4daagse 2023 deel 1

Het is zondagochtend, 6:15 uur, als ik dit schrijf. Het is al licht buiten, mijn ontbijt is op en ik bedenk wat ik dadelijk nog eens zal doen op dit vroege tijdstip. Nu nog rustig op de bank, vanaf dinsdag ben ik om deze tijd al aan de wandel.

Gisteren heb ik het grootste gedeelte van mijn bagage al ingepakt. Twijfel over schoenen en de juiste vulpennen. Dit in volgorde van prioriteit. Hoeveel paar sokken, ook een regenjas, broodtrommel, waterflessen en voetenverwennerij. Handdoekje voor onderweg (nat maken als het warm is, heerlijk ter verkoeling). Etc. Etc.

Nacho en Hope hebben al lang bedacht wat het belangrijkste is om mee te nemen. De koffer en klaargelegde kleding waren een uitstekende plek voor een middagdutje. Ze vinden het altijd fijn als ik thuis ben, eindeloos kunnen ze om me heen draaien en doen hun dutjes in de buurt.

De sokkenwedstrijd SWC zit net even tussen twee rondes in. Donderdag rondde ik ronde 2 af, een detailfoto zie je hierboven. Vorig jaar was er ook een patroon van deze ontwerpster. Dat was toen in de Vierdaagse week en dat bleek een te moeilijk patroon aan het einde van een wandeldag. Op zich niet moeilijk, maar je moet wel elke toer van patroon lezen en dat ging toen elke keer mis. Die sokken heb ik pas later afgemaakt.

Vandaag komt er een nieuw patroon. Mijn garen en naalden zijn ingepakt. Blijft toch lastig om het garen al te bepalen voordat je het patroon gezien hebt. 

Deze week kreeg ik ook mijn blok weer terug van de Round Robin. Het heeft gelogeerd op 4 adressen en werd steeds wat groter. Blij met het eindresultaat. Later deze zomer ga ik hem afmaken.

En zo tussen twee sokpatronen door, kon ik nog wel even een klein sokje breien. Dit komt bij de andere aan mijn rugzak te hangen.  Gebreid in de kleuren van de Vierdaagse. Veel 4daagse lopers hebben hun rugzak versierd met oranje en groen. Het is een embleem, een geknoopt poppetje, een lintje etc.

De komende week ga ik proberen jullie op de hoogte houden van het wel en wee in Nijmegen. Hoe het met mijn voeten gaat (de pijn die ik steeds heb, blijkt door artrose te komen), of mijn nieuwe schoenen bevallen (de oude bleken na een jaar dienst en meer dan 10000 km toch wel wat versleten), hoe het weer is (de voorspellingen zijn gunstig voor het wandelen en zeker niet zo extreem als vorig jaar!) en vooral hoe de sfeer is.

Ik heb er zin in: de ontmoetingen, de mensen langs de kant, de frisheid van de ochtend als ik op de fiets stap naar de start, de massages, de verhalen, het geluid van de vlonders op de Wedren, de sfeer in de stad,

Fijne zondag, Françoise