Il mistero di Firenze

Het begon met deze stoffen en het thema Florence. Italiaans dus...

Toscaans oranje en verder pittig groen en rood, basilicum en tomatensaus, of pistache- en frambozenijs. De quilt zelf is een verrassing...

Gisteren zette ik eindelijk de top in elkaar, opeens de geest om eens even een eindspurt in te zetten.

Hier onder de top, patchwork en applicatie. De quilt staat niet helemaal op de foto, een kwestie van quilt te groot of kamertje te klein: ik kreeg hem niet in beeld.

Ik ben zelf aangenaam verrast door de combinatie van het groen en rood, niet bepaald flauw te noemen.

Maar hiermee is de top nog niet klaar, er moet nog een applicatie komen, een mooi hekwerk.

Eerst per hek 20 A4-tjes aan elkaar plakken tot een geheel.

Daarna het hek voorzichtig uit het papier snijden (ik gebruikte een rolmes en een mesje), zodat ik het patroon kan overnemen op de stof. Niet vergeten om te draaien, want het patroon is in spiegelbeeld, er van uitgaande dat je Vliesofix gebruikt.

Maar de rest van mijn quilt is ook Vliesofix-loos, alles met de hand geappliqueerd en dat wil ik ook met het hek doen.

Als beide hekken klaar liggen is het zaak om er voorzichtig mee om te gaan, ze zijn kwetsbaar zo van papier en alle krullen haken zo fijn in elkaar.

Ik plak de stof met tape op de tafel en met een beetje uitkienen kunnen de patroondelen net naast elkaar. Met een wit potlood teken ik alle krullen op de stof en knip ik de stof rondom uit.

Vervolgens leg ik het complete hek om de ondergrond. Ik heb heel bewust de lap heel gelaten, dat is een stuk makkelijk schikken op de ondergrond. Vast gezet met veiligheidsspelden en ik knip de bovenlaag pas weg als ik er ga appliqueren. Eigenlijk zoals je dat bij de Mola-techniek ook doet.

Op deze manier is het hek wat steviger en makkelijker te plaatsen. Nu nog wat meters maken op een onmogelijk grote lap (ca. 160 x 230 cm).

En met dit proefblokje begon het. Hij is nog over, kan mooi dienen als etiket.

Nu eerst even weer wat breien, heb mezelf een kleine uitdaging opgelegd. Moet nog een klein stukje van een shawl en deze wil ik graag over 14 dagen af hebben. Nog 100 naalden te gaan, 4 draadjes afhechten en blokken. Moet lukken. Luisterboek aan en elke dag een stukje breien.

groet,

Françoise

Christmas in July

Zojuist mijn column geschreven voor het septembernummer van Quilt & Zo.

Dat gaat over kerst, dus vandaar Christmas in July.

Daar zat ik gisteren dan met mijn kerststofjes, quilts en knoopjes in de tuin om foto's te maken.

En dat op de dag dat het hitterecord uit 1944 werd gebroken.

Superleuk stofje dit, was helemaal vergeten dat ik deze heb...even geaaid en weer in de doos gestopt.

Vandaag gingen we hier door de 40 graden grens heen, dus echt het goede moment om je met kerst bezig te houden.

En dit borduurwerk moet ik echt eens afmaken en verzinnen hoe ik het ga verwerken in een quilt.

Zo als het origineel of toch anders?

Alles maar weer opgeruimd, de tijd is nog niet daar.

Ik wacht nog even met mijn kerstprojecten.

groet,

Françoise

Dag 4 Vierdaagse

Dit plaatje zegt alles! Het Vierdaagsekruis is binnen. Een tevreden kind en een trotse moeder.

De laatste dag begon goed, maar al snel kreeg Mr. X toch weer last van zijn knie...dat beloofde een lange dag te worden. We hadden een late start, dus liepen niet echt voor op. Toch maar even langs de medische post voor Paracetamol. Maar kijk, wat heerlijk bij de wachtruimte voor de blarenpoli stond een koelbox gevuld met ijszakjes. Koelen was een goed idee en hij was echt niet de enige die daar zat: een meisje met zere schenen, een meneer met zere voeten...Het voordeel van laat langskomen is dat je dan niet hoeft te wachten, dus terwijl de knie gekoeld werd en de paracetamol zijn werk kon doen, ging ik (op advies van de Rode Kruis vrijwilliger) lekker even mijn blaartjes laten doorprikken.

Ik dacht dat ik er maar een had, maar ze checken standaard beide voeten (ik denk ervaring). Mijn blaren werden doorgeprikt en mijn tenen ingepakt met vette watten. Ondertussen een gesprekje over preventie en schapenwol schijnt goed te helpen tegen irritatie door wrijving. Nou, daar heb ik nog wel een paar kilo van in huis, dus kan doorgaan met kilometers maken. Sokken zo over de vette watten heen en ik liep niet op wolken maar wel op wol. De rest van dag daar geen last meer van.

