Het briefje bij zondag ging over Weven. De laatste keer deed ik dat met wat strookjes papier. Op de kast staat nog mijn kinderweefraam en ooit had ik een kralenweefraampje. Geen idee waar dat gebleven is.
Op zolder staat nu ook een tafelweefgetouw, gekregen van een verhuizende vriendin. Dat vergt iets meer voorbereiding dan een spinnenwiel, dus dat ga ik echt bewaren voor de zomer!
Bij het ontbijt lees ik vast in het bovenstaande boek uit 1969…de introductietekst brengt een glimlach op mijn gezicht: het is zo ontzettend gedateerd. We zouden nu niet meer op die manier aangesproken willen worden. Maar de techniek blijft natuurlijk hetzelfde en is op de vroege ochtend te veel van het goede. Er komen veel nieuwe termen langs en als het begint over het inrijgen van de schering, dan ga ik maar genieten van mijn kopje thee en is dat iets wat ik tot later bewaar.
No comments:
Post a Comment