassieke. En de vegan panna cotta wordt afgemaakt met passievrucht.

Tot Slot:

Zwaar, Zondig, Zout, Zoet en Zuur.

Ziek, Zomer, Zon, Zombie, Zolder.

Zwiepen, Zeilen en Zuipen.

Zee, Zweer en Zevenaar.

En Zo voort en Zo voort.

Morgen is er nog 1 vakje voor een kleurtje inkt. Die Zal ik jullie heel snel laten Zien.

Ik wens jullie allen een Zalig kerstfeest. 

Françoise 

Advent Dag 23

Zoals te verwachten werd Max Verstappen sportman van het jaar. Ook de twee andere genomineerden wisten wel dat het zo zou gaan. Het leukste aan het gala vind ik altijd die terugblik op het afgelopen jaar, de prestaties van de atleten en als er dan een oeuvre prijs wordt uitgereikt ga je nog verder terug in de tijd. Dan staat daar Joop Zoetemelk om een prijs uit te reiken aan Hennie Kuiper en zie je de beelden van lang geleden. Toen alle renners nog een zwarte broek, witte sokken en zwarte schoenen droegen.

Mijn planning verliep vandaag niet helemaal zoals ik dat bedacht had. Het leek me heerlijk om vandaag maar een halve dag te werken, zodat mijn Kerstvakantie al vroeg zou beginnen. Helaas werd gisteren al duidelijk dat het waarschijnlijk niet helemaal zou gaan lukken. Ach, iets eerder weg is ook fijn. Uiteindelijk ging ik nog later weg dan anders...er kwam deze week zoveel met spoed bij, dat we niet eens tijd hadden om ons te beseffen dat het bijna Kerst is...Het bakken van de lange vingers voor de Tiramisu moet dus ook maar morgen gebeuren. Maar ik kon naar huis met een out-of-office reply in de mail en de laptop kan in mijn tas blijven zitten tot volgend jaar (dat klinkt altijd zo leuk...ik ga volgend jaar pas weer werken).

Morgen dus de keuken in om de desserts te maken. Kerstmuziekje erbij, moet nog wel een keer Flappie horen, dat hoort er echt wel bij.

Deze avond rommelde ik wat mijn al mijn vulpennen, de inkt en wat zit waar in. Welke pen mag wel een nieuw kleurtje en wat zijn de kleurtjes van de afgelopen twee dagen van de kalender: Black Ivy en Wonderland. Die laatste moet wel een mooi kleurtje zijn gezien de naam. En inderdaad een prachtige kleur...

Ik wens iedereen die morgen boodschappen moet doen veel succes, neem je tijd, laat je niet gek maken in de eventuele drukte. Misschien ga je een groots diner serveren op Eerste Kerstdag? Dan veel succes met de voorbereidingen. Uiteraard zal ik foto's maken tijdens mijn tijd in de keuken en jullie daar verslag van doen.

Fijne dag.

Françoise

Advent Dag 22

 De dag begon met een ommetje in de vrieskou. `kijk wat een prachtige lucht met die opkomende zon.

De rest van de dag keek ik uit over de witte daken van de achterbuurten en zag ik het zonnetje zijn best doen.

Hier een mooie combinatie van pennen, mooi trio zo.

Zo langzamerhand weet ik niet meer welke kleur in welke pen zit…eerst kon ik dat prima bijhouden in mijn hoofd, maar nu er meer kleuren zijn, wordt het toch lastiger. Vooral omdat sommige kleuren dicht bij elkaar in de buurt liggen.

Nu ga ik met mijn benen omhoog onder een dekentje op de bank. Ontspannen naar het sportgala kijken.

Bij de mannen ben ik voor de verkiezing van Niek Kimmann tot sportman van het jaar.

Gewoon omdat het mijn achterneef is…ik ken hem niet persoonlijk, daar is onze familie te groot voor, maar natuurlijk werd er op feestjes wel over gesproken. Ik zag dan zijn opa en oma (zijn opa is een broer van mijn vader) en die zijn natuurlijk super trots.