Ondertussen had Mr. X het gezellig in de voortent en gingen wel weer op pad.

Dank voor de vrijwilligers van het Rode Kruis voor de verzorging, niet alleen lichamelijk maar zeker ook geestelijk!

We liepen lekker verder met nog wat ijs mee om te koelen, onze handdoekjes die we regelmatig nat maakten kwamen goed van pas. Goed voor de knie en lekker in de nek voor de verkoeling. We hebben super geboft met het weer: hoe moet het zijn om bij dertig plus te lopen? Echt warm denken we...Dus ook de weergoden hartelijk dank voor de goede zorgen: beetje zon, veel bewolking, prima temperatuur voor wandelaars en publiek.

En dan kom je uiteindelijk op de Via Gladiola: een hele lange weg Nijmegen in, dus op tijd nog even een stop om op te laden voor de laatste 7 km. En aangezien we in de volle drukte liepen, kosten deze laatste kilometers de benodigde tijd. Maar het is gewoon een groot feest: muziek langs de hele route. Publiek dat applaudiseert voor iedereen, mensen die duidelijk uitkijken naar lopers om ze te voorzien van Gladiolen. Maar ook: zomaar van iemand een gladiool krijgen en ook verrast worden door een quiltster met een gladiool...je moet elkaar ook maar net zien....

Teveel om op te noemen!

En dan ook onze eigen familie, trots en met nog meer bloemen!

Dan nog de laatste kilometers op weg naar de finish...voldoening als daar de streep is, gauw afmelden en met kruisje naar huis, waar de bitterballen, limonade en het bier wachtten. Heerlijk de schoenen uit, de moeheid mag komen, maar vooral de trots. Ik ben er bijna van naast mijn schoenen gaan lopen. Trots om zoonlief, die getraind heeft, alle dagen goedgehumeurd zijn bed uit kwam, zijn pijn onderweg heeft overwonnen (en dat was echt niet makkelijk) en duidelijk genoot van alles wat hij zag.

Nu is het inmiddels zaterdagochtend, de eerste was is gedraaid, de boodschappen zijn gedaan en we genieten na. Blaren zijn bijna vergeten, wat rest is spierpijn in de kuiten.

Zo dadelijk de was maar eens ophangen, dan weer met de benen omhoog, handwerkje erbij.

Vanmiddag naar de Blarenbabbel in Vught, kan ik even wat Vughtse deelnemers feliciteren (nee, Mr. X gaat niet mee, echt, dat is geen optie...)

En dan staat voor eind van de middag een bezoekje aan de Efteling gepland...beetje uitlopen.

Een welbestede vakantieweek dus, niet aan werk of huishouden gedacht. Niet aan een column die geschreven moet worden. Mijn lijf voelt fit na al die beweging en buitenlucht. Een heel goede reden om te blijven wandelen.

Fijn weekend, allemaal.

Dank voor alle felicitaties en gezellige reacties hier en op Facebook! 

groet,

Françoise

Dag 3 Vierdaagse

Gisteren een zere knie en de tip gekregen van de medische dienst om te koelen en tijdens de rust de benen omhoog te leggen.

Bij dit leuke rustplekje was dit geem straf. Je even afzonderen door een speĺletje op de telefoon te doen en daarna weer verder.

Inmiddels zitten we alweer lekker op de bank. Mijn voeten zijn moe, mijn kuiten verzuurd en ik ben een blaartje rijker.

Maar wat was het een fijne dag vandaag. Mooie route voor de 30 km en ook toen het samenkwam in Groesbeek konden we wel lekker doorlopen.

De zevenheuvelenweg vonden we niet zo zwaar.

Lekker op tijd onze rustmomenten gepakt en om 14.30 uur binnen.

Op naar morgen!

Groet, Françoise

• 
  

Dag 2 Vierdaagse

Verrassing bij het ontbijt....

Roze woensdag, de meest maffe outfits, het lijkt wel Carnaval!

Nooit eerder zaten we aan tafel bij de benzinepomp, grappig.

Muziek uit Vught

Verder weinig tekst, was een zware dag, vooral door de filevorming vanaf Wijchen, pijntjes deden extra pijn.

Maar we zijn binnen...en liggen languit met de benen omhoog naar het Vierdaagse nieuws te kijken.

Groeten, Françoise

Dag 1 vierdaagse

Daar stonden we dan om 6.30 uur...klaar om te vertrekken.

Deelnemers aan de 50 en 40 km waren al weg...en ook de militairen kwamen al langs gelopen.

Nog een startschot met het confettikanon en daar gingen we. 

Bandje scannen en 33 km voor de boeg.

