Vakantie 2020 Margraten en Maastricht

 De derde dag begon natuurlijk ook weer met een heerlijk ontbijtje. Tafel gedekt, gekookt eitje en een kopje thee, croissantje...Het was tijd om uit te checken en aan het einde van de dag weer naar huis te rijden.

Alle onze spullen weer bij elkaar gezocht: snoeren, shampoo, boekjes en souvenirs. In een paar dagen tijd liggen spullen overal in een hotelkamer. Alles weer in de auto (dat gaat toch een stuk makkelijker dan bij een kampeervakantie) en op naar Margraten. Hier is de enorm grote Amerikaanse begraafplaats, die eerst tijdelijk, maar tenslotte permanent werd, met 8301 graven van Amerikaanse soldaten die de Tweede Wereldoorlog niet overleefden. Daarnaast een enorme wand met nog eens 7000 namen.

Indrukwekkend zoals altijd deze plaatsen. Het maakt me altijd nederig. Prachtige kunstwerken, mooie teksten en fantastisch onderhouden als eerbetoon aan al die jonge mensen.

Ook hier waren we de drukte net voor en we reden naar Maastricht. We parkeerden de auto bij station Maastricht-Noord en gingen verder met het OV. Als je langere tijd naar de stad gaat, beslist goedkoper dan parkeren in het centrum.

Het centrum van Maastricht is prachtig, maar het was ons er te druk. Niet op de terrassen (lunchen op het Vrijthof...), maar in de winkelstraatjes en bij sommige winkels. Zo is de boekhandel in de Dominicaner kerk absoluut niet geschikt om voldoende afstand te houden. Op de eerste en tweede verdieping zijn de paden niet meer dan een meter breed en als dan iemand voor een kast staat om een boek uit te zoeken, kun je niet passeren. We zijn er snel vertrokken en besloten om naar huis te gaan. 

We hadden nog steeds geen vlaai gegeten...en kochten er eentje op weg naar het station om mee naar huis te nemen. Heerlijk om weer thuis te zijn en nog een paar dagen wat te rommelen in huis: boeken kaften, quiltbee en wat breipatronen tekenen. Beetje tuinieren en met een boek op de bank. Vanaf maandag weer werken, we zullen op zoek moeten naar een goede mix van kantoor en thuis werken. Een paar keer per week op de fiets naar kantoor zou goed zijn voor het lijf!

groet,

Françoise

Vakantie 2020 Drielandenpunt

De tweede dag in het Limburgse begon met een heerlijk ontbijt. Fijn als er een gedekte tafel voor je klaarstaat, het ei nog warm is en er keuze genoeg is. Het is een klein hotel, dus geen gigantisch buffet, ook geen hoeveelheden die je niet op kunt, precies goed.

En voor de broodjes die over waren, smeerden we een lunchpakketje! 

Na het ontbijt reden we naar Vaals naar het Drielandenpunt. Om 10:30 uur was het daar nog lekker rustig. Eerst koffie zodat we ook een sanitaire stop konden maken. Natuurlijk liepen we even door alle landen heen. 

Vervolgens waagden we ons aan het Labyrinth. Iets deden we steeds verkeerd, want het duurde even. Onze stappen voor die dag hebben we daar wel gezet. De beloning van het midden bereiken was des te groter. Inmiddels was het druk geworden ...duidelijk een toeristische trekpleister. Wij waren hier klaar, liepen nog een rondje door Vaals en keurden de plaatselijke speelgoedwinkel.

Terug naar het hotel, ook gezellig...geen wandeling door de prachtige omgeving of zo...(daar kwamen we niet voor, volgens Mr. X, dat bewaren we voor een andere keer). Dus heerlijk een paar uurtjes hangen op bed, breiwerkje, tv en kletsen.