Tot morgen,

Françoise 

Advent Dag 21

 Wat vond ik het jammer dat ik niet op de fiets naar kantoor kon vandaag. Het was zo mooi aan het begin van de dag...overal rijp, het licht dat zo helder was...kortom het zou heerlijk zijn geweest om door het Bossche Broek te fietsen...gezond weertje. Het tweede voordeel zou zijn dat ik niet het ijs aan de buiten en binnenkant van de autoramen hoefde te krabben. Het duurde echt even voordat ik op weg was. Maar het was voor het goede doel...nog de laatste aanvulling ophalen voor onze kerstpakketten én op zoek naar de plantaardige slagroom  en agar-agar. Het is gelukt! Gelukkig had ik ruim de tijd genomen om door de appie te dwalen. Eerst langs het koelvak...daar stond wel slagroom, maar dat was in een spuitbus...niet geschikt...Uiteindelijk maar even gevraagd...ik moest het zoeken bij de houdbare producten. Ik had zelfs nog keuze: op basis van soja of op basis van kokos. Ik heb het allebei meegenomen, kan ik het ook uitproberen.

Gelukkig had ik op de site van de appie al gezien hoe de verpakking van de agar-agar er uit zag...ik zocht bij de gelatine en aanverwanten, maar nee, daar was het niet. Toen op zoek naar het vak met de Oosterse producten (altijd fijn zo'n winkel waar je nooit komt...) en ja, daar kon ik het meteen vinden. Dit verhaal wordt natuurlijk vervolgd...

Verder was het druk op het werk. Niets rustig het jaar afsluiten, er kwam nog allerlei nieuws op ons pad en ja, dat moet natuurlijk allemaal nog voor de kerst...we gaan zien of het lukt. Ik rolde van het ene in het andere online overleg en voordat ik het wist was het al 17:30 uur en de hoogste tijd om mijn laptop dicht te klappen en weer de ruiten van mijn auto van ijs te ontdoen.

Thuis zette ik de rode kool op het vuur, maakte puree van knolselderij en samen met appelcompote en een rookworst hadden we een lekker maaltje. Ik breide wat steekjes aan de Japanse sampler...en wachtte tot mijn eten wat gezakt was voordat ik aan mijn work-out begon. Nog even een half uurtje sporten. Wel raar hoor om dat thuis te doen in plaats van op de club. En het viel zeker niet mee om mij uit mijn luie stoel te hijsen en mijn breiwerk even te laten voor wat het is.

Het inktkleurtje van deze dag is Brandy Snap. Mooie kleur en ik kliederde nog wat op een kladje dat er al lag. Mooi duo de Garland en deze nieuwe kleur.

Morgen ga ik op tijd naar buiten kijken. Als het net zo mooi is als vandaag ga ik voor werktijd een ommetje maken. Ik heb mijn Ommetje app van de Hersenstichting deze week maar weer van stal gehaald. Morgen een thuiswerkdagje, ik hoef hoe dan ook de ruiten niet te krabben. Zorg jij ook dat je in beweging blijft? Elke dag een frisse neus haalt? Even met je neus uit de lapjes, draadjes, boek of werk?

O ja, en vandaag hadden we de kortste dag. De winter is begonnen, maar het wordt al weer langer licht, dus op naar de lente...(maar stiekem hoop ik wel op een Witte Kerst)

Fijne dag,

Françoise

Advent Dag 20

En toen was het alweer maandag...nog een paar dagen tot mijn kerstvakantie begint. De laatste loodjes op het werk. We gingen van kerstdiner met elkaar naar kerstlunch...en ook dat is geannuleerd. We bedachten nog een lunch op kantoor, maar een aantal collega´s werkt toch liever thuis en dus bewaren we dit samen eten maar voor betere tijden. Ik bracht relatiegeschenken naar de post, pakte nog wat cadeaus in die een collega morgen gaat afgeven bij een paar klanten, belde naar het restaurant om onze reservering te annuleren en ze goede dagen te wensen.

