Het viel me op dat er heel veel vlaggen hingen in de straten in onze buurt. Er wordt altijd wel veel gevlagd, maar nu nog meer dan anders. (iedereen thuis, niet met vakantie of meer behoefte om toch samen een feestje te vieren?).
Ik stond vanmorgen in de keuken om een taartje te bakken: biscuitdeeg, sinaasappelbavarois en meringues ter garnering. Het smaakte uitstekend als toetje!
Ook was het tijd om weer een wandeling door de omgeving te maken en nu we weten dat de Vierdaagse niet gelopen hoeft te worden, hoeven we de trainingsarbeid niet wekelijks op te schroeven. We kozen voor een rondje van 7 km in de buurt. En weer waren we verrast door paadjes dichtbij. Bewust wijken we af van de bekende rondjes en slaan gewoon maar eens een ander paadje in. Het is bijzonder wat je dan dicht bij huis tegenkomt.
Zo liepen we vandaag opeens tegen een begraafplaats aan.Voor ons gevoel zomaar in het bos aan de rand van de akkers. Het bleek de begraafplaats te zijn van Sparrendaal en er liggen Nederlandse missionarissen van Scheut begraven. En dank zij internet ken ik nu weer wat meer van de geschiedenis van Vught. Landgoed Sparrendaal werd in 1901 geschonken aan deze missiepaters door een weldoener. Inmiddels is het landgoed Groot Sparrendaal eigendom van de Stichting Brabants Landschap en lopen er diverse wandelpaden doorheen. Het bos van het landgoed wordt doorsneden door lanen. Prachtig om door heen te lopen, lanen met grote, oude bomen.
Mr. X vroeg zich natuurlijk af waarom hij moest wandelen (geen Vierdaagse toch...), maar wij vonden dat hij toch maar eens uit zijn kamer of van de bank af moest komen. Naast wat opdrachten voor school kijkt hij vooral filmpjes, speelt online games met zijn vrienden, maar vooral gebruikt hij deze bijzondere tijd om te groeien...Het lijkt wel of je hem ziet groeien en een meetrondje geeft aan dat dit ook wel klopt: 5 cm in drie maanden, waarvan 1,5 cm in de laatste 2 weken. Logisch dat er 's avonds laat nog wat gegeten moet worden en dat het fijn is dat je 's morgens kunt uitslapen!
Maar eenmaal op pad met wandelen heeft hij er wel weer plezier in, vooral als we dan weer de nieuwe paadjes ontdekken.
Afgelopen drie dagen heb ik vooral heel hard gewerkt in de tuin. We hadden nog steeds restanten van het speelhuisje en daar heb ik nu een pergola van gemaakt. De fundering is weer hergebruikt. Ook sloopte ik een oud kastje wat nog op het terras stond en maakte een nieuwe houten bank. Zo is er een mooie hoek op het terras ontstaan. Ik kocht wat klimmers voor de pergola en ging daarnaast opnieuw in gesprek met het zevenblad in de achtertuin en veel gras in de voortuin. Mijn missie was om al het wilde gras in de voortuin dit weekend weg te halen, zodat ik er bloemen kan zaaien. De vaste planten die ik er vorig jaar zette, krijgen nu weer lucht. Maar jeetje, wat is het droog: het stof zit nu nog in mijn neus. Ik hoop van harte dat we de komende dagen wat regen krijgen: de planten die nog niet zo lang staan hebben het zwaar.
Tussen het werken in de tuin door (1 uur op, 1 uur af, was ongeveer het schema), las ik een spannend boek en handwerkte ik natuurlijk. In mijn vorige bericht schreef ik over al die leuke borduurprojecten! Ik had opeens een idee...die Franse rondjes kan ik natuurlijk ook op Tunsich haakwerk doen en ze dan ooit met de gebreide lapjes en gehaakte vierkanten tot een geheel maken.
Dus gauw een lapjes gehaakt en het eerste rondje geborduurd. En weer zo leuk...
En zo is afgelopen week en weekend weer voorbij gevlogen en maken we ons op voor nog een aantal weken thuiswerken. Morgen gaat dus gewoon weer de wekker en afhankelijk van het weer kan ik er voor kiezen om lopend of fietsend naar het werk te gaan...of zoals een collega het zegt: hij rolt 's morgens naar zijn werk...zo vanuit zijn bed.
Ik kan dus kiezen voor een klein rondje wandelen (even de tuin in) of een groter rondje met de fiets.
Morgen maar eens een bloemetje meenemen naar kantoor: paar rozen van de klimroos kunnen best op mijn bureau!
Een fijne week gewenst.
groet,
Françoise
No comments:
Post a Comment