Voor ons avondprogramma reden we met een omweg naar Valkenburg. Bij het hotel meteen naar links en we    reden de smalle weggetjes op. Zelfs een weggetje waar je geen tegenliggers moet tegenkomen, dat past namelijk niet. We klommen en daalden, echte haarspeldbochten, mooie vergezichten. Kortom, het lijkt alsof we heel ver van huis zijn. We kwamen dicht langs de plaats waar ik in de zesde klas op kamp ging en reden door de plaats waar Mr. X vorig jaar op kamp was in groep 8. Veel herkenning: o ja, hier werden we gedropt en daar is het huisje waar je diep de grond in gaat voor de escape route.

In Valkenburg een terrasje op gezocht voor een diner, keuze genoeg. En terwijl we genoten van een eenvoudige pasta keken we naar het verkeer. Naast alle auto’s ook heel veel fietsers. Twee categorieën: elektrisch of wielrenners. Op hoge snelheden kwamen ze voorbij, waarbij de stuurkunsten van de wielrenners beduidend beter zijn, dan van de e-bikers. De laatste groep ook vaak gehuurde fietsen en duidelijk mensen die niet dagelijks fietsen. Overigens wordt er ook heel veel op gehuurde scooters rondgereden!

Tijd voor de rondleiding door de Fluweelengrot, standaard 12 graden daar beneden, dus ik ben dan altijd verbaasd als mensen dat in een korte broek doen. En met kort bedoel ik dan ook echt kort! Met een rondleiding sta je vaak stil en word je niet echt warm.

Het was interessant daar onder de grond: informatie over de mergel, geheime kerkdiensten, schuilplaats aan het einde van de Tweede Wereldoorlog en hoe kasteel Valkenburg tot verval kwam.

Het was weer een heerlijk dagje, veel gedaan, genoten en gezellig. 

Groet, Françoise 

Vakantie 2020 Zuid-Limburg

Om ook even helemaal weg te zijn, zijn Mr. X en ik nog een paar dagen samen op pad. We zitten in een hotelletje in Vijlen, Zuid-Limburg.

Dus we pakten onze koffers en vertrokken richting Valkenburg. We wilden de kasteelruïne en grotten daar bezoeken. Jammer dat je voor de grotten niet online kon reserveren, dat is blijkbaar lastig te organiseren omdat naast het aantal mensen ook het aantal huishoudens per rondleiding aan een maximum gebonden is.

Na wat toeristische tijd in Valkenburg door te hebben gebracht, zijn we doorgereden naar Vijlen, een dorp met 1600 inwoners. Hier staat Hotel-restaurant Uit de Kunst. Een klein hotelletje (4 of 5 kamers), met een uitstekend restaurant. Ik had vooraf wel de kaart gezien, maar wist niet dat ze in de Michelingids staan! 

Geen spareribs of kip-saté op de kaart, wel hoenderfilet, eendeborst en lamskoteletjes. En als je 13 bent, is het best spannend om iets te kiezen uit deze onbekende gerechten met veel Franse woorden.

Maar het werd een smakelijke belevenis. Hoe leuk als de bouillon aan tafel door de chef in je bord wordt geschonken. En na een voorzichtig eerste hapje eendeborst werd er smakelijk verder gegeten. Geen frietjes, maar een heerlijke aardappelgratin erbij.

Nu hadden we de desserts ook al op de kaart zien staan en we besloten dat we nog wel een gaatje hadden. En daar hebben we geen spijt van gehad. Het zag er prachtig uit en smaakte verrukkelijk.

Ook hier zag je de over anderhalve meter en aantal huishoudens toegepast, lastig voor een ondernemer als je deze regels juist wil toepassen. Je kunt niet meer reserveringen aannemen als je binnen kunt plaatsen...stel dat het gaat regenen tijdens het eten, dan moet je allemaal naar binnen kunnen.