Ondertussen had ik ook bericht gekregen van de boekhandel dat mijn bestelling klaar lag: keurig ingepakt, ik kon het zo meenemen. Heel slim hadden ze nog wat boeken bij het loket gelegd en nam ik dus ook nog wat kerstcadeaupapier mee voor thuis. Voelt goed om mijn vaste boekhandelaar te zien en zelf vinden ze het ook fijn om op deze manier hun klanten te kunnen bedienen en zo ook contact te houden.

Gisteren had ik wat moeite om mijn draai te vinden, wat ga ik doen? waar heb ik zin in? Maar aangezien je daar niets mee opschiet, heb ik gewoon de breipennen gepakt en steekje voor steekje kwam mijn goede zin terug. We moeten er tenslotte maar het beste van maken en genieten van de kleine dingen. Zo was ik vanmorgen verbaasd dat ik de vogels hoorde fluiten (7:45uur) en met dit in mijn oren stapte ik op de fiets. Een goed begin. Later werd ik blij van een mailtje van een volger met nog wel een recept voor tiramisu zonder rauwe eieren. Geen moment bij stil gestaan...voor ons geen probleem, maar wat attent!

Eenmaal thuis bekeek ik de post (huh, post op maandag?) en daar zat een kerstkaartje tussen van een oom en tante. Mijn tante quilt ook en leest mijn blog. In het kaartje schreef ze hoe ze geniet van elke dag een blogje... fijn om dat te horen. Kortom, mijn dag was gevuld met kleine geluksmomentjes.

Een deel van de boodschappen voor de tiramisu en de (vegan) panna cotta is binnen. Nog geen agar-agar en plantaardige slagroom gevonden. Wel ontdekkingen bij Lidl en Jumbo dat er op vegan gebied een heleboel verkrijgbaar is. Vervangers voor kwark, melk en yoghurt, gemaakt uit soja, amandelen, haver of kokos. Naturel en met een smaakje. Ik heb mijn ogen uitgekeken. Mijn volgende optie is de AH dicht bij mijn werk, die is echt heel groot en ik moet daar morgen vlakbij zijn voor het ophalen van de rest van de kerstpakketten. Dat is dus mijn eerste doel morgen. Ik zag dat AH online deze spullen in ieder geval heeft (nou heb ik daar verder niets aan), maar dat geeft vertrouwen voor het assortiment van de winkel. Je moet er wat voor over hebben...

O ja, en dan was er natuurlijk ook nog de adventskalender met inkt. Vandaag de kleur Pink Ice, geen roze, geen oranje, iets er tussen in en weer eentje met glitter...ik pakte de andere kleuren er maar eens bij. Het zijn er nu zoveel dat er mooie combinaties te maken zijn. Ook nog wat lapjes genaaid, ooit, ooit komt die adventsquilt af...

Maak er weer een mooie dag van, geniet van de kleine dingen.

Françoise

Advent Dag 19

Voor het eerst in lange tijd geen wekker op zondagochtend! Er stond geen sporten op het schema in de ochtend, maar een wandeling in de middag. Dat had ik al lang niet gedaan...eigenlijk wel fijn om weer eens wat wandelkilometers te maken.

Verder rommelde ik lekker wat aan. Ik sneed lapjes voor mijn adventsquilt, zette de kabouter verder in elkaar, met rugzak en al! Heerlijk op de bank met een boek en een was aan de lijn.

Mr. X had zich verheugd op een extra weekje vakantie, maar school heeft bedacht dat ze deze week zelf aan de slag moeten met de lesstof, volgens het lesrooster dat er is. Docenten zijn beschikbaar voor vragen. Vrijdag dan nog een online kerstafsluiting. Ik ben benieuwd hoeveel vragen de docenten krijgen, ik schat nul. Ik opperde dat hij wel aan een van de docenten nog naar een cijfer kan vragen waar hij al 4 weken op wacht...maakt wel een goede indruk als je online bent...kan geen kwaad.

