4daagse 2023 deel 2

 Zondag op weg naar Nijmegen om mij te melden en te settelen op mijn logeeradres. Het was druk in de trein (werk aan het spoor), veel vakantiegangers op weg naar Nijmegen. Om zich te melden of om te gaan feesten. De stad is een en al bedrijvigheid. Mensen met groene tasjes (altijd even spieken welke kleur hun polsbandje heeft) zijn lopers die zich al hebben gemeld.

Voor de collectie

Om 15:15 uur liepen wij richting stad en de rijen waren lang, erg lang bij het melden en ik besloot later nog eens terug te komen of het zelfs maandag pas te doen. Na een drankje en een rondje door de stad weer terug. Nog steeds druk op de Wedren om 16:15 uur, maar ik besloot toch maar gezellig in de rij te gaan staan. Eerst op zoek naar het juiste meldpunt: dat hangt af van je afstand en je startgroep. Groot was mijn verbazing toen ik zo door kon lopen…binnen 5 minuten gepiept en bijna mijn gezelschap weer ingehaald dat rustig was doorgelopen.

Weer terug op honk lekker naar de Tour gekeken en gestart met nieuwe sokken. Tijdens het melden was het nieuwe patroon gelanceerd. Ik kon dus de bollen uit mijn reistas vissen en meteen opzetten. Niet al te moeilijk patroon.

Tijdens het breien probeer ik te bedenken welke schoenen ik zal aantrekken tijdens het lopen.Nogal een dilemma omdat ik pijn in mijn rechtervoet heb. Nu heb ik wel vaker pijn in mijn voeten door de onlangs geconstateerde artrose, maar in mijn rechtervoet heb ik een nieuw soort pijn. Eerst dacht ik aan kramp, maar dat is het toch niet echt, maar wat dan wel? Op welke schoenen zal ik de vele kilometers succesvol kunnen voltooien?

Vorige week ontdekte ik dat de zolen van mijn wandelschoenen (Lowa) inmiddels toch al aardig versleten zijn. Wat te doen? Ik kocht onlangs een paar nieuwe sneakers van het merk Xsensible en daar kan ik goed mee uit de voeten. Geen pijn bij een rondje staf of iets dergelijks. Dit merk verkoopt ook wandelschoenen en ook die zitten fijn. Het loopt echter wel heel anders dan mijn andere wandelschoenen en ik vind het toch wel wat spannend om er direct 40 km mee te gaan lopen.

Ook moesten mijn wandelschoenen misschien een maatje groter nu ik steunzolen heb? Ik besloot vannacht dan ook dat ik me bij de Lowa stand maar eens even moest laten voorlichten en mijn probleem daar voorleggen. Zo gezegd zo gedaan: oude schoenen mee, steunzolen mee en om advies gevraagd. Alles uitgelicht en de verkoper kon mij heel goed helpen. Hij kon de nieuwe soort pijn een naam geven aan de hand van mijn verhaal (en 1x in mijn voet knijpen) en legde het vervolgens heel goed uit aan de hand van een skeletvoet en afbeeldingen. Kortom: een beknelde zenuw tussen de beentjes van de voorvoet. Door lopen gaat hij nog meer klem zitten en dat veroorzaakt de pijn.

Mijn idee van de grotere schoen was qua maat niet nodig, maar ik mocht natuurlijk proberen of het beter voelde. Vooral opletten of je niet gaat slippen, want je wilt natuurlijk geen blaren lopen. Daarna weer mijn oude aan en toen nog een keer de nieuwe. Net iets meer ruimte om mijn tenen te wiebelen in de grotere schoenen en dat gaf direct even verlichting.

Ik ging dus met nieuwe schoenen naar huis en ga morgen op deze nieuwe schoenen lopen. Daarnaast neem ik pijnstillers. Dat is de beste oplossing op dit moment. (Lang leve internet om het een en ander op te zoeken).

Vanmiddag ging ik me nog laten verwennen met een sportmassage. Ook hier kwam mijn probleem even aan bod en de masseur vertelde mij dat ik natuurlijk onderweg altijd welkom ben bij de medische posten. Ook zij zijn daar en  er zijn wel manieren om je voet zo te tapen dat je minder last hebt van deze klacht.

Het feit dat er zoveel mensen konden meedenken en ik nu begrijp waar de pijn vandaan komt, maakt het makkelijker om keuzes te maken en het een en ander op te zoeken. En voorbereid op pad te gaan.

Natuurlijk moest ik ook nog even naar de supermarkt voor Dextro (ik stond niet alleen voor het schap), Mentos, een ontbijtkoekje, brood, bananen en nog een ander snoepje.

En tussen die alles door breide ik aan mijn nieuwe sok. Deze gaat heel wat vlotter dan in de vorige ronde. Het been is korter en dat betekent dat ik al bij een hiel ben beland. Ik ben heel benieuwd of mijn brein ook morgenavond nog wat steekjes in de goede volgorde kan coördineren.

Straks mijn rugzak klaarzetten met de juiste spullen erin en dan op tijd slapen (dat gaat heel wat beter lukken dan vorig jaar, toen het ook ‘s nachts zoooooo warm was). De wekker gaat om 4:45 uur: ik begin met een late start om 5:45 uur. De weersvoorspellingen zijn goed, de regenjas blijft thuis.

Groet, Françoise