Zo kwamen er twee echtparen eten...twee huishoudens dus, die op anderhalve meter moeten zitten. De tafeltjes staan zo gerangschikt dat dit kan. Vervolgens gingen de dames bij elkaar en de heren...niet per huishouden. Maar dat mag dan weer wel omdat je per twee personen wel aan een tafeltje te mag. Deze regel over het scheiden van de huishoudens wordt lang niet overal nageleefd...

Zo wordt ook onze kamer niet tussentijds schoongemaakt. Dat kan wel als we dat willen, maar in principe is het ons domein en komt er niemand. We maken de bedden zelf wel op...dat moet lukken, genoeg housekeeping ervaring opgedaan toen ik bij het Hilton in Rotterdam werkte.

Onze eerste dagje was heerlijk. Vandaag naar Duitsland en België. Of te wel: het Drielandenpunt.

Groet Françoise

Vakantie 2020 deel 2

De komende week heb ik weer vakantie. Zo heerlijk nog een keer een weekje, dat is dan het toetje van deze zomervakantie. Deze keer ga ik samen met Mr. X een paar dagen naar Zuid-Limburg. Op naar Valkenburg, Maastricht en het drielandenpunt.

Heel even waren we bang dat een of ander virus (je weet wel) roet in het eten zou gooien.

Woensdag kwam Mr. X thuis van een middagje zwemmen met klachten over benauwdheid. 

Waarschijnlijk het warme weer, en we besloten dat als het donderdag niet over was, we een test zouden laten doen.

Vrijdagochtend konden we terecht bij de teststraat in Rosmalen.

Op de gemeentewerf stonden we in de rij en zoals we zeiden: het is net de Efteling, de rij duurt langer dan de attractie zelf.

Vanaf dat moment moesten we thuisblijven...ik mocht natuurlijk nog wel even boodschappen doen, maar het werd thuiswerken. Gelukkig is het nog vakantie en had manlief net vrij, maar dus geen bezoekje aan zijn vader. We zeiden sport af en ik belde het hotel (al op donderdag) hoe het nu moest met onze reservering. T/m donderdag kon ik volgens booking.com kosteloos annuleren, dus tja...wat te doen? Gelukkig was het hotel zeer begripvol en mocht ik de reservering laten staan en de uitslag van de test afwachten. Ik heb het hotel nog niet gezien, maar overleg aan de telefoon was zeer positief.

Het is heel raar, maar opeens verveelde Mr. X zich. Hele dagen heeft hij de afgelopen periode op zijn kamer gezeten om te gamen etc., maar nu wilde hij er op uit. Het niet weg mogen is toch echt een ander gevoel dan niet weg willen/hoeven.

Bij het maken van de afspraak had de GGD al gezegd dat het 48 uur kon duren voordat we gebeld zouden worden met de uitslag. Ik deed dus boodschappen voor het hele weekend en manlief bereidde zich voor op het afzeggen van de golflessen op zondag.

We hoopten natuurlijk op een goede uitslag!

Vanaf zaterdagochtend 9:00 uur ging het geluid van mijn mobiele telefoon aan en op maximaal volume!

Stel je voor dat je een telefoontje van de GGD niet hoort...

Heel fijn dat zaterdagochtend om 11:00 uur de telefoon ging met het verlossende antwoord: Negatief.

Dus positief nieuws: wel op vakantie, gewoon kunnen werken en je vrijheid weer hebben.

En vooral: gewoon weer mogen knuffelen.

(en overigens zijn onze ervaringen met de GGD positief: snel een plekje om te testen en na 24 uur de uitslag! Zeer vriendelijke mensen aan de telefoon en bij het testen)

We realiseerden ons wel weer wat de impact van het virus is. Je staat er bij stil dat het ook anders had kunnen zijn. Dan was het jammer dat we niet op vakantie konden, maar dat was dan maar zo.

Maar dat zou ook betekenen dat manlief twee weken niet kon werken en dan als zelfstandig ondernemer geen inkomsten zou hebben. Mr. X zou het begin van het schooljaar missen en we moesten afwachten of het bij een beetje benauwdheid zou blijven.