Het lopen ging vlot, vlottter dan we hadden verwacht en even na 13.00 uur zagen we de Waalbrug al weer liggen. De laatste loodjes.

Thuis zijn we gaan douchen en even slapen...moe van de hele dag lopen en buiten zijn. Al die indrukken!

Op tijd naar bed om onze pijntjes weg te slapen.

Groet, Françoise

Nog 1 nachtje slapen

Vandaag zag de Wedren er al weer anders uit dan gisteren. Om 9.30 uur vanmorgen ontdekten we meer tribunes en een heuse loopbrug, de weg is voor wandelaars...dus oversteken via de brug de komende dagen. Het was nof rusrig, mooi de tijd om langs de stands te lopen.

En natuurlijk op de foto bij de barometer, van dag tot dag wordt het aantal lopers dat nog meedoet bijgehouden.

Maar naast gezellig door de stad was er ook tijd om te relaxen en een passend bloemetje te haken! Niet voor niets had ik de juiste kleuren mee van huis genomen.

Al hoewel ons logeeradres niet ver van de start is, is met de fiets toch net even fijner dan lopen...dus ook de fiets gereed gemaakt. Banden op spanning, kussentje achterop. Nu was de fietsenstalling nog redelijk rustig (foto is van vanmiddag), eens zien hoe dat morgen is, we zijn immers late starters....

En als je er niet aan gedacht hebt om wat auto's mee te nemen, dan moeten er nog maar een paar nieuwe komen.... Thuis gekomen ontdekten we dat de kleuren wel heel toepasselijk zijn.

De rugzakken staan klaar, de broodtrommels op het aanrecht. Keuze voor de kleding is gemaakt, regenjacks kunnen thuis blijven...

Op tijd naar bed, we hoeven er pas om 5.30 uur uit, maar moeten natuurlijj zo fit mogelijk zijn: op tijd gestrekt dus.

Allemaal best spannend, maar we hebben er ook veel zin in. 

Groeten vanuit Nijmegen, en voor alle lopers: veel succes.

Françoise

Nog 2 nachtjes slapen

Vanmorgen gezellig met de trein naar Nijmegen en natuurlijk namen we wat te drinken mee. Super de luxe. Natuurlijk waren we niet de enigen op weg naar Nijmegen. Sommigen alleen op pad om te melden, anderen alvast de sleutel ophalen van het logeeradres en wij op weg met al onze spullen. 

De Vierdaagse vlag hing al voor ons uit...onder ons slaapkamerraam, dus dat komt goed. Gezellig met familie lunchen en daarna de stad in. Wij gingen ons melden, samen met 16.153 andere wandelaars. Lange rijen bi

j de bureaus, maar het ging supersnel. Daarna de stad nog even door, terrasje en de Vlaggenparade.

Ook de gladiolen staan in huis! Die horen er echt bij.

Naast het inschrijven ook heel veel stands met aanverwante artikelen: rugzakken, pleisters, souvenirs.

Versiering in de binnenstad.

Ook wij kochten een souvenir. Bij de plaatselijke kousenwinkel hadden ze toepasselijke wandelsokken! Die gaan we na de Vierdaagse maar eens in lopen, nu goed voor 's avonds.

En natuurlijk een goodie-bag voor ons allebei. Folders, pleister, snoep, zonnebrand, veters etc. Je zag in de stad veel mensen met een tasje, wist je meteen dat ze ook meedoen!

Nu in bed nog even een verhaaltje met in de verte hent geluid van vuurwerk. In het centrum feesten ze nog even door.

Groet, Françoise

Voorbereidingen

Vorige week liepen we nog een laatste tocht ter voorbereiding op de Vierdaagse. Het was lekker in de buurt en maar 21 km. De meeste wandelaars die je bij zo'n tocht tegenkomt gaan ook naar Nijmegen of zijn daar geweest. Mr. X kreeg steevast de vraag of hij de Vierdaagse gaat lopen (anders loop je daar niet als tiener...). Iedereen vindt het stoer! Goed voor het zelfvertrouwen.

Deze week mijn eerste proefblok met Vierdaagse ontwerp, dat moest toch echt wel af.

Wordt leuk, maar ook nog maar eens en groter formaat maken. Deze is 9 x 9 inch, maar 12 x 12 lijkt me wel stoer.

We zijn er helemaal klaar voor. Morgenochted nemen we de trein, eerst spullen droppen bij het allerbeste adres in Nijmegen wat we ons kunnen wensen...daarna inschrijven, naar de vlaggenparade en eten met familie. 

Maandag ook nog tijd om voorpret te hebben.

Alle spullen staan klaar, wordt het warm of koud? Regen of zon? Broodtrommels, doppers, zonnebrand, sokken, schoenen etc.

