Gisteren was de opdracht: windlichten en kaarsen. Dat was een makkie, want die heb ik bijna niet. Er staan wat waxineglaasjes in de kast met wat waxinelichtjes erbij, zodat ik ze snel kan vinden als de stroom uit valt...Deze opdracht gaf dus niet echt voldoening, dus mezelf aangezet om een kwartier op te ruimen in de woonkamer. Spullen weer richting boven, die naar beneden waren afgedaald en spullen weer op de juiste plaats, zodat de tafel weer leeg was. Een fijn gevoel.
Vandaag was de opdracht: het aanrecht. Wat staat daar allemaal? Opruimen, ordenen, nakijken en poetsen en dan nagenieten met koffie of thee. Maar op mijn aanrecht staat alleen maar een waterkoker, een messenblok en een klein dienblaadje met zes kruidenpotjes. (en natuurlijk de afwas die nog niet in de afwasmachine kan omdat deze nog niet leeg geruimd is...of omdat het er niet in mag) Nu telt de afwas natuurlijk niet mee, dus ook deze opdracht was niet zo van toepassing.
Maar omdat er natuurlijk toch nog wel wat valt te doen...had ik vanmorgen briefjes gemaakt voor als de opdracht niet van toepassing is. Dan pak ik gewoon een van die briefjes.
Dus ging mijn aandacht van op het aanrecht naar onder het aanrecht: de kastjes met pannen en keukenapparatuur.
We hadden het gisteren hier thuis over opruimen: dat het zo veel fijner is als dat ook makkelijk gaat. Dat het uitnodigt als de la geordend is en je moet opruimen bijvoorbeeld. Vervolgens kwam het gesprek op de pannen en dan vooral die dekselse deksels. Er lijkt voor alles nooit plaats te zijn. Nu ben ik daar zelf inmiddels redelijk handig in, maar mijn huisgenoten vinden het maar lastig en ruimen dan maar niet op.
En zo stond mijn aanrecht opeens toch vol: alles uit het eerste kastje: pannen, ovenschalen en wat reserveborden. De ovenschalen moesten maar verhuizen, zodat er meer ruimte is voor de pannen.
De hagelslag en pindakaas moeten het een tijdje zonder bakje doen in de kast: ze hoeven er toch niet zo vaak uit. Het bakje is nu voor de deksels (eerst uitproberen voordat er een nieuw bakje het huis in mag).
Omdat de ovenschalen natuurlijk niet op het aanrecht mogen blijven staan, maakte ik wat ruimte in de la onder de oven! Heel logische plek en vond ik meteen mijn bakblikken terug die een behulpzaam iemand daar had opgeruimd.
De beslagkom moest ook nog verhuizen: naar het aanrechtkastje met mixer en keukenmachine. Ook al zo logisch. Dan moest daar wel iets uit: het koffiezetapparaat en twee thermoskannen. Gebruik ik allemaal nooit, dus dat wordt (denk ik) een gevalletje kringloop.
Eens kijken of het zo gaat bevallen en ik ben benieuwd naar de opdracht van morgen: eventuele alternatieven liggen al klaar.
groet,
Françoise
No comments:
Post a Comment