4daagse 2023 deel 3

 Wat zal ik eens vertellen over vandaag? Geen pijn op de plaatsen waar ik die vreesde, wel 2 beginnende blaren onder mijn hiel. Toch wat wrijving op mijn steunzolen. Maar goed dat van die pijn onder de hielen was pas vanaf km 37, dus niets te klagen.

De wekker ging om kwart voor 5 zodat ik om kwart voor zes kon starten. Nog een beetje fris en eerst een plekje zoeken in de fietsenstalling. Hij werd efficiënt gevuld door leden van de judoclub, je kunt ook nog een band laten plakken als het nodig is. Kortom, goed geregeld.

Dan een klein stukje lopen naar het startterrein en met alle 40 km lopers, startgroep wandelschoen, de bemoedigende woorden van de marsleider aangehoord en daarna gingen we langzaam voetje voor voetje door de start. Polsbandje scannen, live tracking aan (je kunt me volgen via de 4daagse app) en vervolgens invoegen bij de militairen die er al een paar kilometer op hadden zitten vanuit Kamp Heumensoord.

Heel langzaam ging het de stad uit, de Waalbrug over en de dijk op, op naar Oosterhout, Elst, Bemmel en Lent. Het was heerlijk weer om te lopen, windje en iedereen had er zin in. Ook in de dorpen waar de Vierdaagse voor het eerst weer door kwam sinds 2019. Ik vind het altijd zo leuk om te zien hoe de kinderen langs de kant staan met spekjes, komkommer, tucjes, dropjes, stroopwafels etc. Etc. Sommige kinderen zijn ware verkopers, anderen staan heel verlegen langs de kant en durven bijna hun bakje niet uit te steken. En hoe blij ze dan zijn als je even stopt om toch wat te pakken.

Natuurlijk was er ook de nodige muziek, fanfarekorpsen uit het buitenland, dj’s en lopers die zelf muziek bij zich hebben. De Snollebollekes, You never walk alone en YMCA heb ik nog niet gehoord. Blijkbaar zijn andere liedjes nu populair. Op 1 plaats, vlak voor de Waalbrug draaiden ze klassieke muziek, dat was heel fijn ter afwisseling en ook prima.

Als je Lent uit loopt en de Waalbrug weer in het zicht hebt, weet je dat je er bijna bent. Nog een paar kilometer en dan kun je je afmelden. Maar die laatste paar kilometer zijn wel heel lang. Eerst de warme Waalbrug op, daar vertraagt het tempo dan al iets en dan door de stad. Wel bijzonder dat je tussen de dranghekken doorloopt, maar ook stilstaan hoort er dan bij. Feest op het Faberplein: de DJ kreeg de handjes van alle lopers wel de lucht in…Ik probeer er maar van te genieten, ook al ben je moe. Dan nog een laatste oversteek (dat is eigenlijk de enige keer dat er een verkeersregelaar aan te pas kwam), dus weer wachten, maar dan ben je er ook snel.

Ik was nog heel even van het parcours geglipt om de vulpenwinkel met een bezoekje te vereren. Dat kon nog wel even voor het afmelden, anders moest ik weer teruglopen…en daarna weer terug naar de Wedren voor mijn fiets. Ik ging even een souvenir scoren: vulpen met inkt. Deze zal dus herinneren aan deze Vierdaagse.

Toen snel afgemeld, 10 uur onderweg geweest. Op naar de fiets…waar stond die ook al weer? Voorzichtig opstappen en lekker even fietsen. Thuis gekomen douchen, even de ogen dicht en voeten inspectie. Daarna eten en terug naar de Wedren voor een massage. Helaas geen plek meer bij het Rode Kruis voor het doorprikken en tapen van mijn hielen, dat kan morgen onderweg. Wel tips van de masseur voor het afplakken met sporttape.

Nu nog even voorbereiden voor morgen: regenjas in de tas, nieuwe snoepjes, sokken, handdoek, zooltjes van mijn schoenen (voor als de steunzolen echt niet lekker lopen) en daarna de ogen dicht. Mijn breiwerk laat ik voor wat het is. Even lezen in bed is een betere afsluiting van de dag.

Geen foto’s van onderweg, ik laat mijn telefoon altijd in mijn rugzak, behalve bij een rust. Wist je dat mensen die tijdens het lopen aan het appen zijn ook langzamer gaan lopen en zwalken over de weg? Heel vervelend als je daar achter loopt.

Wel nog wat foto’s van de tuin, waar ik nu zit. Heerlijk plekje, wat stemmen uit een andere tuin en een ballon die over vaart.

Groet, Françoise