En dan nog een belanrijke vraag : welk breiwerk neem ik mee voor al ik met de benen omhoog zit? Ben een nieuwe techniek aan het leren, werken met de Norwegian thimble. Bevalt goed: geen schouderklachten en een mooier breiwerk.

Fijne zondag, wie weet morgen wat sfeerbeelden van Nijmegen.

Groet, Françoise

Verwend!

De afgelopen jaren ben ik als klasseouder heel actief geweest voor de klas van Mr. X en ook buiten zijn klas. Heel veel mailtjes, reminders aan ouders, klassenuitjes, cadeautjes kopen voor juffen, tijdschrift schrijven, herfstmarkt organiseren etc etc. 

Nu is dat allemaal voorbij en werd ik op de laatste schooldag verwend door school en ouders met een boek en een cadeaubon.

Van de cadeaubon kocht ik twee bakboeken, dan hoef ik me niet te vervelen. Ik haalde ze vandaag op bij de boekhandel en bakte de eerste koekjes. Dadelijk een kopje thee, een koekje en een leesboek.

Zaterdag was ik even in Ede bij de Hessenhof, biologische kwekerij. Wat een feest. De plantengids mocht mee naar huis, al was het alleen al voor de kaft. Ga ik eens rustig in kijken en wat plannen maken voor de tuin. Een paar planten mochten uiteraard al vast mee..

Bij school mocht ik een verlanglijstje inleveren. Eén van mijn wensen was het onderstaande, nieuwe boek over brioche en kantbreien. Nog een uitdaging om me de komende tijd in te verdiepen. Beide technieken zijn interessant en de combinatie zeker een uitdaging.

En natuurlijk mochten ook onderstaande poppetjes niet ontbreken. Geen echte Lego, maar dat maakt het niet minder leuk. Ik zag ze langs komen op Facebook en die moesten natuurlijk meteen richting Vught!

Nog zes dagen en dan is de start van de Vierdaagse.

En hoe attent is het dan als er een envelop in de bus ligt om ons heel veel succes te wensen en daarbij wat roze lapjes voor mijn Dear Friends quilt. Superattent van een quiltster uit de buurt...de lapjes gaan zeker van pas komen en ik denk dat er eentje wel in mijn Vierdaagse blokje past. Het patroon voor een eerste proefblokje ligt klaar. Plan is om dat volgende week mee te nemen...voor als de voeten moe zijn, maar de handen nog even iets willen doen.

Tijd voor een kopje thee met koekje!

groet,

Françoise

IJSje

Afgelopen week mocht ik als moeder mee op kamp met Mr. X. Eindkamp groep 8. Een van de dagen tijdens kamp zouden we gaan zwemmen. Nu is dat absoluut niet mijn favoriete bezigheid, maar gezien de verwachte tropische temperaturen leek het me toch wel een goed plan om af en toe het zwembad in te gaan. Dat betekende dat ik nog wel een nieuw badpak moest komen: het andere was inmiddels 5 jaar oud en liggen in de kast is niet bevorderlijk voor het elastiek. Dus gingen we vorige week in de warmte nog maar even de binnenstad van 's-Hertogenbosch in.

Naast een snelle, succesvolle aanschaf van badpak en een paar korte broeken voor Mr. X was het tijd voor een ijsje bij een, voor ons, nieuwe ijssalon. we gingen naar tum tum ijs.

Tum tum is ook de ouderwetse snoepwinkel in de stad. Nu dus ook ijsjes (andere locatie)

1. Kies je bakje

2. Kies je ijssmaak en tap het zelf.

3. Versier het met wat je maar wilt: tig soorten hagelslag, chocoladekrullen, snoepjes....

4. ....Nog meer snoepjes

5. Nog meer snoepjes....

6. Of toch met wat fruit....

7. Een of meer smaken siroop....

8. Ergens was er ook nog slagroom...ook zelf te tappen! Daarna wegen maar en afrekenen.

Superleuk concept. Je vindt tum tum ijs in de Minderbroedersstraat 23 (achter Perry Sport)

Even op hun website kijken: tum tum ijs

Super vrolijk al die gekleurde snoepjes bij elkaar!
Bijna net zo leuk als een quilt- of wolwinkel....

Het was dus een zondag zonder wandelkilometers. We moesten inpakken voor kamp: een paar dagen in het Limburgse Mechelen (dicht bij Gulpen)...en natuurlijk uitgerust op kamp. Maar de zondag ervoor liepen we ruim 30 kilometer rond Oss en gisteren een ruime 20 km vanuit huis. Zo ontdek je de mooie paadjes dichtbij. Nog één zondag samen wandelen, dan moet het genoeg zijn voor de Vierdaagse. Mr. X heeft zin in vakantie en uitslapen, niet in trainen voor de Vierdaagse.

Morgen de allerlaatste schooldag op de basisschool....

Einde van een tijdperk.

groet, Françoise