Het is half zeven in de ochtend en ik ben weer helemaal wakker en fris. De dag van gisteren was lang en vol me indrukken. Stel je gewoon even een dag voor met 300 mensen die van half negen tot half negen bij elkaar zijn. De hele dag lessen in kleine groepjes, eten in een grote zaal (overigens super verzorgd), warm weer en heel veel nieuwe informatie. Het laatste stuk van de lezing heb ik gisteren niet meer opgeslagen, mijn hoofd zat helemaal vol.
Het voordeel was wel dat ik na een drankje op de camping en nog even voor me uitstaren mijn bed in dook en binnen 5 minuten sliep…Natuurlijk werd ik wel een paar keer wakker, even omdraaien, beetje te warm, dus even de rits open van de tent voor wat koele lucht. Tegen de ochtend weer wat kouder, dus lekker mijn dekbed over me heen. Nu na de tweede nacht is mijn luchtbed op de juiste dikte. De eerste nacht was deze iets te zacht, beetje bijblazen dus en daarna dus iets te hard. Niet echt te hard, maar het werd toch iets te veel een trampoline. Dus een beetje lucht eruit en nu is het perfect.
Het tentje dat ik heb is op papier een driepersoonstent…Hoe dan?Dat kan volgens mij alleen als je een matrasje hebt van 40 cm breed en geen spullen…Met z’n tweeën zou nog kunnen, maar waar laat je dan de kookspullen? Ik heb een luchtbed van 76 breed en gewoon veel spullen… Een tas met kleding, een tas met een breiwerk, een tas met cursusmateriaal, 2 kratjes met kookgerei/tentspullen en wat te eten.
Ik verbaas me er ook weer over hoe veel je aan het opruimen bent in een tent, het is altijd meteen chaos. Je pakt een paar schone sokken en de inhoud van de hele kledingtas ligt op je bed. Gelukkig is het allemaal ook zo weer opgeruimd.
Vandaag weer een nieuwe dag met nieuwe indrukken. Het nieuwe is er af, het ritme van de dag wat meer bekend, dus verwacht ik dat de prikkels iets beter te verwerken zijn. Nu eerst maar eens douchen voordat er om zeven uur een rij staat (er zijn nog meer juffen op de camping en die staan natuurlijk ook op tijd op! Dus daar begint de dag al…)
Fijne dag, Françoise
Ps. De Wifi doet het in de ochtend een stuk beter op de camping!
Ik schrijf dit stukje terwijl de avond valt over de camping. Het koelt langzaam af, het wordt wat vochtig en ik kijk terug op een fijne dag.
Eerst moesten er vanmorgen nog de laatste zaken worden ingepakt en ik maakte me drukker over de juiste vulpennen dan over mijn kleding. Hoeveel pennen kan aan mens nodig hebben in een week? Zijn ze allemaal goed gevuld? Uiteindelijk heb ik mijn keuze gemaakt en na een rondje stofzuigen kon ik op pad.
Rustig reed ik naar de camping, geen noodzakelijke tussenstops op mijn reis. Dat blijft toch altijd vreemd als je in eigen land op pad gaat. Geen stops langs de Autobahn of Route du Soleil. Geen volle parkeerplaatsen met volle auto’s, caravans en vouwwagens. Geen kinderen die even uit gelaten moeten worden en de warm geworden broodjes uit de tas. In mijn geval was het drie kwartier rijden en bij de camping zou ik zo naar binnen kunnen rijden, omdat ik het kenteken van de auto online al had ingevuld. Dat voelt toch wel wat raar, dus ging ik me toch maar even melden bij de receptie. In theorie kun je naar je plaats rijden en ook zo weer vertrekken. Betaald heb ik al en als je meer stroom gebruikt dan is inbegrepen krijg je daar gewoon een factuur voor in de mail. Broodjes bestel je online en moet je nog net zelf ophalen…
Tentje opgezet en me gesetteld, lekker nog een uurtje breien/lezen en toen naar school. Inschrijven, kennismaken met medecursisten, een gezamenlijke maaltijd en daarna een lezing, die overigens vooraf ging door koorzang.
Ook zijn er wat winkeliers, heel gevaarlijk: de eerste boeken zijn binnen.
Kortom, veel indrukken, leuke ontmoetingen.
