Sunday, March 15, 2020

Wat staat ons te wachten?

Onzekere tijden voor iedereen: mensen in de zorg weten niet wat ze precies kunnen verwachten en bereiden zich voor op het ergste. Heel veel mensen zien hun inkomsten vervliegen: per direct is hun werk stilgevallen en hun inkomsten opgedroogd. Ook dat is een grote zorg. Bloemen op de veiling worden vernietigd. Had men die niet kunnen afleveren bij een ziekenhuis of zo en dan gratis voor alle medewerkers, bezoek etc. Het moet de telers toch pijn doen om hun werk vernietigd te zien? Ik denk ook aan de voorraden van alle horeca-ondernemers...maar zie daar ook al de eerste creatieve oplossingen voor langskomen: je kunt wel afhalen of laten bezorgen.

Ik vraag me af hoe iedereen die thuis zit en niet thuis kan werken de komende weken zijn dagen zinnig invult. Zo is manlief hier ook zonder werk (golflessen thuis geven is niet echt een optie) en we besloten dan ook om gisteren maar eens met z'n drietjes een wandeling te maken. Dat gebeurt zelden, want in het weekend wordt er altijd gewerkt. Lekker naar de Loonse en Drunense Duinen: nog met warme chocomel en een worstenbroodje. De volgende keer een rugzakje met thermoskan mee.

De jassen konden uit...warm genoeg in het zonnetje. 
Tijdens het lopen bedachten we dat we van de nood maar een deugd moeten maken en dat dit het uitgelezen moment is om de zolder op te ruimen. Dus hebben we gisteren heel veel dozen uit de zolderberging gehaald en in de werkkamer neer gezet. Nu moeten we het wel uitzoeken.
We hopen dat de milieustraat nog open blijft, zodat we later deze week een heleboel oud papier kunnen afvoeren.
Natuurlijk kwamen we ook leuke dingen dingen in dozen en zakjes tegen.
Maar onderstaande was toch wel de allerbeste vondst:
We hebben ontzettend gelachen en de rol nu maar in de huiskamer gezet.
Wij hebben niet gehamsterd, maar als je de volle karren ziet en al die mensen die zaterdagochtend om 8.00 uur al bij de Lidl voor de deur stonden...Ik doe altijd om deze tijd boodschappen en met mij natuurlijk ook andere mensen, maar we zagen nu toch wel heel veel "vreemde" gezichten. 
Wat dat betreft zie je dat alleen met Kerst en Pasen.

Ondertussen is het lastig om gewoon weekend te houden...het is natuurlijk anders dan anders.
Maar morgen is het gewoon maandag en een werkdag voor mij. Ik blijf wel thuis werken, dat is geen enkel probleem. Met een extra scherm is de werkplek bijna net zo luxe als op kantoor.
Ons kantoor is wel open, maar met een lichte verkoudheid kan ik beter thuis blijven.
Mijn collega's hebben partners die in de zorg werken en dus blijf ik uit de buurt.
Alhoewel: er zijn meer collega's die thuis werken en dus kan ieder in een eigen kantoor zitten.

Naast het wandelen en het overhoop halen van de zolder was er natuurlijk ook tijd voor handwerken:
ik haakte de afgelopen dagen wat blokjes.
En hoe leuk is het als blokjes van verschillende ontwerpen dezelfde maat blijken te hebben?
Dan kan ik ze mooi combineren tot iets (weet nog niet wat).
Ze liggen overigens op een vest dat ook af kwam! Moet nog in een sopje deze week, maar daarna kan ik het aan. 
Ook de KAL Schelpen in het zand is helemaal bij. Dinsdag komt het volgende deel online... 
In dit productieve weekend liepen Mr. X en ik vanmorgen ook nog alle straten door in onze directe omgeving. We waren op onderzoek: welke brievenbussen hebben een sticker met NEE/ NEE of NEE/JA. Een hele klus, maar als je een baantje hebt als folderbezorger moet je natuurlijk wel goed voorbereid zijn.
En al speurend naar alle brievenbussen MET/ZONDER sticker hebben we ook heel veel voorjaar gezien. Bloeiende magnolia's, hyacinten, tulpen, narcissen en nog veel meer. Dat was een waar feest.

Morgen nog geen digitale lessen voor onze brugpieper, daar wordt nu door docenten druk aan gewerkt.

Voor iedereen een goede week gewenst. Geniet van de kleine dingen.
Lapjes en draadjes heeft iedereen vast genoeg...ook zonder hamsteren.

Met groet,
Françoise






No comments:

Post a Comment