Phlox en Anemone

Weer tijd voor wat werken in de tuin, maar dan moet je wel eerst wat planten "scoren". Samen met mijn moeder een middagje naar de Hessenhof in Ede, een biologische kwekerij. Ik was er een keer eerder geweest en wist dus inmiddels hoe het daar werkt. Lunchpakketje mee om na het rondje langs de moederbedden rustig te beslissen wat we zouden kiezen.

Nou dat was niet zo makkelijk, ze hebben daar enorm veel keuze. Ik wilde wel een paar phloxen...en ik ontdekte dat asters ook wel leuk zouden zijn. En ik was verrast door de Anemonen, die belandde dus ook op mijn lijstje. 

Anemone hupehensis "Alba"

We lazen de kaartjes bij de moederbedden, schreven de namen op en tijdens de lunch zochten we in de gids waar we ze zouden moeten kunnen vinden op de kwekerij. Spannend of ze er zullen staan, want we waren niet de enigen die door de gids bladerden, heen en weer liepen langs de moederbedden: zullen we die of die voor ons mini-landgoed....

Nou dat landgoed hebben we niet, maar een stadstuintje is ook al fijn.

Phlox paniculata Nachodka

Na de lunch, terwijl het goot van de regen, liepen we met kar en plu een rondje langs alle planten. Onze lijstjes waren nat en we speurden langs de bedden met planten. Vaak stond onze eerste keuze er niet tussen, maar niet getreurd over die missende Phlox, want er zijn nog wel 50 andere soorten.

Keuze stress....van alles eentje mee naar huis nemen zou ook erg leuk zijn.

Roze, wit, Russische achtergrond, fantastische namen.

En ook een Anemone ging mee naar huis. Nooit eerder geweten dat ik die echt prachtig vind! Nu dan ook in mijn tuin.

In mijn voortuin wemelt het van een gele Zonnehoed, daar mag dus nog wel een ander kleurtje bij!

Hoe bonter, hoe beter, daar wordt ik echt blij van. Alles mag door elkaar...net zo fleurig als een quilt.

Echinacea "Rozenrad"

Al met al was de buit nog best bescheiden. En was het vandaag lang genoeg droog om ze in de tuin te zetten, zonder dat ik zelf al te nat werd. En begon het toch te regenen: dan ging ik maar even de garage opruimen en ordenen. 

Inmiddels regent het al weer wat harder, fijn voor de plantjes en ik maak maar een ontwerpje voor een volgend randje van mijn breiavontuur: wel met een bloemetje natuurlijk.

groet,

Françoise

Alle dagen familie

Alhoewel het inmiddels dinsdag is, ben ik nog niet helemaal bijgekomen van het weekend. Veel mensen, indrukken en georganiseer...De planning voor het weekend begon al op vrijdag, einde van de middag: er moet gebakken worden om te zorgen dat we op zondag genoeg lekkers hebben bij de verjaardag van Mr. X. Zaterdag was ik namelijk de hele dag op stap.

In januari spraken we me met neven en nichten van mijn vaders kant af, dat er nu toch eindelijk eens een neven-nichten dag moest komen. Sommigen zien elkaar regelmatig, anderen zien elkaar nooit of zelden. Dat laatste is dan vaak op een begrafenis. En zo werd er in januari een datum geprikt en troffen 25 (van de 29) neven en nichten elkaar in Beltrum. De plaats waar onze vaders/moeders opgroeiden.

Op naar Beltrum dus, in de Achterhoek. Eerst trotseerde ik de file die er op de A50 stond: allemaal mensen op weg naar de Ginkelse heide voor de herdenking van Operatie Market Garden. Ik zag de vliegtuigen overkomen en hoewel in de file staan nooit een pretje is, bedacht ik dat ik dit wel in vrijheid kon doen. Dat op deze plek mensen gevochten hadden voor mij, maar zeker voor onze ouders en grootouders.