Ook zat ik nog met mijn neus in de bakboeken: op zoek naar het lekkerste tiramisu recept en maakte een boodschappenlijstje: er staat ook een vegan versie van panna cotta op het menu...morgen eens speuren naar de vegan slagroom en agar agar om de gelatine te vervangen.

Fijn week,

Françoise

Advent Dag 18

Nadat ik vrijdag gesport, gedoucht en gegeten had, zakte ik een superluie modus op de bank. Een blogje lukte nog net, maar daarna ging ik heerlijk onderuit onder een quiltje. Ik zag dat er een Kerstconcert van André Rieu werd uitgezonden en dat belooft spektakel. Mr. X was inmiddels ook aangeschoven en genoot mee. De afwisseling tussen klassiek en gospel, veel humor en vooral veel liefde voor muziek vind ik echt een feestje. En dan al die mensen bij elkaar! Het samen lachen, zingen en genieten...wanneer zullen wij weer zoiets beleven?

Ook bestelde ik vrijdagavond nog wat vulpenpunten...mijn Lamy pennen zijn nogal gevoelig voor de glitters en raken sneller verstopt dan mijn Pilot pennen. Een pen met een bredere punt zal dit verhelpen. Bij een pen probeerde ik uit of ik de punt makkelijk zelf kan vervangen (lang leve de filmpjes online) en aangezien dat supersimpel is, was het snel beslist: ik bestelde een paar brede punten. Ik zag dat het zaterdagochtend voor 9:00 uur al klaar stond voor de post. Wow, dat is snel. Ik had er even over gedacht om zelf naar de winkel in Tilburg te rijden, maar had geen zin in parkeren in de parkeergarage etc. etc. Als ze buiten het centrum hadden gezeten had ik het zeker gedaan.

Op mijn lijstje stond wel: messen ophalen in Goirle (ik had ze laten slijpen), even naar de boekhandel voor wat Kerstcadeautjes, op de terugweg een kerstboom halen in Boxtel en dan weer naar huis. Dit alles nadat ik de zaterdagboodschappen gedaan had en een rondje gesport.

Nou, dat was dan voorlopig een laatste rondje sporten op de club...nu zelf aan de slag...ik ga lessen van YouTube halen en mijn wandelschoenen klaarzetten. Ik heb het laatste half jaar zoveel bereikt op het gebied van kracht en conditie: dat wil ik absoluut niet kwijtraken. Over een rondje gesproken: de terugweg vanuit Goirle richting Boxtel en terug naar Vught ging via een aantal alternatieve routes. De weg tussen Tilburg en Vught was afgesloten voor al het verkeer in verband met het snoeien van de bomen langs de weg (en dat zijn er heel veel)... Dat werd dus een andere snelweg, afrit en volgens mij een hele omweg door Oisterwijk omdat ik domweg de navigatie volgde. Daarna van Boxtel naar Vught: ook daar nog een afsluiting en via een sluiproute naar huis...

Maar nu staat de boom, hangen alle ballen door het huis (ik heb altijd ballen voor het raam) en is de keuken voorzien van mooie lichtjes. Nog een kerstcadeautje te gaan, eens zien of de boekhandel hier in de buurt dat kan verschaffen.

Mr. X heeft zijn zin gekregen: de kerstvakantie is begonnen. Ik las eerder deze week dat de eindexamenregels ook dit jaar weer aangepast zijn, omdat ook dit schooljaar niet "gewoon" verloopt. Dat mogen ze nog wel een paar jaar volhouden, want Mr. X heeft nog helemaal geen normaal schooljaar gekend op de middelbare...

Voor alle winkeliers ben ik blij dat je in ieder geval nog mag ophalen aan de deur...laten we vooral de lokale ondernemers steunen, zodat we ook straks nog weer zelf in de boeken kunnen neuzen, een cadeautje kunnen uitzoeken of met een kind door een speelgoedwinkel kunt dwalen. Ik zag gisteren alweer de bezorgde blikken van ondernemers: bij de sportclub, de kookwinkel, boekwinkel en het tuincentrum. Bij de lokale boekwinkel kun je ook online bestellen, kun je het afhalen of bezorgen ze het zelf. Zelfs bellen voor advies is mogelijk en dan helpen je ze graag met ideeën. Dat hoef je bij de grote online bedrijven niet te proberen...Denk daar aan als je achter je PC zit.

