Zon

Afgelopen weekend scheen er een heerlijk zonnetje, maar stiekem wel met een gure wind. Zoals altijd ging ik op zaterdag om 8.00 uur boodschappen doen en tot mijn grote vreugde was het net zo rustig als op "normale" zaterdagen en was er voldoende voorraad. OK, nog geen gehakt en kip te bekennen, maar dat was gewoon wat laat gearriveerd en de koeling was nog niet gevuld. Dan later op de dag nog maar een keertje terug. Gelukkig is de supermarkt op loopafstand en even iets halen dat je vergeten was of mist, is geen enkel probleem.

Het licht in de badkamer was kapot en dan is het wel heel donker...uiteraard geen lamp op voorraad, want dit is, geloof ik, pas de 2e keer in twintig jaar tijd dat ik de TL moest vervangen. Op naar de bouwmarkt...daar vormde zich buiten een keurige rij, netjes op afstand van elkaar en steeds als er iemand naar buiten kwam, mocht er weer iemand naar binnen.

Ondertussen hing thuis lekker de was aan de waslijn buiten. Wat een feest 's avonds weer de fris ruikende lakens op bed, zo van de waslijn. Naast de lakens en handdoeken lag ook mijn vest gewassen en wel op een handdoek te drogen in wind en zon. Inmiddels heb ik het vest aan en vind ik de mouwen wel erg lang...Voorlopig sla ik ze om, maar als met dat niet zint, dan kan ik ze makkelijk wat korter maken: kwestie van een stukje uithalen. Dat is een voordeel bij van boven naar beneden breien.

Ook nam ik wat tijd om te lezen. Het zesde deel van de Zeven zussen serie met de toepasselijke naam ZON. Ik had even geen zin meer in ingewikkelde detectives. Dit boek leest heerlijk weg en prima voor een rustig weekend.

Op de planning staat (tot nu toe) ook nog de Vierdaagse van Nijmegen (juli). Die kun je gewoon niet goed lopen zonder enige kilometers in de benen te hebben en we besloten op zondag 15 km te gaan lopen. Goed voor ons alledrie: te veel thuis, minder beweging dan anders, even het hoofd leeg en opladen voor een nieuwe werkweek. Natuurlijk reden we niet naar het strand of zoals vorige week naar de Loonse en Drunense duinen, maar vertrokken bij onze eigen voordeur en maakten een grote ronde binnen de gemeentegrenzen. Ook gingen we om 10.00 uur op pad, met de wetenschap dat de meeste mensen pas na de lunch op gang komen voor een frisse neus. We kwamen weinig mensen tegen en als het dan toch gebeurde hield iedereen de juiste afstand.

Het bleek maar weer eens dat je niet ver weg hoeft om mooie paadjes tegen te komen en zittend op een bankje met warme chocomel met slagroom (uit de thermoskan) en een broodje was het goed toeven en zijn we blij dat we de ruimte hebben.

Zo liepen we ook over de golfbaan in Cromvoirt (er loopt een openbaar wandelpad/dijkje overheen) en zagen daar de greenkeepers aan het werk en het grote bord dat het KLM Open aankondigt al staan.

(17 t/m 20 september). De baan ligt er al prachtig bij en met dit zonnetje is het ontzettend jammer dat er niet gespeeld mag worden.

Maar voordat we zondagochtend op pad gingen had ik al achter de naaimachine gezeten. Ik was al vroeg wakker (6:30 uur) en besloot gewoon lekker met lapjes aan de slag te gaan. In mijn werkkamertje zie ik dan de zon opkomen en kan ik genieten van de eerste zonnestralen. (om 8.00 uur is dat alweer voorbij, maar dan schijnt de zon in de woonkamer op de bank en kun je daar prima zitten met een boek: verder nog stil in huis, heerlijk).

Ik ging met mijn diamantjes voor Sparkling Pieces aan de slag. Zo was er een verjaardagsdiamantje en een ander schattig lapje. Ik koos allemaal stofjes waar ik echt blij van wordt. Ik heb even aan zwart gedacht, maar kleur overwon.

En omdat het allemaal wat anders is dan anders, we hoeven immers niet met het bord op schoot naar Studio Sport te kijken, kwam Monopoly op tafel. We hebben dit spel in vele varianten (Duits, Engels, Frans, etc), hier op tafel ligt de variatie van Eurowoningen. Ik lag er al snel uit, door een paar beroerde Kanskaarten (ook hier variaties op het spel...) en pakte toen maar een breiwerkje. Stiekem een nieuw project: NaantjeKnit's Mysterie Kal, Corona knuffel deken. Een paar lapjes per week, met oude en nieuwe technieken. Ik ben er altijd voor in om wat nieuws te leren, als is het maar om een mooiere zelfkant aan het werk te krijgen. Ik brei deze lapjes met dezelfde restanten als voor mijn adventsbreirol en gehaakte blokken. Wie weet ga ik ze allemaal aan elkaar zetten tot een deken. De kleuren zijn echt een samenraapsel en toch interessant.

Vandaag begon de tweede thuiswerkweek/ thuisschoolweek. Maar ik twijfelde of ik niet eens naar kantoor zou gaan. Helemaal fit en een collega zou anders alleen zitten. Iedereen werkt verder thuis.

Eerst even een telefoontje en toen ben ik gegaan. Ik hoef niet ver en op kantoor hebben we ieder onze eigen kamer...we kunnen dus (zelfs met een overleg) gemakkelijk 1,5 meter afstand van elkaar houden. De enige plek waar we niet tegelijk moeten komen is het keukentje. Nou dat is wel te realiseren. Lekker gewerkt vandaag, veel kunnen overleggen en doen. Mijn collega werk uit handen kunnen nemen: veel praktische dingen en dingetjes waar je geen mail voor gaat sturen of voor gaat bellen. Als IT-bedrijf hebben we het momenteel druk, nieuwe vraag van een klant die direct te maken heeft met de gevolgen rondom alle huidige maatregelen voor bedrijven. Dus alle hens aan dek, zo ongeveer. Dat voelt een beetje raar, ...ik lees op Facebook en Instagram over alle extra tijd die mensen hebben...maar ik heb niet veel extra tijd. Manlief heeft wel veel extra tijd, het ziet er naar uit dat dit ook nog wel even zo blijft.

Ik realiseer me dat ik wel meer tijd heb om te bloggen... En deze dagen/weken ook wil vastleggen.

Nu nog even de was opvouwen, luisterboek er bij aan en dan is de stapel zo weggewerkt.

Geniet van de kleine dingen, geniet van het voorjaarszonnetje en al het ontluikende groen. Daar hoef je niet ver voor op stap: in elk voortuintje/stukje groen in de wijk is wel iets te ontdekken.

Groet,

Françoise