Alhoewel de kabeltjes van gisteren nog niet helemaal uitgezocht zijn, ga ik eerst met de opdracht van deze dag aan de slag. Een mooi klusje voor na het avondeten bij een kopje koffie.
De pennen zijn aan de beurt: ik verzamel de potten en doos waar alles in zit en ga aan de slag.
Ik sorteer de pennen, potloden en stiften.
Er kan heel, heel veel weg: liggen al zolang in een doos dat ze het niet meer doen.
Te kleine potloden gaan ook weg.
De potloden die prima zijn, krijgen allemaal een beurt van de puntenslijper.
En zo vind ik een klein schroevendraaiertje terug en ontdek dat ik nog heel veel potloden heb om mee op stof te tekenen en verder ontdek ik nog een vulpen waarvan ik niet meer wist dat ik die nog had! Die ligt nu dus in een bakje water in de keuken. Tijd voor eerherstel.
Ergens vorig jaar bedacht ik dat ik het schrijven met vulpen eigenlijk het aller, allerfijnste vind.
Als kind vond ik het al fijn om bij de kantoorvakhandel vullingen te kopen, in allerlei kleuren.
Tijdens mijn middelbare school wat het schrijven met vulpen verplicht (vrije school) en ook tijdens mijn studie maakte ik daar mijn aantekeningen mee.
Ik heb nog steeds diezelfde vulpennen...dus de pennen waar ik mee schreef op de middelbare school, worden nu dagelijks gebruikt op het werk, bij mijn agenda en thuis op mijn bureau.
O, wat heerlijk dat ik er nog weer een terug vond. Kan daar mooi een ander kleurtje inkt in!
En die grote stapel balpennen: daar kunnen er wel wat van mee naar kantoor. De pennen die we daar hadden hebben allemaal pootjes gekregen en zijn verdwenen.
groet,
Françoise
No comments:
Post a Comment