Voor mijn werk betekenen de nieuwe regels niet zo veel. Het enige is dat onze kerstlunch niet buiten de deur kan plaatsvinden (het was al van diner naar lunch). Nu wordt het een broodje of zoiets op kantoor. In onze vergaderruimte kunnen we met zes personen genoeg afstand houden. En verder heeft iedereen zijn eigen werkruimte...of werkt thuis. Het is de afgelopen twee jaar 1 keer eerder voorgekomen dat iedereen tegelijk op kantoor is. We spreken elkaar elke dag online, maar allemaal tegelijk op kantoor? Dat niet...

Een voordeel heeft de vervroegde kerstvakantie van Mr. X: kan hij mijn vulpenbestelling in ontvangst nemen.

Fijne zondag,

Françoise

Advent Dag 17

 Op tijd mijn blogje schrijven, want anders wordt het niets meer vandaag. Aan het einde van de middag ging ik nog even sporten, de trainer had er zin in en zette ons goed aan het werk. Dus na het sporten douchen, meteen maar in de pyama, koken, eten en met de benen omhoog op de bank. Beetje zappen, wat bestellen voor mijn vulpennen en nu dus mijn blogje.

Mooie kleuren komen er elke dag voorbij in mijn Inkvent kalender. Die van gisteren Vintage Copper vind ik prachtig. Fijne kleur om mee te schrijven en dan die glitter....zo fijn die glitters als je schrijft, kleine genoegens tijdens al dat computerwerk. Simpele aantekeningen krijgen zo wat extra´s.

Mijn tribune wordt al aardig gevuld met alle potjes.

Op mijn bureau heb ik ook altijd de Flow jaarkalender. Een dagelijks kaartje met een boekentip, Instagram of een mooie uitspraak om over na te denken. Die van vandaag past goed bij mijn avondstemming: lekker ontspannen.

Terwijl ik op de bank zit, gaan mijn gedachten alvast naar de letter Z. Volgende week is deze aan de beurt en daarmee sluiten we de Creachallenge 2021 af. Mijn ideeën voor 2022 krijgen langzaam al wat meer vorm, zo her en der liggen kattenbelletjes met ideeën. Ik hoop ze de komende weken wat concreter te maken. Hoe vaak ga ik schrijven, ga ik dat op een vaste dag doen? Hoe zorg ik voor beeldmateriaal? Welke technieken zal ik gebruiken? En binnen welke bandbreedte zullen mijn onderwerpen liggen? Natuurlijk wordt het kleurrijk, met inkt, garens, textiel, tekst en een taartje. Ik kan alvast verklappen dat de woorden ambacht en geschiedenis er zeker mee te maken zullen hebben.

Fijn weekend, hier wordt het tijd voor een kerstboom.

Françoise

Advent Dag 16

In de ochtend van dag 17 schrijf ik dit blogje over dag 16. Ik wist dat ik iets vergeten was gisteren, maar wat? Ik lag in bed toen ik het wist: O ja, mijn blogje. Maar aangezien er gisteren niets gebeurde wat het vermelden hier waard is, was het ook niet zo erg en besloot ik er niet mijn bed voor uit te komen Mijn kabouter is nog in hetzelfde stadium, 2 toeren gebreid aan de schaapjes en geen foto’s gemaakt. Een stapeltje wasgoed op de strijkplank of een vaatwasser die wacht op uitruimen zijn niet fotogeniek genoeg voor dit blog.

Een fijne dag gewenst,

Françoise 

Advent Dag 15

In het donker van huis en in het donker pas weer thuis. Het zijn echt de donkere dagen voor Kerst.

De kleurtjes van garen en inkt passen er mooi bij.

