Vakantie 2020 Drielandenpunt

De tweede dag in het Limburgse begon met een heerlijk ontbijt. Fijn als er een gedekte tafel voor je klaarstaat, het ei nog warm is en er keuze genoeg is. Het is een klein hotel, dus geen gigantisch buffet, ook geen hoeveelheden die je niet op kunt, precies goed.

En voor de broodjes die over waren, smeerden we een lunchpakketje! 

Na het ontbijt reden we naar Vaals naar het Drielandenpunt. Om 10:30 uur was het daar nog lekker rustig. Eerst koffie zodat we ook een sanitaire stop konden maken. Natuurlijk liepen we even door alle landen heen. 

Vervolgens waagden we ons aan het Labyrinth. Iets deden we steeds verkeerd, want het duurde even. Onze stappen voor die dag hebben we daar wel gezet. De beloning van het midden bereiken was des te groter. Inmiddels was het druk geworden ...duidelijk een toeristische trekpleister. Wij waren hier klaar, liepen nog een rondje door Vaals en keurden de plaatselijke speelgoedwinkel.

Terug naar het hotel, ook gezellig...geen wandeling door de prachtige omgeving of zo...(daar kwamen we niet voor, volgens Mr. X, dat bewaren we voor een andere keer). Dus heerlijk een paar uurtjes hangen op bed, breiwerkje, tv en kletsen.

Voor ons avondprogramma reden we met een omweg naar Valkenburg. Bij het hotel meteen naar links en we    reden de smalle weggetjes op. Zelfs een weggetje waar je geen tegenliggers moet tegenkomen, dat past namelijk niet. We klommen en daalden, echte haarspeldbochten, mooie vergezichten. Kortom, het lijkt alsof we heel ver van huis zijn. We kwamen dicht langs de plaats waar ik in de zesde klas op kamp ging en reden door de plaats waar Mr. X vorig jaar op kamp was in groep 8. Veel herkenning: o ja, hier werden we gedropt en daar is het huisje waar je diep de grond in gaat voor de escape route.

In Valkenburg een terrasje op gezocht voor een diner, keuze genoeg. En terwijl we genoten van een eenvoudige pasta keken we naar het verkeer. Naast alle auto’s ook heel veel fietsers. Twee categorieën: elektrisch of wielrenners. Op hoge snelheden kwamen ze voorbij, waarbij de stuurkunsten van de wielrenners beduidend beter zijn, dan van de e-bikers. De laatste groep ook vaak gehuurde fietsen en duidelijk mensen die niet dagelijks fietsen. Overigens wordt er ook heel veel op gehuurde scooters rondgereden!

Tijd voor de rondleiding door de Fluweelengrot, standaard 12 graden daar beneden, dus ik ben dan altijd verbaasd als mensen dat in een korte broek doen. En met kort bedoel ik dan ook echt kort! Met een rondleiding sta je vaak stil en word je niet echt warm.

Het was interessant daar onder de grond: informatie over de mergel, geheime kerkdiensten, schuilplaats aan het einde van de Tweede Wereldoorlog en hoe kasteel Valkenburg tot verval kwam.

Het was weer een heerlijk dagje, veel gedaan, genoten en gezellig. 

Groet, Françoise