De Vierdaagse 2022, Dinsdag en Woensdag

Een week vol belevenissen...genoeg om te vertellen, teveel om allemaal hier te vertellen! Laat ik maar in chronologische volgorde houden en beginnen bij dinsdagochtend. Het was al vroeg warm op de wedren en ik was niet de enige die voor een massage kwam, dus begint je dag met een gezellig gesprek in de wachtrij. De standaardvragen: hoeveelste Vierdaagse, waar logeer je en loop je alleen of met een maatje? De rest volgt vanzelf. Iedereen heeft zijn eigen verhaal, samen hebben we een gemeenschappelijk doel!

De massage was heerlijk de organisatie super en strak. Masseurs stonden in de rij klaar om de wandelaars te behandelen, een praatje te maken en de sfeer was opperbest. Lange dagen zullen ze maken tijdens de wandeldagen tegen een minimale vergoeding. Ze leren in deze dagen van elkaar en zorgen voor hun benodigde uren om bekwaam te blijven.

De sfeer was op deze dinsdagochtend opperbest op de Wedren, mensen kwamen zich nog inschrijven, dronken een kopje koffie, bespraken de zin van het afgelasten van deze dag, de waanzin om toch te gaan lopen en wat verder te doen vandaag? Ik besloot een rondje door de stad te maken op weg naar het museum. Eerst eens kijken of de vulpenwinkel echt open was...(zondag geen briefje op deur) en ja hoor: OPEN. Ik kocht dus nog maar een vulpen voor in mijn collectie en natuurlijk een potje inkt. In een passende kleur bij het weer. Mooi aandenken om mee te schrijven. Een andere wandelaar kocht een potlood en gum om de dag puzzelend door te komen.

Het was rustig in de stad (al erg warm), in de boekhandel (lekker koel) zaten wandelaars te lezen onder het genot van een kopje koffie en bij de outdoor speciaalzaak waren alleen vierdaagselopers te vinden. Even een rugzak passen, kijken naar een shirt of andere schoenen. Ik liep verder op weg naar het museum en kwam toen langs Cool Blue. Nou had Mr. X vorige week al een laptop uitgezocht op Internet en hadden we in Den Bosch al voor meer info gekeken, maar eerst moesten we zeker weten dat hij over was...Dat wisten we inmiddels maar toen was de laptop inmiddels tijdelijk uitverkocht. Wat een teleurstelling en ik had al gezegd dat hij maar verder moest kijken voor een andere. Keuze genoeg. Ik besloot even bij deze lekker koele winkel naar binnen te lopen en te vragen hoe tijdelijk tijdelijk uitverkocht is. De medewerker zou het even opzoeken...nou mevrouw goed nieuws: ze zijn weer op voorraad en zelfs hier in de winkel. Ik ging dus met laptop de deur uit en niet meer naar het museum (ik schatte in dat de doos niet in een kluisje zou passen). In gematigd tempo wandelde ik terug naar huis. De rest van de middag zaten we binnen, deuren dicht en breide ik aan een sok en keken we naar de Tour.

O, wat was het warm van dinsdag op woensdag. Ik kon er niet van slapen, het was niet te harden in de slaapkamer, geen zuchtje wind en ik besloot om buiten te gaan slapen. Ietsje pietsje koeler dan binnen. Om half twee viel ik in slaap en om vier uur ging de wekker. Goed begin van de eerste dag... Woensdag is de dag van Wijchen en wordt ook wel Roze Woensdag genoemd. Veel lopers met een roze shirt aan, allerlei andere roze attributen en ook de regenboogkleuren heb ik veel in kleding gespot. Ook deze dag was warm met een temperatuur boven de 30 graden Celsius. Die warmte merk je vooral op plaatsen binnen de bebouwde kom, een weg vol asfalt en geen bomen die voor verkoeling zorgen (dinsdag hoorde ik op het nieuws over een onderzoek in Zwolle naar de warmte in de steden en ik kan je verzekeren dat groen heel, veel scheelt!). Ik zorgde ervoor dat ik heel goed at en dronk, maar toch moest ik bij het verlaten van Weurt een schaduwplekje opzoeken om even af te koelen en nog meer te drinken en te eten. Je moet in de hitte echt heel alert zijn op tekenen van je lijf...Ik zocht dus niet naar het beste plekje, maar plofte in het eerste schaduwplekje in het gras neer (van later zorg of ik nog overeind kon komen), at een boterham, dronk water, nam een dextro en wat zoute crackertjes. Toen 10 minuten languit en even de ogen dicht. Helemaal niet raar, er lagen meer mensen om mij heen om even energie op te doen voor de laatste kilometers.

De laatste kilometers gaan door de stad en dan is er niet echt meer een mogelijkheid om nog een rustplek te vinden. Nog een laatste keer  water bijvullen (dank aan al die bewoners langs de route die je voorzien van water met een klaarhangende tuinslang) en op naar de Waalkade en het feestgedruis. Op de Waalkade was het ook warm, in verband met de festiviteiten stond het er vol met eettentjes, waar de lucht van pannenkoeken, hotdogs, hamburgers, frietjes, suikerspinnen en bier door de neusgaten naar binnen kwam. Niet iets waar je op zit te wachten als je moe en verhit bent. En de eigenaren zijn duidelijk met een ander feest bezig dan het wandelen, want een wandelaar die vroeg om zijn flesje met water te mogen vullen kreeg nul op rekest...

Op het moment dat je de Waalkade af komt, beland je tussen de dranghekken...zo wordt de weg vrij gehouden voor de wandelaars en staan de bezoekers van de zomerfeesten 10 rijen dik achter de dranghekken de wandelaars aan te moedigen. Groot contrast tussen de bezwete wandelaar met een flesje water en de (al dronken) feestganger met witte wijn of biertje. Maar ook langs de kant veel roze en je weet dat je er dan bijna bent...Nog een keertje wachten om over te kunnen steken naar de wedren en af te melden. Bij het afmelden wordt je polsband gescand, je controlekaart van de dag gecheckt en krijg je de kaart voor de volgende dag. De controle kaart wordt meestal 2x geknipt onderweg. Je weet vooraf niet waar deze geknipt wordt, in welke van de 8 vakken deze geknipt wordt en hoe het knipgaatje er uit zal zien...Dit alles om fraude te voorkomen, ja er zijn echt mensen die een kortere route nemen. Ik hoorde dat er op de Dag van Elst ook altijd controleurs staan bij het station van Elst of daar geen wandelaars in en uit de trein stappen....

De eerste wandeldag was dus warm, maar na een douche, heerlijke maaltijd en een massage was dit snel vergeten en met een koelere nacht keek ik vol vertrouwen naar de tweede wandeldag: Groesbeek, een mooie route. Ander weer voorspeld, dus regenkleding ging de rugzak in, vestje klaarleggen voor op de fiets en rustmomenten. Thermoskan voor de bouillon kon er uit, droge handdoek erin en natuurlijk extra sokken/kousen. Op tijd naar bed, want donderdag een vroege start (4:45 uur).

Wordt vervolgd....

Françoise