Ik schrijf dit stukje terwijl de avond valt over de camping. Het koelt langzaam af, het wordt wat vochtig en ik kijk terug op een fijne dag.
Eerst moesten er vanmorgen nog de laatste zaken worden ingepakt en ik maakte me drukker over de juiste vulpennen dan over mijn kleding. Hoeveel pennen kan aan mens nodig hebben in een week? Zijn ze allemaal goed gevuld? Uiteindelijk heb ik mijn keuze gemaakt en na een rondje stofzuigen kon ik op pad.
Rustig reed ik naar de camping, geen noodzakelijke tussenstops op mijn reis. Dat blijft toch altijd vreemd als je in eigen land op pad gaat. Geen stops langs de Autobahn of Route du Soleil. Geen volle parkeerplaatsen met volle auto’s, caravans en vouwwagens. Geen kinderen die even uit gelaten moeten worden en de warm geworden broodjes uit de tas. In mijn geval was het drie kwartier rijden en bij de camping zou ik zo naar binnen kunnen rijden, omdat ik het kenteken van de auto online al had ingevuld. Dat voelt toch wel wat raar, dus ging ik me toch maar even melden bij de receptie. In theorie kun je naar je plaats rijden en ook zo weer vertrekken. Betaald heb ik al en als je meer stroom gebruikt dan is inbegrepen krijg je daar gewoon een factuur voor in de mail. Broodjes bestel je online en moet je nog net zelf ophalen…
Tentje opgezet en me gesetteld, lekker nog een uurtje breien/lezen en toen naar school. Inschrijven, kennismaken met medecursisten, een gezamenlijke maaltijd en daarna een lezing, die overigens vooraf ging door koorzang.
Ook zijn er wat winkeliers, heel gevaarlijk: de eerste boeken zijn binnen.
Kortom, veel indrukken, leuke ontmoetingen.
Groet, Françoise
No comments:
Post a Comment