De eerste werkweek van het jaar vloog voorbij. Ook op het werk zouden er meer uren in een dag mogen zitten. Maar het is zoals het is en waar we vooral last van hadden was de regen die maar bleef vallen. Iedereen was er wel een beetje klaar mee en gesprek van de dag waren dan ook de momenten dat je toch zomaar naar buiten kon zonder dat er een druppel viel. Het lukte me om te gaan sporten en zowel op de heen als terugweg niet nat te regenen op de fiets.
Ik maakte deze week een begin met het aan elkaar zetten van de blokken die ik in twee projecten verzamelde. De exacte lay-out heb ik niet uitgetekend, ik ben gewoon begonnen en zie vanzelf waar ik nog tussenblokjes nodig heb en in welk formaat. Een leuke manier van werken.
Vorige week rondde ik de shawl af die ik voor mijn moeder breide en bedacht dat ze deze snel moest krijgen. Ik besloot zelf voor postbode te spelen en bracht hem vrijdagavond. Gezellig samen eten en even bijpraten.
Zo als altijd ligt er weer prachtig werk in de kamer waar vele uren aan gewerkt zijn. Hieronder een detail van een groter werk. Heel veel steekjes, Franse knoopjes en tot slot nog kraaltjes. Favoriet bij mijn moeder zijn de handgeverfde verloopgarens, spannend om mee te werken. En elke keer zegt ze weer dat dit toch echt haar laatste grote werk is…maar nu het ene bijna af is, is er alweer een volgende in wording.
Vandaag ruimde ik de kerstlichtjes en kerstballen op. Het servies moet nog in de doos, maar verder is het in de woonkamer weer kaal. Ook bij mijn werktafel verdween de adventskalender en kerstversiering. Ik zette de sok nog even op de foto en daarna werd er opgeruimd. Zo krijgen andere projecten weer wat ruimte en kon ik (tijdelijk) de vloer ook weer goed zien. Nadat de vloer bijna leeg was, moest mijn werktafel weer leeg en verdwenen wat stapeltjes stof (stapeltje per project) weer naar de vloer. De blokken voor de quilt hangen voor de plank waar ze op moeten, maar toch kon ik lekker werken.
Ondertussen draaide de was met skisokken, thermo-ondergoed etc. Mr. X kwam vanmorgen terug uit Oostenrijk na 3 weken skiën. Het eerste wat hij zei vanmorgen toen we naar huis reden vanuit Tilburg (stopplaats Flixbus): waar zijn de bergen en waar is de sneeuw? Hij heeft het heerlijk gehad, het lesgeven was leuk, gezellig in een huis met nog 20 ski-leraren en veel leuke dingen gedaan naast het stagelopen.
Nu hij weer thuis is, krijgen we de verhalen te horen en foto’s te zien. Goed om te zien dat de opleiding echt bij hem past.
Ondertussen komt de volgende SockMadness er weer aan. De eerste berichten over de inschrijving zijn verschenen en heb ik mijn sokken met het finale-patroon tevoorschijn gehaald. Jammer dat ik die in mei niet meteen heb afgemaakt, want ik moest weer uitgebreid studeren op de technieken. Na 3 keer uithalen heb ik het nog niet helemaal onder de knie, maar kan het er mee door. Het is in ieder geval goede hersengymnastiek.
Groet, Françoise
Wat fijn dat je zoon weer thuis is. En oh oh ik mis de bergen ook zo! Wat een gekke mensen zijn we he, eerst willen we Kerst in huis en dan vinden we het weer zalig als het is opgeruimd. Ik denk maar zo het hoort bij de seizoenen.
ReplyDeleteWerk ze, ik stap zo op de fiets naar het ziekenhuis groet Coby
Fijn dat je zoon de opleiding zo leuk vindt. Hier in het noorden ligt wel sneeuw, die bergen moeten we er maar bij denken 🙂. Ik wens je alvast veel plezier met Sock Madness, zelf doe ik dit jaar niet mee.
ReplyDelete