Maar vandaag stond er wel wat leuks op het programma: een thuisetentje bij Wietske en Herman van Bossche Quilts & Meer in Den Bosch.

Ik ging dus op de fiets naar kantoor, zodat ik op de terugweg voor de deur van de winkel kon parkeren. Op de heenweg verbeeldde ik me dat ik de lasagna al kon ruiken en met de kerstmuts in mijn tas was ik goed voorbereid op wat komen ging.

Bij binnenkomst lagen de kerstsokken klaar en zo zat ik er dus bij voordat de lasagna op tafel kwam. Ik sta zelf niet zo heel vaak op de foto, maar deze was toch wel erg leuk gelukt.

Supergezellig om met elkaar aan tafel te zitten, jammer dat Mandy er niet bij kon zijn…

Toen ik na 17:00 uur door de stad fietste bedacht ik me dat je momenteel het tijdsbesef kwijt raakt als je om je heen kijkt. Nog wel mensen op straat, restaurants allemaal gesloten, de oliebollenkraam nog wel open. Hoe laat is het nu eigenlijk?

Een paar uur later nog stiller op straat, weinig auto’s, wel wat wandelaars: vriendinnen of buurmannen die nog een blokje om maken, een hond die nog uitgelaten wordt.

Fijn zijn al die verlichte huizen, de een heel mooi, de ander heel uitbundig, weer een ander vol kleur. Morgenavond maar weer eens rondje wandelen, zodat ik ook overal weer goed naar binnen kan gluren naar alle kerstbomen, winterdorpen en andere decemberversieringen.

Nu nog maar eens de patronen downloaden en een paar steekjes breien.

Maar eerst: mijn kerstsokken aan. We gaan over van voorpret naar napret!

Groet,

Françoise 

 

Advent Dag 14

Deze dag was de verjaardag van mijn vader. In 2018 overleed hij en vandaag denk ik even extra aan hem. Ik ben me er weer even echt van bewust dat hij onze eettafel maakte en dat kastje met bijzondere houtsoorten en om hem te eren zorgde ik er voor dat onze fietsbanden goed op spanning zijn. Ergens in mijn achterhoofd hoor ik hem iets zeggen over weerstand en minder kans op een lekke band…

Verder vond ik het vandaag maar een pruts dag, op het werk mailtjes waar je maar eens diep bij moet zuchten en je schouders er onder moet zetten om de humor van een aantal zaken in te zien…

Ik heb overigens wel lekker gesport vanmorgen…de trainster zei: Hé, nieuwe gezichten. Nou waren we niet nieuw, maar sporten we nooit op dinsdagochtend, maar altijd ‘s avonds. Nu dus vooral werkende vrouwen om 8:00 uur, die ruimte in hun agenda’s hebben ingeruimd om fit te blijven.

Toen ik de nieuwsberichten las aan het einde van mijn werkdag was ik zo blij dat ik geen kinderen meer heb in de basisschool leeftijd. Bij veel bedrijven zijn de laatste weken van het jaar druk met jaarafsluitingen en daarna vakantie…hoe gaan al die ouders dat komende week combineren? Kinderen die vrij zijn, niet naar de opvang kunnen en advies is ook om opa en oma niet in te zetten…Ik zie de stress al voor me in de diverse huishoudens. Leerkrachten die deze week op school dan toch nog de adventstijd goed willen afsluiten met hun kinderen. Kinderen in het speciaal onderwijs die gebaat zijn bij structuur en regelmaat en waar het voor de ouders echt een opgave is om ze hele dagen thuis te hebben. Werkgevers die mopperen omdat ouders weer moeten improviseren…

Ik had er echt even helemaal genoeg van…zo snel mogelijk de tv uit na de persconferentie en mijn breiwerk gepakt. Een filmpje van Arne & Carlos erbij om mezelf weer positief te stemmen.

Mr. X was natuurlijk behoorlijk ontstemd dat zij geen vakantie krijgen…zou wel praktischer zijn, vond hij, want er zijn veel docenten ziek, in quarantaine of wat dan ook.