Wat was het leuk om al die neven en nichten te ontmoeten, met elkaar te spreken, herinneringen op te halen, meer over elkaar te weten te komen. De meesten ken ik eigenlijk niet, ik heb ze weinig ontmoet. Afstanden waren in de jaren 60, 70 toch iets minder makkelijk te overbruggen.

Er waren veel foto's uit de oude doos. Dit is begin jaren zestig. Mijn moeder staat rechts op de foto. Mijn opa (van vaders kant) staat naast mijn moeder en de vrouw met hoed op is mijn oma. Wie er in de wagen ligt, is onbekend. 

Naast vele verhalen: de oudste nicht, de jongste, de langste, de gemiddelde leeftijden en alle beroepen brachten we ook een bezoek aan een oom en tante die nog steeds in de boerderij van opa en oma wonen. Het huis was wel wat gekrompen vonden wij allen. We klommen naar de hooizolder voor foto's, stelden ons op voor groepsfoto's. Zoals vroeger: op lengte en leeftijd.... 

In een van de schuren lag een enorme stapel touwen. Tijdens de winterse vrije momenten maakt mijn oom deze van de touwen waarmee de strobalen zijn samen gebonden. Hij haalt ze op bij boeren in de omgeving en heeft een handig systeem gemaakt om ze te draaien (of moeten we zeggen slaan?)

Mijn zus nam er een paar mee voor haar Amsterdamse bootje en ik eentje als herinnering. 

Een goede manier van hergebruik, upcycling/recycling.

Het gereedschap in de schuur hangt er keurig bij...mijn oom is duidelijk een broer van mijn vader.

Het restaurant met zalen ligt midden in Beltrum naast de kerk (hoe kan het ook anders...) en we gingen ook nog naar het graf van onze grootouders. Hoe bijzonder is het om daar te staan met al die nazaten.

Bijzonder was het om iedereen te ontmoeten, ook al ken je elkaar niet: het is OK. Ergens in het verleden stonden we ook al allemaal samen op de foto. We hebben dezelfde achtergrond, we delen genen.

's Avonds thuis zochten we elkaar op Facebook en werden er nieuwe vriendschapsverzoeken verstuurd en ontvangen. Met een aantal nichten was ik al bevriend en kwam ik tot de ontdekking dat ze altijd mijn blog lezen. Nou, deze keer gaat het dus ook over jullie.

Op zondag tijd voor een verjaardagsfeestje: Mr. X. is dertien, ja wel 13! geworden. En naast cadeaus hoort daar uiteraard taart en cake uit eigen keuken bij. Naast de klassieke appeltaart bakte ik een chocolade-perencake. Superlekkere combinatie. Zo gingen de gestoofde peren het beslag in:

Zo kwamen ze uit de oven: helemaal verstopt in  de cake (na het plaatsen in het beslag ging er nog meer beslag bij):

En zo zag het er uit op een bordje:

Het recept staat hier: Gwenn's Bakery

Familie en vrienden smulden er van. We konden nog heerlijk in de tuin zitten. Nu is het herfst en is het weer omgeslagen. Goed voor de plantjes in de tuin, ze hadden best wat dorst. Tijd voor herfstige bezigheden: volgende week begint D'ruitdaging weer. Ik ga weer mee doen en me hier regelmatig melden met de resultaten. Nu met een boek van de stapel op de bank!

Groet,

Françoise

Voorbij gevlogen

Het weekend was zo voorbij. Het is zeker niet onopgemerkt voorbij gevlogen, maar toch, het was zo voorbij. De dagen waren volop gevuld. Zaterdag was een dag vol met het huishouden. Mr. X was naar een honkbalwedstrijd in Putte (inderdaad zonder n), ergens bij de Belgische grens/Zeeland. Dat kost dan de hele dag...en terwijl de mannen op stap waren, ging ik aan de slag in huis. Mooi weer, dus al vroeg de was in de machine...lekker even doorwassen, zodat alles aan het begin van de middag aan de lijn hing en 's avonds droog in de kast. Ik geloof dat de zesde was nog net niet droog was. Die had ik gelukkig op een rekje gehangen, dat ik zo naar binnen schoof en zondagochtend in de kast kon leggen.

