Met een laatste blogje blik ik nog even terug op de afgelopen week. Is het echt waar dat er een hele week voorbij is sinds ik vakantie kreeg? Natuurlijk zaten er weer te weinig uren in een dag, maar toch heb ik wat vinkjes in mijn einde-jaar-lijstje kunnen zetten. Vinkjes dat er zaken zijn afgerond en alles wat niet af is, daar ga ik gewoon morgen, in het nieuwe jaar, mee verder.
De kerstman bedacht me goed en bracht nog meer nieuwe sokkenwol. Ik kijk alweer vooruit naar de de Sock Madness, verheug me er op weer nieuwe technieken te leren.
Ook was er leuke post. Geen idee wat het zou zijn, maar in de envelop zat een mooi projecttasje. Ik stuurde Els Feteris een doos vol klosjes garen die uit de bollen sokkenwol van Lang yarns komen. Daar doe ik niets mee en zij wel. Ik ga nog even verzinnen welk project er in dit tasje mag. Een bijzonder tasje omdat het zo mijn kleuren zijn en niet die van Els. Ik vraag me af hoe ze aan deze stofjes is gekomen?
Naast Kerst bij familie was er ook tijd voor een bezoekje aan de stad en een museum. Voordat ik naar het Noord-Brabantsmuseum ging voor de Breughel-tentoonstelling liep ik eerst even de bieb binnen. Op deze tafel was het thema ROOD. Nu lijkt een rode kaft een goede manier om op te vallen, maar op deze manier werkt het natuurlijk weer niet…
De schilderijen van de diverse generaties Breughel waren prachtig tentoongesteld, maar zelfs na vijfen was het er nog druk. Veel te veel mensen om een schilderij rustig te bekijken, dus in die zalen ben ik maar mensen gaan kijken. Veel grijze hoofden met wandelschoenen, spijkerbroek en nietszeggende trui. Ik begrijp werkelijk niet waarom alle pensionada in de kerstvakantie naar het museum gaan. OK, soms waren ze met hun kinderen en kleinkinderen. Je zou toch zeggen dat je lekker op pad gaat als de werkende medemens geen vakantie heeft?
Gelukkig was er nog meer moois te zien en daar was het dan wel rustig.
Zo hing er een schilderij met katten van Henriëtte Ronner-Knip uit de laat 19e eeuw. Wist je dat het in die tijd heel hip was om een schilderij met katten aan de muur te hebben?
Moest natuurlijk aan onze eigen boefjes denken die regelmatig op de foto worden gezet.
Op zaterdag sprak ik met een vriendin af in Utrecht. We gingen naar de tentoonstelling over kerkelijk textiel in het Catherijne-convent. Bijzonder om de kleding van bisschoppen te zien. Soms ook gemaakt uit damesjaponnen. Rijke dames schonken hun zijden jurken aan de kerk en verwierven daarmee aanzien (ze hoopten dat de stof nog herkend werd).
In de kerk bij het museum staat nog een grote kerststal waar van alles bij te zien is. Op de radio hoorde ik zeggen dat het de grootste kerststal is, maar dat is natuurlijk niet waar…
Vrijdag quiltte ik ook nog de rand van mijn sparkling diamants en vanmorgen zette ik de bies er aan. Nog tegenbiezen (denk niet dat het dit jaar nog lukt) en dan is dit project uit 2020 af. In dat schrikkeljaar kreeg elke dag een blokje (net zoals ik dat eerder deed in 2012 met huisjes en in 2013 met hartjes). Niet dat ik elke dag een blokje maakte, maar het heeft wel wat om het jaar in kleine blokjes vast te leggen.
Komend jaar is weer een schrikkeljaar en ook in 2024 ga ik een quilt maken waar elke dag geëeerd wordt met een blokje. Dit jaar wordt het een geappliqueerd bloemetje.
Overigens zag ik bij Wietske in de quiltwinkel (Den Bosch) malletjes voor elke dag een boompje en op Facebook kwam ik een oproep tegen om elke dag een cadeautje te maken met een patroon van De Quiltster.
Het idee om dit te doen is van Marina Leijssenaar-Vermulst die schrijft: “Omdat het leven niet zomaar vanzelfsprekend is, moeten we er elke dag een kadootje van maken”
Mooi idee, ik ga mezelf dit jaar dus een bloemenquilt cadeau doen.
En terwijl ik wat nadenk over de kleuren en alvast wat lapjes bij elkaar leg, ben ik ook bezig met de blokken van de BOM en eerdere blokken van het DutchMQG. Samen moeten ze een geheel worden, maar ik moet nog wat schuiven en tussenblokjes snijden.
Terwijl ik dit typ rinkelen de kerstballen tegen de ruiten als er weer eens een enorme knal te horen is van vuurwerk dat alvast wordt afgestoken. Ik ben blij dat ik niet naar buiten hoef, dat geknal hoeft van mij echt niet. De katten zijn al de hele dag onrustig: wat gebeurt er toch allemaal daar buiten? Nu zijn de gordijnen dicht en lijken ze zich er maar bij neer te leggen en doen een dutje op de bank.
Om middernacht bellen we natuurlijk naar Oostenrijk om Mr. X een goed Nieuwjaar te wensen. Hij heeft het daar naar zijn zin en mag ook de komende week nog Nederlandse en Duitse jeugd de eerste beginselen van het skiën bij brengen.
En heb ik nog goede voornemens? Uiteraard, al heb ik ze nog niet zwart op wit gezet.
Maar om je wellicht te inspireren:
1. Een meerdaagse wandeltocht (maar niet de Vierdaagse!) als vakantie.
2. Minimaal 104 ommetjes (2 keer per week) wandelen.
3. Meer aandacht voor de tuin, dat is in 2023 er wat bij in geschoten.
4. Gezond eten en nog wat afvallen.
5. Meer schrijven.
6. Genieten van al mijn handwerk: quilten, borduren, breien, haken etc.
7. Balans houden tussen werk, hobbies, passies en huishouden.
Een hele fijne jaarwisseling gewenst en tot snel. Eens kijken of ik op 1 januari een eerste bloemetje kan plukken.
Dank jullie wel voor het lezen van mijn blog het afgelopen jaar en de lieve reacties.
Ik hoop dat mijn verhalen wat gezelligheid, inspiratie of stof tot nadenken geven.
Groet, Françoise