Juli |
Ik hing nog wel een was op, maar verder liet ik de boel de boel. Ik negeerde de stapels boeken op tafel, de stofzuiger en de stofwolken, de oude kranten en de rondslingerende schoenen. Het nadeel van thuis vakantievieren is dat je meer troep kunt maken dan met kamperen. In het laatste geval zijn de vierkante meters beperkt, moet je het doen met dat ene kratje hobbyspullen, de 3 kopjes, 3 bordjes en het afwasteiltje.
Verder moest ik echt even nadenken of het wel klopt dat ik ook deze maandag nog vrij heb. Ik checkte de datum en daarna ging ik aan de slag. Er liggen nogal wat quiltprojecten te wachten op een vervolg. Eerst maar eens aan de slag met de blokken van de BOM van het Dutch Modern Quilt Guild. Blokken in verschillende technieken, ontworpen door leden. De maanden januari en februari had ik mooi op tijd af, maar daarna niets meer gedaan. Wel had ik de patronen, daar waar nodig, geprint en bij de stoffen gestopt.
Maart |
Om mezelf enige keuzestress te besparen, maakte ik ze in de volgorde van de maanden. De techniek van het eerste kwartaal was paperpiecen. Geen probleem dus, ook de kleine stukjes niet. (Mijn blokken zijn 9 x 9 inch, dus niet al te klein). De techniek van het tweede kwartaal was Improv. Dat vind ik toch wat lastiger, dan wordt het toch niet zoals ik dat in mijn hoofd voor me heb. Ik vind het geen probleem om te beginnen, zet rustig ergens het mes in, maar net als met tekenen komt ook dit er niet precies zo uit als in mijn verbeelding. Een kwestie van vaker doen: het zit wel in mijn hoofd, maar nog niet in mijn vingers.
De maanden juli en augustus grijpen weer terug naar het traditionele. Stof op maat snijden en dan aan elkaar zetten. Geen mallen nodig, alleen mes. Liniaal en machine. Dit ligt me beter en de blokken komen vlotjes onder de machine vandaan. Ik leer nog weer wat nieuws over driehoeken en ook nu is de strijkbout de finishing touch.
Mei |
April |
Om half elf is het mooi geweest met deze heerlijke handwerkdag. Ik kan weer wat van mijn lijstje strepen. De mannen zijn nog niet thuis, maar ik ga naar bed. Midden in de nacht hoor ik een hoop en gestommel en een tiener die de trap op en neer sprint. Vandaag was zijn ski-jas bezorgd en hij besloot nog even zijn hele outfit aan te trekken. Ik kwam hem tegen op de gang (o, sorry heb ik je wakker gemaakt?) en daar stond hij op zijn ski-sokken met broek, jas, helm, bril en handschoenen aan. En een hele, hele, grote lach op zijn gezicht.
Groet, Françoise
Die lach maakt het dan direct weer goed als hij je wakker heeft gemaakt 🥰
ReplyDeleteGeweldig toch zo'n dag en vooral het einde.
ReplyDeleteGroetjes Coby