Bijpraten in oktober

 De maand oktober wordt ook wel Socktober genoemd (tijd om sokken te gaan breien) of Blogtober (de uitdaging om elke dag een blog te schrijven). Beide termen heb ik aan mijn voorbij laten gaan. Voor mij is oktober traditiegetrouw aan het opruimen ga. D'ruitdaging wordt inmiddels al jaren georganiseerd door Yourganize en ik ben een trouwe deelnemer. Niet dat ik alle opdrachten uitvoer, maar deze maand heeft opruimen wel wat meer aandacht dan anders. Zo ruimden we een ruimte op zolder op. De onderhoudsbeurt van de CV stond op de planning en ik maakte de afspraak zo, dat ik het weekend er voor tijd had om aardig wat spullen af te voeren. Huisgenoten moesten ook zo hun keuzes maken en inmiddels is er een auto vol zooi afgevoerd.

Er gebeurde nog veel meer de afgelopen weken: met mijn collega's ging ik naar Verona: vakbeurs en bedrijfsuitje gecombineerd. Ik ging naar de Dag van de Wol in Boxtel, begon met de MKAL van Westknits en ging nog maar eens shoppen met Mr. X. Er moest nog wat thermo ondergoed komen, extra sokken en een reisverzekering. Zelf had ik nog een zwarte outfit nodig. Volgende maand een kooroptreden en niets zwarts in mijn garderobe te ontdekken.

Maar terug naar het reisje naar Italië. We reden met twee auto's via Oostenrijk naar Verona. Daar is jaarlijks een grote vakbeurs voor de steenindustrie. Denk hierbij aan alles wat nodig is om je stenen keukenblad te fabriceren: machines om de blokken uit de berg te zagen, machines om de blokken in platen te zagen (zoiets als een broodsnijmachine), machines om te polijsten, magazijnen, en tenslotte de kleine tegeltjes en diamantboortjes. 

We hadden prachtig weer (28 graden) en konden dus ook 's avonds in ons shirtje door Verona slenteren. Natuurlijk aten we pizza en genoten van een ijsje en keken toeristen vanaf een terrasje. We hadden gelukkig ruim de tijd om niet alleen het balkon van Romeo en Julia te zien, maar ook tijd om op zoek te gaan naar een vulpenwinkel. Het leek met leuk om een Italiaanse pen te scoren. En dat is gelukt. Kleine winkel met enthousiaste eigenaar.

Voordat we terugreden gingen we nog een keer naar de supermarkt dichtbij het hotel. Genoeg keuze voor pasta, tomatensaus en olijfolie. 5 kilo zakken met pasta, grote blikken met tomatensaus en de broodjes koop je niet per stuk maar per kilo. Afwegen en sticker plakken, net zoals de groente bij ons. Ik houd er van die supermarkten in het buitenland. Ik nam pasta mee voor thuis, wat snoepjes en lekkere koekjes. Ook een manier van nagenieten.

Terug reden we via Zwitserland en steeds als ik naar de bergen keek, dacht ik terug aan heerlijke vakanties lang geleden en weet ik zeker dat ik nog eens terug wil naar de bergen om te wandelen. Ik maakte nog maar eens een foto vanaf de achterbank en zag thuis pas dat er ook een auto met caravan op staat. Kijk eens hoe leuk die caravan is. Je zou toch echt denken dat ik de foto daarvoor heb gemaakt.

Ik was maar 4 dagen weg, maar het lijkt veel langer en ik moest dan ook echt weer even omschakelen naar het ritme hier: sporten, koorrepetities en al mijn handwerkjes. Zo begon de mysterie van Westknits aan het begin van de maand. Deel 1 kende een turbulent begin. Inmiddels heb ik deel 1 opnieuw gebreid en is de eerste versie uitgehaald, wat rest is een foto.

Na het opruimen van de zolder is het de beurt aan mijn naaihok/kamer (ik heb nog steeds niet de juiste naam er voor gevonden). Er zijn wel wat planken die aandacht mogen. Zo is er een plank waar allerlei stoffen op belanden: nieuwe stoffen, een stapeltje van een project en niet meer nodig, etc. Als je een lapje nodig hebt, valt de rest om: zo vol is het inmiddels. Tijd om ze op te ruimen en in de bakken te stoppen waar alles op kleur in zit. Ik gooi wat restjes weg en verwijder een aantal stoffen die ik echt niet mooi vind en nooit zal gebruiken. Inmiddels is de plank weer leeg en kan ik daar wat projecten stallen.

Het eerste en tweede deel van de shawl zijn niet zo spannend om te breien en ik vis dus ook maar een vest in wording uit de la...ik ben nog bij de eerste mouw, maar constateer dat een extra vest mijn garderobe geen kwaad zou doen. Tijd om dit vest eens af te breien!

O, en ondertussen ben ik ook bezig met het project "Van tekst naar textiel" van het Quiltersgilde. Dat is voorlopig alleen nog maar bezig zijn met tekst. Daar vertel ik een andere keer nog wel een keer over.

Maak er een mooie week van, geniet van de kleine, dagelijkse dingen.

Groet, Françoise