Maar het weekend zou geen weekend zijn als er ook geen momenten waren om even te genieten en te ontspannen. Zo genoot ik van mijn proeflapje voor een nieuw breiproject. Er komt een KAL (knitalong) van Westknits. Deze begint op 4 oktober, maar de garens (ik wilde stoffen schrijven) zijn al bekend. Ik ga het doen met garens uit mijn voorraad, gewoon maar eens uitproberen wat ik er van vind. Een budgetneutraal project zullen we maar zeggen.

In de zomervakantie ontdekte ik de boeken van Camilla Läckberg, er staan er een aantal in de luisterbieb. Heerlijk bij een breiwerkje. Maar er zijn er nog veel meer...ik bestelde ze in de bieb en ze kwamen zo ongeveer allemaal tegelijk binnen. Nog een stapel door te werken...zelf lezen en een ingewikkeld breiwerk/quiltwerk gaan niet samen, dus nu dan maar om en om...

Op vrijdag maakte ik al wat lekkers uit het boek Puur Zoet. Geen suikers, geen gluten en eentje is genoeg bij een kopje koffie! Zelfs geen oven kwam er aan te pas. 

En zo zat ik zaterdag in de tuin: in het zonnetje, was aan de waslijn, eerste spinnenwebben uit de slaapkamers gepoetst, bedden afgehaald en dan even tijd voor koffie, wat lekkers en een haakwerkje.

Genietend van het zonnetje en mijn tuintafel.

En zo heb ik dat een paar keer herhaald gedurende de dag. Er hing steeds meer was aan de lijn, het lekkers bij de koffie veranderde in lunch, gevolgd door een kopje thee...het huis werd steeds schoner en ook de waslijn raakte weer leeg.

's Avonds was ik blij met al die stapels in de kast, schone lakens op het bed (dat slaapt toch wel het allerlekkerste zo van de waslijn weer op je bed).

Gelukkig had ik nog wat energie over voor lapjes! Even iets simpels achter de naaimachine, radio aan en wat zoets aan elkaar gezet. Een oud project waarvan de blokken klaar zijn, maar de tussenbanen nog niet. 

En omdat ik op zaterdag zo veel had gedaan, kon ik op zondag met een gerust hart genieten van een dagje naar het KLM Dutch Open in Amsterdam. Jaarlijks golfwedstrijduitje met zijn drieën. Het was prima weer voor een paar uurtjes rondwandelen, zitten op de tribune of gewoon op het gras.

's Middags haalde ik een kopje thee en moest natuurlijk even een foto maken van deze prachtige doosjes thee. Nog net niet mijn smaak gekozen op basis van het breipatroon dat op de doosjes staat. Ik vraag me af hoeveel mensen het ook gezien hebben (ik schat in heel weinig...) 

Nu is de maandag ook al weer bijna om...zo dadelijk nog even een paar steekjes aan een quiltproject. Luisterboek aan en genieten.

Dan op tijd naar bed met een boek van de stapel...

Met groet,

Françoise

Leuke plaatjes

Alweer tijd om een column te schrijven voor Quilt & Zo. Het eerste is altijd het onderwerp...als ik dat eenmaal heb, zoek ik het materiaal bij elkaar voor de foto's. Nu de dagen korten is het weekend het aangewezen moment om foto's te maken. En nu het nog mooi weer is, kan het mooi op een van de nieuwe tafels.

Gisteren maakte ik nog een nieuwe tafel. Dit keer een hoge die past onder het keukenraam, een soort van buitenvensterbank. De tijm en bieslook haalde ik uit de grote teil. Ze stonden daar nog wat eenzaam in als restant van de AH moestuintjes. Aangevuld met bloemen uit de voortuin en de basilicum van de supermarkt. 

Zowel vanaf buiten en vanaf binnen ziet het er gezellig uit.

Mooi plekje voor de prullenbakken en zo is er weer wat hout verwerkt. 