Groet, Françoise
Deze vierde dag van de vakantie was zo’n typische zaterdag. Boodschappen doen, even naar de stad fietsen voor een nieuwe pyama, wat potloden en de juiste thee. Vervolgens een dutje op de bank, want ik was veel te laat naar bed gegaan en gewoon weer vroeg wakker.
Ook kwam er op deze dag een pakketje met houten poppetjes in soorten en maten en nog wat kleurtjes vilt. Ik kan voorlopig vooruit, lekker spelen met kleur, draadjes en een goede bestemming!
En terwijl ik geniet van mijn vakantie blik ik ook vooruit naar het nieuwe schooljaar. Alles nieuw en dat begint zondag al met een cursusweek voor vrijeschoolleraren. Een week lang je verdiepen in jouw leeftijdsgroep, en een aantal vaklessen. De keuze is enorm..en aangezien ik laat was met inschrijven was mijn keuze al wat beperkt. Ik denk dat ik met de vaklessen vertellen en muziekonderwijs een leerzame week tegemoet ga.
Naast mijn paklijst voor de camping, heb ik ook een materialenlijstje voor de cursus. Kleurpotloden, krijtjes, passer, liniaal…Ik trek alle spullen uit de kast. Krijtjes nog uit de schooltijd van Mr. X en mijn eigen kleurpotloden die ik lang geleden met een verjaardag kreeg. Superzuinig was ik daar op en gebruikte ze niet veel. Toch zijn er een paar verdwenen uit de doos en maakte ik een overzichtje van alle kleuren met nummer die er wel in zitten en zocht ik uit welke ontbreken. Natuurlijk helemaal geen praktische doos om zo even mee te nemen, maar dat ga ik toch doen…
Alle potloden liggen nu dus op nummer in de doos (niet op kleur) en uiteraard met de tekst naar boven. Ik herinner me de tijd op school dat ik een doos van 30 had (die paste nog op je bank) en dat je dan af en toe de volgorde veranderde van de kleuren. Een heerlijk karweitje. Niet te begrijpen dat er klasgenoten waren waar alles door elkaar lag of die vonden dat een doosje van18 wel voldoende was.
Mijn missie was om het patroon op papier te krijgen zodat José van Ateliersopra aan de slag kan met haar versie van de shawl. Dat is gelukt! Om half drie vannacht stuurde ik het haar toe. Nu ga ik rustig nadenken over de mooie opmaak van het document. In deze eerste versie zijn de teltekeningen er met knip en plakwerk in gezet. Nu dus de eerste test…Mijn exemplaar nadert zijn einde, geen nieuwe onderdelen meer, misschien nog wat details toevoegen voor een feestelijke finishing touch…
Groet, Françoise
Deze dag een afspraakje met quilt-, brei- en vulpenvriendin, Inge. O, en we hebben het ook over bakken, de bloemen in de tuin, de carrièreswitch en de overheerlijke brownies die ik had meegenomen. Ook kwam het Quiltfestival in Birmingham langs. Inge gaat daar volgende week heen, dus ligt er een lijstje klaar van standhouders waar ze een kijkje wil nemen, en natuurlijk een quiltwerkje voor weet-ik-veel-wanneer. Goede herinneringen aan dit festival komen bij mij boven, al is het inmiddels al heel wat jaren geleden dat ik er geweest ben.
We hebben het ook over garens en wolletjes en ik vertel wat mijn plan is als cadeautjes voor de kinderen uit mijn klas als ze jarig zijn. Al eerder maakte is deze poppetjes en dat blijft leuk. De basis is een houten poppetje (in het Engels noem je ze ook wel Peg dolls, gebaseerd op de houten knijper), deze heb je in vele vormen en maten. Ik vond er nog een paar in een blikje en gisterenavond laat nog aan de slag. Na wat gereken en gepuzzel ( hoe zat het ook alweer met zo’n kegel bekleden), het zoeken van het juiste vilt (de echte wolvilt) en de garens, maakte ik onderstaande zomerse bloem.
Gisteren was mijn eerste vakantiedag en terwijl ik heerlijk met een luisterboek en breiwerk in de tuin zat, realiseerde ik me dat ik ook tijd en ruimte heb om een blog te schrijven. Ik weet niet of elke dag gaat lukken, maar ik kan in ieder geval een poging wagen.