Morgenavond staat er wat gezelligs op het programma, iets met lasagna en sokken.

Echt, de voorpret is al ontzettend leuk… Daar vast morgen meer over.

Groet,

Françoise 

 

Advent Dag 13

 Vandaag werd er natuurlijk uitgebreid nagepraat over Max…

Vanavond breide ik verder aan mijn gnome. Het wordt tijd om het wat op te gaan vullen, dan krijgt hij vorm en wordt hij meer zichtbaar. 

Aangezien ik de lont wol ergens boven heb liggen en ik even geen zin heb om dat op te zoeken, begin ik aan een tweede sweater van Arne & Carlos. De vorige breide ik op 5 naalden, maar op een rond breinaald met de magic loop heeft toch mijn voorkeur. Het geeft wat minder gedoe met draden en naalden die om elkaar heen gaan zitten. Moest ik wel een naald uit een breiwerk vissen. Ik heb de naalden echt in soorten en maten en  zelfs ook dubbel…of te wel: veel breiwerk op de naalden staan.

En nog even als aanvulling op het feit dat ik reacties eerst beoordeel: ik ontvang de laatste weken regelmatig reacties die helemaal niets met mijn blog te maken hebben…niet in het Nederlands en voor een heel andere doelgroep…dus vandaar.

Groet,

Françoise 

Advent Dag 12

De dag dat Max Verstappen Wereldkampioen werd. Ik weet niet hoe het jullie is vergaan, maar ik vond het zenuwslopend. Ik had gezorgd dat alle huishoudelijke besognes voor 14:00 uur klaar waren, zodat ik met een simpel breiwerkje (de schaapjes) op de bank kon gaan zitten om de race te volgen. Het breiwerk schoot lekker op tot aan de safety car en daarna de bloedstollende laatste ronde. Het is me niet gelukt om rustig op de bank te blijven zitten.

Na de race was het tijd om met vulpennen en inkt aan de slag te gaan. De kleurtjes van de laatste 3 dagen moesten nog getest en ik wilde een paar pennen vullen om komende week mee te schrijven. Nog moeilijk om een keuze te maken, met of zonder glitter? En zal ik nog een pen leeg laten voor als er morgen een heel leuk kleurtje komt? En die inkt met glitter toch maar niet in die pen met een Fijne punt...

Uiteindelijk heb ik er vier gekozen met mooie namen als Party Time, Raspberry Rose, Stargazer en Storm. Ik verheug me op het aantekeningen maken tijdens het werk morgen.

Een voldaan gevoel van deze dag: de was hangt aan de lijn, wat schaapjes gebreid, genoten van alle inkt, gesport en schone lakens op de bedden.

Een fijne week gewenst,

Françoise

P.S. Ik heb de instellingen bij de reacties gewijzigd. Ik ga ze eerst lezen voordat ze gepubliceerd worden. Ik zie de laatste tijd niet passende reacties...die wil ik graag eerst verwijderen.

Advent Dag 11

 Ook vandaag ging de wekker op tijd. Om 7:45 uur liep ik bij de supermarkt om de wekelijkse boodschappen te doen. Ik doe dat altijd vroeg en sinds de Lidl op de hoek om 7:30 uur open is, ga ik dus ook nog net even wat eerder. Soms denk ik: ik ga een keer uitslapen en pas later boodschappen doen, maar als ik dan een keer wat vergeten ben en nog even terug ga...dan ben ik altijd weer blij dat ik al vroeg ga.

Vandaag was er ook een goede reden om vroeg te gaan: een gezellig dagje met quilt-brei-haak-vulpen-bak-adventskalender vriendin stond op de planning. Eerst nog even naar de bloemist voor iets gezelligs en dat taartje in Kerstsfeer kon ik daar niet laten staan. Leuk detail: het lint dat er omheen geknoopt zit heeft de nummers 1 t/m 24.