Op naar het volgende project, maar eerst nog even wat huiswerkondersteuning verlenen.

Van wiskunde tot Frans en muziek...ik laat mij meenemen in het moderne onderwijs van de brugklasser. Muziek op de iPad en een werkboek voor wiskunde met gekleurde afbeeldingen.

Nog een fijne dag,

Françoise

Van alles en nog wat

Het weekend begon met een grote tas appels die ik van een collega mee kreeg naar huis. De appelboom van zijn buurvrouw heeft een overvloed aan appels en ze krijgen het niet weggegeten, geweckt, gebakken, tot moes etc.

Daar zeg ik natuurlijk geen nee tegen, de belofte was een appeltaart op maandag bij de koffie!

Het einde van de zomer nadert en nog even een  beetje zomer in huis gehaald, gewoon een bosje van de supermarkt, al een feest om dat bovenop de boodschappen te hebben liggen.

Maar natuurlijk voelt het nog niet echt als herfst buiten. Zeker zaterdag niet toen het een warme dag was en het goed toeven was aan tafel met een haakwerkje en de schone was aan de lijn en 's avonds alweer droog in de kast.

De zaterdagavond was voor de Efteling: de laatste zomeravond dat ze tot 23:00 uur open waren. We dachten niet dat we nog een rondje met de Bob zouden maken...onweer en regen zorgden ervoor dat alle attracties dicht gingen. En voordat de Bob dan weer droog gereden is...maar toen we er langs liepen waren ze aan het droog rijden en besloten we toch maar in het toen nog korte rijtje voor de ingang te gaan staan. 

Toen het hek open ging, ging er een groot gejuich op: nog een laatste kans op een ritje. Vanaf vandaag is deze achtbaan verleden tijd: onderdelen worden niet meer geleverd en dus is er geen onderhoud meer mogelijk. Maar er komt wel weer iets voor in de plaats, wordt vast ook weer leuk.

Alle bomen rondom de Bob waren al weggehaald, een beetje kaal ritje dus!

Zondag was de temperatuur in de tuin zeer werkbaar...en dus kwam er een tweede tafel. Voor deze tafel heb ik al het hekwerk gebruikt. Alle plankjes losgeschroefd en op een andere manier weer in elkaar gezet. Twee poten op maat zagen...beetje boren...en weer een mooie tafel. Je zou er ook op kunnen zitten: hoog bankje.

En toen was het tijd voor de appels: een klassieke appeltaart (altijd een succes met slagroom) en uit mijn boek Puur Zoet maakte ik de appelgalettes. Minder zoet, maar ook lekker met amandelspijs. De spijs gemaakt van amandelen en dadels...Als je eenmaal gewend raakt aan minder zoete producten hoef je van de echte zoetigheid maar een heel klein beetje, heb ik inmiddels gemerkt.

De appeltaart was vandaag schoon op en aangezien er nog steeds appels waren, hebben we vanavond nog maar even wat appelflappen gebakken. Bladerdeeg uit een pakje, dat dan weer wel...zelf maken is superlekker, maar ook veel werk, dat was nu geen optie.

En zo is het weekend weer opgevlogen, want ook gaf ik de keuken nog een goede beurt: koelkast schoon, magnetron, oven en vaatwasser...alles weer lekker opgeruimd, niet alles gesopt verder, daar was de dag dan weer te kort voor. Een goed begin van september. Volgende maand is het weer Opruimmaand met tips van Yourganize en het opruimen van de keuken is een soort aanloopje. Ik kwam er achter (lang leve Facebook) dat ik dit twee jaar geleden ook deed...en mijn uitdaging voor deze maand is om de keuken ook opgeruimd te houden. Ik ga altijd liever handwerken of een boek lezen dan de vaatwasser inruimen/uitruimen of nog wat afwassen, maar natuurlijk word ook ik er blijer van als het wel eerst gedaan is...

Vandaag is het gelukt! Het enige dat nog op het aanrecht staat zijn de appelflappen.

Groet,

Françoise