Ik slenterde dan ook op mijn slippers naar de supermarkt op de hoek voor broodjes bij de lunch. En ondertussen probeerde ik me het geslenter over een Franse camping op weg naar de bakker voor te stellen. De rust die er heerst, zo hier en daar een kinderstem, de warmte van de zon op het asfalt en het vooruitzicht van een croissantje en stokbrood. Het lukte best goed en zo kreeg ik echt vakantiegevoel.
Ook later in de tuin lukte dat goed, ook als was mijn uitzicht de schone was aan de lijn. Eerder die dag maakte ik de wasmachine ook maar eens van binnen schoon…en ruimde ik de keuken op. Dat hoort ook bij vakantie: de tijd en ruimte om een keukenplank leeg te halen en dingen weg te gooien. Ik ordende de thee en besloot wat muffe zakjes weg te doen. Laten we zeggen, dat niet alles meer uitnodigend rook voor een heerlijk kopje thee.
De eerste dahlia bloeit. Deze heeft de strijd tegen de slakken in ieder geval gewonnen. De slakken weten nog steeds de frisse, sappige bloemknoppen te vinden en de planten worden vakkundig getopt. Maar zo hier en daar lukt het om te ontsnappen aan de naaktslakken die de zomer van hun leven hebben.
Dinsdag was niet alleen mijn laatste dag voor de vakantie, maar ook meteen mijn laatste werkdag bij het softwarebedrijf waar ik ruim tien jaar heb gewerkt. Mijn werkzaamheden heb ik afgerond, afgedragen en losgelaten. Het is goed zo. Zoals Cruijff zei: “Elk nadeel heb zijn voordeel”: door de veranderingen op he werk, heb ik wel de keuze gemaakt om een lang gekoesterde wens te onderzoeken en nu het avontuur aan te gaan.
Naast wat luieren in de tuin deze dagen ben ik bezig met het samenstellen van mijn portfolio. Dit ter voorbereiding op mijn eigen studie. Wat heb ik allemaal al gedaan? Werk, vrijwilligerswerk, hobby, etc. Etc. De lijst is lang en ik zoek van alles op en maak zo een reisje door de tijd. Oude tijdschriften waar ik columns voor schreef of in de redactie zat, vakantiebaantjes met goede herinneringen. Veel werk, maar goed om te doen. En de vraag die ik daarbij elke keer stel: wat heb ik daar geleerd dat ik kan gebruiken in mijn werk als juf?
Mijn vulpennen zullen in ieder geval van pas komen, die passen perfect in het vrijschoolonderwijs. Eentje die zeker op mijn bureau zal liggen is een nieuwe die ik van collega’s kreeg…heel attent van een stelletje nerds die liever nooit een pen vast houden.
Fijne dag, Françoise
Tussen dit bericht en mijn vorige zit meer dan een maand...en ik moet echt even in mijn agenda kijken om terug te halen wat er allemaal is voorgevallen in de afgelopen weken. Dat is niet bepaald niets!
Er waren wat gezellige vriendinnendingen: een dagje quilten in Leiden, en een penshow in Utrecht. Dat laatste resulteerde in een nieuwe vulpen. Ik zocht nog wat bij mijn Hopjesbruine inkt...maar ja, een bruine pen, dat is toch niet echt mijn ding. Toch maar eens op zoek. Ik had al iets gezien op internet bij Giant's pens: die had de mooie omschrijving chocolate with strawberries. Dus eerst maar eens kijken. Tja, mooie pen en dus in mijn achterhoofd gehouden. Ik had nog een workshop en misschien kwamen daar ook nog nieuwe wensen uit voort. Ook nog gespeurd naar andere bruine pennen die goed zouden passen bij mijn hopjesbruine inkt. Maar nee, ik kwam verder niets tegen en dus ging ik kijken of de pen er nog was. Zo ja, dan werd-ie van mij. En zo geschiede...
 |
| Chocolade met aardbeien |
Het sokken breien ging ook gewoon door, ik vergaderde met het bestuur van mijn koor, mr. X had op school een overleg over zijn studievoortgang (veel gemist door zijn nekblessure), we gingen naar Appeltern (leuk met de veerpont), ik had wat quiltdingen, tandartsafspraken en meer van dat soort dingen.