Alertheid blijft geboden.

Intussen werd dit vakantieweekend met wat lagere temperaturen goed gebruikt om het huis weer eens even te poetsen, de was te doen en een begin te maken met blokken voor een gezamenlijke quilt van het Dutch Modern Quilt Guild. Het was heerlijk achter mijn naaimachine: een lekker windje door het open raam.

Zondagmorgen was het heerlijk in de tuin en ik streek er neer met mijn breiwerk. Niet meer te warm voor een wollen project op mijn schoot. Kopje koffie, luisterboek, zonnetje en verder met het perfectioneren van mijn brei-avontuur.

Als laatste deze dag schrijf ik mijn column voor Quilt en Zo en tot slot nog dit blog.

Ook maakten we een voorlopige planning voor de komende dagen. Eerst naar Valkenburg, eens kijken of we een bezoekje aan de grot kunnen brengen. Dat zullen we zien, online reserveren was niet mogelijk.

We maakten een lijstje van musea, speelgoedwinkels, een wolwinkel en bezienswaardigheden.

We verheugen ons op het hotel. Mr. X logeerde slechts een keer eerder in een hotel en dat is inmiddels 8 jaar geleden. Het voelt heel luxe.

Natuurlijk ga ik jullie weer laten mee genieten van onze avonturen. Berichtjes vanaf mijn telefoon, de laptop laat ik lekker thuis.

Nu eens even kijken welk handwerkje mee gaat: niet te moeilijk, niet te veel bolletjes of te veel telwerk.

Groet,

Françoise

 

Zomers warm

Er valt niet aan te ontkomen: ook hier is het warm en schrijf ik er over. Heerlijk voor iedereen die vrij heeft en geniet van vakantie, maar hier voor mij geen vakantie en we maken er maar het beste van op kantoor. Thuis of op het werk: het is beide warm. Dus ga ik niet op de fiets naar kantoor, een rit van 13 km. 's morgens nog lekker, maar met 36 graden over al het asfalt aan het einde van de werkdag is minder gezond. Dus ga ik met de auto en geniet dan van het airco-momentje van de dag.

Uitzicht vanuit de ligstoel

Maar dan dat slapen: ik vind het echt een ramp. Alles is warm en slapen zonder iets over me heen vind ik eigenlijk niet fijn. Het liefste heb ik een paar zware quilts op me. Na een paar uur draaien en woelen ga ik er dan maar weer uit en ga op de bank liggen met de tuindeur open. Beneden is het nog net wat koeler gebleven en ik hoop op wat zuchtjes wind.

Een paar uur later weer terug naar bed om daar verder te slapen: en dan zo vast slapen dat je schrikt als twee uur later de wekker gaat...

Maar vandaag las ik de tip om een kruik te vullen met ijswater en die in bed te leggen. Dat ga ik vannacht dan maar eens uitproberen. Dat ik daar nou niet eerder aan gedacht heb. Ze liggen voor het grijpen, voor de koude voeten in de winter...

Verder zal ik niet klagen, want ik realiseer me heel goed dat mijn werk prima vol te houden is met dit weer. Daar ga ik niet zo snel van zweten, hooguit plakken mijn handen af en toe aan het toetsenbord vast.

Bloemenborder Efteling

Op dit moment zit ik met mijn laptop en een lampje buiten op het terras. Heerlijk, maar dat vinden de muggen ook. Dus zo dadelijk toch maar naar binnen en daar nog wat handwerken. Eerst maar eens de kruiken vullen en nog even in de koeling leggen. Ik zal mijn bevindingen laten weten.

groet,

Françoise

Kleur

In de tuin is duidelijk de kleur van de warme zomer waar te nemen. Sommige planten hebben het zwaar en hun blaadjes verkleuren. Hun gras doet zijn best, maar het verschil tussen de plaatsen met bijna de hele dag zon en vooral schaduw is zichtbaar.

