Klussen in de tuin

Er moest geklust worden in de tuin: er stond nog een speelhuis (schommel met glijbaan) en die werden niet meer gebruikt. Na 10 jaar mocht dit weer afgebroken worden. Op marktplaats werd het geen succes en bedacht ik me vervolgens dat ik het hout wel voor andere (tuin)zaken kan gebruiken.

Dus moest het afbreken met beleid. Het kostte heel wat geduld en kracht om de schroeven er na 10 jaar weer uit te krijgen.

Ook zaten de palen goed verankert in de grond. Ik wist dat mijn vader degelijk werk had geleverd, maar pas bij het uitgraven wist ik weer hoe het precies zat. De klus zat vol herinneringen aan mijn vader. Ik gebruikte gereedschap wat ik ooit gekregen heb en dat nu goed van pas kwam. Mijn vader had echt twee rechterhanden en was altijd met hout in de weer, dus logisch dat hij deze dag veel in mijn gedachten was. Als hij mij toch eens kon zien...

Vier stevige ankers, maar ze gingen er best makkelijk uit. In een half uur was het gepiept. Dit was een klus die ik voor zondagochtend in alle vroegte had gepland: nog koel in de tuin, met een warme dag in het vooruitzicht. Een heel gewicht, maar het lukte.

De vloer van het huisje werd een nieuwe tafel voor in de tuin. De poten zijn van het dak en ook de schroeven zijn hergebruikt.

Het zit heerlijk aan de nieuwe tafel en ook het uitzicht in de tuin is nu weer anders. Tijd om plannen te maken voor een nieuwe lay-out. Tijdschriften lezen om inspiratie op te doen. Heeft geen haast, maar wel lekker mee aan de slag.

Genoeg hout nog over voor wat andere projecten in de tuin...een bankje, een tafeltje. Ik zie iets voor me met een pergola met een klimroos of blauwe regen.

De komende dagen zal het nog heerlijk zijn om met een handwerkje aan de tafel te zitten. Nog even een uurtje na het eten en voordat het te donker is!

groet,

Françoise