Ondertussen ging het werk ook gewoon door en dat liep toch niet zo naar mijn zin. De nieuwe collega's zijn gezellig, aan de kantoortuin ben ik inmiddels ook gewend, maar toch, toch, word ik minder blij van mijn werk dan voor de samenvoeging. Mijn functie is/zal anders zijn en het is met elkaar zoeken naar de juiste weg. Ondertussen loopt het een en ander niet goed, en ik heb daar last van. Ik realiseer me dat ik geprikkeld ben en dat er iets zal moeten veranderen. Als ik dan op donderdagavond de 13e op Facebook een vacature als leerkracht zie langs komen weet ik: ik ga solliciteren. Eigenlijk wil ik al heel lang wel naar de PABO, maar was er altijd wel een reden om die stap op dat moment niet te zetten. Nu was die er wel en op vrijdag stuurde ik een mailtje en appje naar de schoolleider van vrije school de Driestroom in 's-Hertogenbosch. (basisschool van Mr. X).
We hadden direct contact en op zaterdagochtend maakten we een afspraak voor dinsdagmiddag. Een uitgebreid gesprek volgde en dat resulteerde in een dag proefdraaien. Spring maar in het diepe. (school heeft niet zulke goede ervaringen met zij-instromers, dus laat maar zien wat je kan). Ze hadden wel direct een klas op het oog en laten ze daar nou net iemand nodig hebben op maandag, de vaste juf had een bruiloft. Konden ze mooi dat gat opvullen. Dat ging ik natuurlijk doen. Ik nam de vrijdag, maandag en dinsdag vrij om te proeven en te werken. Op vrijdag keek ik mee en las ik voor en ging ik gewapend met lesmateriaal en planning naar huis om de maandag voor te bereiden. Ook de dinsdag had ik vrij genomen om nog een dag mee te kijken of nog les te geven en feedback te krijgen.
 |
| Rondje bos |
En zo stond ik op maandag in mijn eentje voor de klas. Ze hadden nog wel een vakles handwerken, dus er kwam een andere leerkracht om te breien. Nou ja, ik heb natuurlijk ook meteen heel wat steken geraapt, beginnetjes van de naald gecorrigeerd en gezorgd dat een ander kind zijn steekjes om iets dicht te naaien netjes deed.
Aan het einde van de dag vond ik het onderwijs nog steeds heel erg leuk...op naar de dinsdag. Even overleggen met de andere leerkracht over de taakverdeling en alvast het een en ander voorbereiden. Toen kwam de dinsdag...die begon met een appje: of ik het aandurfde om de klas nog een dag alleen te doen. Er was een zieke en ze hadden de ander in een andere klas nodig. Ja hoor zei ik, dat doe ik wel, maar ik kan niet alleen met ze naar buiten: samen met de onderwijsassistent toen de buiten gymles verzorgd. Het was een heel warme dag, zelfs al om 9:00 uur...dus iedereen zijn waterfles mee naar buiten.
 |
| Waterflessen: soort bij soort en op kleur |
Donderdagmiddag een telefoontje: je bent aangenomen!
Dus na de zomer ga ik 1 dag naar de PABO en 4 dagen voor de klas. Als zij-instromer kan dat. Er volgde vervolgens een stroom van mailtjes (administratie school, administratie hoge school, opzeggen huidige baan) en acties. Waar zijn mijn diploma's. Kun je ook je HBO-diploma ophalen uit het diplomaregister? Diplomaregister? wat is dat? O, dat is bij DUO...maar dat geldt alleen voor diploma's vanaf 96...Ik kan hem opvragen bij de Haagse Hogeschool waar ik ooit studeerde...dat kan online, moet je wel je studentnummer invullen. Hmmm, studentnummer...tja... Gelukkig volstaat het tonen van het origineel ook op de eerste studiedag.
 |
| Het is zomer |
Een complete achtbaan dus. De sokken heb ik maar even gelaten voor wat ze zijn...want er komen allerlei overdrachtspapieren van mijn klas in de mail, tips voor het nieuwe schooljaar. Logisch, want de vakanties zijn hier inmiddels begonnen. Ik heb alles even geparkeerd, want moet uiteraard mijn huidige werk ook overdragen.
In het weekend heb ik mijn kantoor/logeerkamer onder handen genomen. Het logeerbed is er uit, meer ruimte om te bewegen en een kleine tafel extra. Eindelijk een nieuwe printer gekocht en die inmiddels geïnstalleerd.
 |
| Noorse mythen, mooie vertelstof |
Kortom, veel gebeurd. Hoe snel kan het gaan...en heel veel nieuws in het vooruitzicht.
groet, Françoise