Daarnaast komen de dahlia's nu in bloei. Ik heb ze eerst uit de grond gekeken en nu kijk ik ze in bloei. Bijzonder wat er binnen drie maanden uit zo'n knol komt. 

Sinds gisteren heb ik twee nieuwe brillen: geeft ook direct weer een andere blik op de wereld. Lettertjes op de diverse schermen zijn in eens weer vlijmscherp.

Voor mijn computerbril koos ik eens een heel andere kleur. Een blauwe bril met op de zijkant een kleurtje. Welk kleurtje? Dat kun je zelf kiezen, ze zijn namelijk gemakkelijk te vervangen. Grappig toch? Misschien doe ik het in de praktijk niet zo vaak, maar ik kan natuurlijk de kleur van mijn bril en mijn vulpen matchen...

Afgezien daarvan: ik word ook helemaal blij van de brillenkoker die er bij zit: fijn, zo'n felgekleurde rits.

Vandaag mijn computerbril maar eens goed testen. Tijd voor de maandelijkse overzichten, al die kolommen zijn vaak vermoeiend voor de ogen.

Ik ga rustig aan het werk in mijn thuiskantoor. Nu staat alles nog open om de koele lucht binnen te laten, straks gaat alles dicht en pas laat weer open. Op deze manier houden we het zo lang mogelijk koel in huis.

Fijne dag,

Françoise

Vakantie 2020 dag 15 en 16

Het laatste weekend van deze vakantieweken stond in het teken van weer verkassen naar huis. Dat betekende een laatste rondje poetsen in het huis van mijn schoonouders, lakens in de wasmachine en nog even ophangen. En vooral ook al onze spullen weer bij elkaar zoeken om mee naar huis te nemen. Boeken, breiwerken, oplaadsnoeren, schoenen, aankopen, koelkast leeg. Kortom het gebruikelijke werk na een week vakantie op een andere plek.

Cabana Banana

En als je dan weer thuis bent (goh, wat hadden we het huis netjes achter gelaten) is het binnen een mum van tijd weer een chaos. Alle tassen, rugzakken, vuile was, schoenen en jassen zijn uit de auto geladen en staan nu in de gang en woonkamer. Alles moet weer zijn vaste plek vinden of er moet een plekje voor worden gekozen.

Fancy Pants

We zien dat het gras reuze is gegroeid, dat een aantal planten toch wel erge dorst hebben na een weekje geen water en dat mijn dahlia's bijna bloeien. Fijn dat we komende week weer rondom het huis zijn om te zorgen dat de planten water krijgen met de voorspelde warmte.

Red de Restjes

De zondag besteed ik aan het de was, het opruimen van de spullen, administratie en een planning voor de komende week. Maandag is nog een vakantiedag en dan volgt een gewone werkweek. We pakken de gewone draad weer op, dus ga ik weer lekker fietsen naar kantoor en plan ook een thuiswerkdagje. Maar eens even overleggen met de collega's. Zowel thuis als op kantoor geen airco, dus voor de temperatuur maakt het niet zo veel uit.

Breiwerk lapjesdeken

a

Ook maak ik weer wat handwerkplannen: wat wil ik deze week en deze maand doen? Het is tijd om een top van Red de restjes af te maken en verder te gaan met mijn Sparkling Pieces. Ik loop wat achter mijn mijn gebreide lapjesdeken door de vakantie. De kleuren inmiddels bij de patronen gezocht.

Fijne dag gewenst,

Françoise

Vakantie 2020 dag 13 en 14

Het verslag van de afgelopen twee dagen schrijf ik in de vroege ochtend. Jeetje, wat had ik het warm vannacht. De eerste twee uur lekker geslapen, maar toen was het over. Geen zuchtje wind kwam er binnen en op zolder was het goed opgewarmd. Als er dan ook nog een opvliegertje overheen komt, en inmiddels heb ik ervaren dat je daar echt wakker van wordt, is het uit met slapen.