We hebben heel wat afgepraat vandaag, over breiprojecten...hoe ver ben jij met de schaapjes? Over quilts: wat vind jij van de stofjes en hoe gaat het met jouw Round Robin? Over de adventskalenders: wat is de leukste, wat valt tegen, wat is lekker, weet jij al wat je er mee gaat maken? En we bedachten wat leuks voor een adventskalender in 2022.

Het ging ook over werk, hoe is dat in coronatijd? Wat maakt het zwaar als je in de zorg werkt? Ik niet, maar vriendin als verloskundige werkt wel in de zorg. Er worden dit jaar heel veel baby's geboren, dat maakt het al druk. Vervolgens gegoochel met roosters als er iemand thuis moet blijven omdat er verkoudheidsklachten zijn of er een basisschoolkind in in quarantaine zit. Hoe ga je om met het aantal mensen op je spreekuur, partners mee ja of nee? De ene keer kan het wel en later weer niet...Continue werken met mondkapjes op kost meer energie...

En zo hebben we allemaal te maken met het continue aanpassen, schakelen en flexibel zijn. In het voor corona tijdperk werkte ik 5 dagen in de week op kantoor. Nu wisselt dat elkaar af. En zelf als ik weet dat ik de volgende dag werken op kantoor gepland heb, gaat de laptop mee naar huis...stel dat je de volgende dag verkouden bent en dus vanuit huis moet/wil werken. Ik heb soms het gevoel dat ik voortdurend mijn spullen aan het verhuizen ben.

Gelukkig kun je tijdens al die gesprekken de handen prima laten wapperen: er werden lapjes geappliqueerd, vulpennen schoongemaakt (zo leuk om te doen), we shopten nog even bij de kookwinkel en toen we aan het einde van de middag nog niet waren uitgepraat, bleef ik maar eten. Samen de keuken in om een smakelijke maaltijd te bereiden en daarna van te genieten.

Vanmorgen niet eens de tijd genomen om mijn adventspakjes open te maken...laat staan de inkt te testen. Morgen bij daglicht alle kleuren maar eens naast elkaar leggen en een paar pennen vullen met een nieuw kleurtje. Ook maar weer op tijd op staan om te sporten en het huishouden te runnen voordat we om 14:00 uur naar de F1 gaan kijken. We hebben het de laatste tijd best wel gevolgd, dus mogen deze wedstrijd niet aan ons voorbij laten gaan.

Het was een waardevolle dag.

Nog een fijn weekend,

Françoise

Advent Dag 10 met de Y van...

Moeilijke letter die Y. Natuurlijk kan ik smokkelen en hem gebruiken als IJ, dan heb ik direct woorden als IJs en IJzer. Eerder vandaag las ik al de verhalen van anderen bij de Y en zo was ik zelf nooit op het woord Yoghurt gekomen, maar het zette me wel aan het denken. Zo kwam ik bij Yoga uit, nooit gedaan overigens.

Toen een collega het vervolgens over Flappie had (het is weer de tijd van het jaar), kwam ik op de diverse namen die we allemaal wel kennen: Youp, Yolanda en Yvette, waarbij bij de laatste naam de Y opeens wordt uitgesproken als een i en niet als een j.

Ik spiekte ook nog even in het alfabetboek van Charlotte Dematons: Yahtzee en een Yurt, naast Yin en Yang.

Voor wat handwerktermen is het handig om even naar het Engels te switchen: Yarn en Yard...Yes!

Na een lekker werkdagje kon ik weer thuis lekker in een stoel zakken met mijn adventsbreiwerkjes. Ik breide verder aan mijn Kabouter...er komt al vorm in, al is het vervolg nog spannend.

Ook naaide ik het laatste blok voor de Round Robin waaraan ik mee doe. Die kunnen op de post! Alleen een tipje van de sluier hier, je weet maar nooit of de ontvanger meeleest.

Morgen staat er een dagje met een brei-haak-quilt-bak-vulpen-vriendin op de planning. Je begrijpt wel dat wij nooit uitgepraat raken...En ze heeft nog meer adventskalenders dan ik...

groet,

Françoise