Dus naar beneden...uurtje lezen en met het onweersbuitje kwam de lichte verkoeling en wat wind. Toch maar weer naar bed, maar om vijf uur hield ik het voor gezien...ik had niet het idee dat het nog wat zou worden. Ik hoorde ook van alles: jeugd die nog op weg was naar huis en alweer de eerste vogels.

Maar voordat het weer warm wordt, kan ik dan alvast van alles doen: afwassen, nog een stukje tuin en al onze spullen vast bij elkaar verzamelen. Straks nog even op stap en dan vanavond weer naar huis.

Donderdag hadden we een toeristisch en familiedagje in Den Haag. Mr. X wilde wel een keer met de metro naar Den Haag en door de stad daar. Vervolgens naar opa en oma. Goed plan om een keer met de metro naar Den Haag te gaan. Zelf heb ik dat ook niet eerder gedaan. Vroeger toen ik nog thuis woonde in Rotterdam en we soms ook in Den Haag gingen winkelen, gingen we altijd met het Hofpleinlijntje. We liepen dan naar station Wilgenplas en via Berkel en Pijnacker kwamen we dan bij Den Haag CS uit. Ik was benieuwd of ik nog wat zou herkennen en hoe het traject vanuit de stad was.

Het stukje van Wilgenplas naar Hofplein reden we nooit, dan namen we altijd de tram. 

Op Beurs stapten we over op de juiste metro en wat ons vooral benieuwde was waar we boven de grond zouden komen. We moesten ons echt even oriënteren! De route is bijna onherkenbaar. Zo is station Wilgenplas nu Meijersplein, zijn er haltes bijgekomen en kom je op een andere plaats Den Haag CS binnen. Wat ik nog wel herkende was het fietspad tussen Schiebroek en Berkel/Rodenrijs...

Eenmaal in Den Haag was het weer vertrouwd. We wandelden over het Binnenhof (Mr. X merkte op dat Mark Rutte niet in zijn torentje was, want zijn fiets stond niet voor de deur...), langs het Mauritshuis, Hofvijver en door de Passage.

In de Passage natuurlijk naar Akkerman, de vulpenspecialist. Nou, daar liggen er inderdaad genoeg. Ik zocht twee potjes inkt uit: van Diamine de Gingerbread (mocht niet ontbreken in mijn gingerbreadverzameling) en uit hun eigen serie ging ik voor Oranje Boven. Had ook voor Hopjesbruin, Residentie Blauw of Het Zwarte Pad kunnen kiezen.

Na een rondje binnenstad nog naar Cross & Woods: prachtige garens! Maar alleen een boek gekocht.

Vervolgens met de tram onze route vervolgd naar de familie waar ons later een gezellig diner wachtte in een van de Scheveningse strandtenten. Echt goed voor het vakantiegevoel.

Bepakt en bezakt keerden we terug naar Rotterdam! 

Vrijdag een rustig dagje in en om het huis. Alhoewel niet helemaal rustig: we gingen nog op oriëntatietocht voor een nieuwe bank! Alexandrium is vlakbij, met heel veel woonwinkels en dus banken onder een dak. We bekeken heel veel modellen, stoffen, maten en vormen. We hebben een leuke bank gezien: zit lekker, strak, maar niet te strak. Gaandeweg ontstond het plan om de woonkamer om te gooien (zithoek en eethoek omwisselen). Dat hebben we al eens eerder gedaan en dat was toen ook leuk. Maar dat moeten we dan eerst maar eens doen met de oude bank...en de ruimte goed bekijken. Natuurlijk zagen we ook mooie eetkamerstoelen, vloerkleden etc. etc. We sparen nog even door.

Een fijne dag gewenst,

Françoise