Vakantiedag nummer 06

Op deze vakantiedag gingen de mannen samen op stap. Nu Mr. X de lengte van 140 cm heeft bereikt en in alle achtbanen van de Efteling is geweest, is het de hoogste tijd voor een dagje Walibi. Al vroeg op pad dus. Nog een oom (woont in Rockanje, dus gezellig dicht bij) mee die daar ook wel zin in had...

Het was een regenachtige dag en ik installeerde mij in de kajuit met een boek, thee en wat lekkers. Nog meer thee en een volgend boek, terwijl de regen op het zeil en het dak tikte. Met alleen het geluid van vogels, regen en wat verkeer in de verte, vermaakte ik mij opperbest.

Handwerkje en boek

Om een uur of twee werd het droog: tijd om het mini-huishouden te organiseren en netjes achter te laten. Tijd om aan wal te stappen en een wandeling te maken. Ik reed naar het West-Voorns duingebied en maakte daar een prachtige wandeling. Niemand te zien gedurende de wandeling van anderhalf uur. Wanneer je dan een mooi uitzicht hebt, niemand ziet, en alleen de vogels hoort is het bijna niet voor te stellen dat dichtbij er een enorme industrie is, een grote haven en een grote stad. Waar trams rijden, mensen zich haasten en aan het winkelen zijn.

Knooppuntenwandelroute

Enorme slakken kruisten mijn pad

Over het avondeten hoefde ik me ook niet druk te maken: dat stond klaar in Rockanje. Gezellig met mijn schoonzusje gegeten en de avond vol gepraat. Komt nooit voor dat wij alleen aan tafel zitten: er is altijd nog meer familie. De afstand Vught-Rockanje is ook net te groot om even bij elkaar langs te gaan.

Moe maar voldaan kwamen de mannen na tienen weer terug: vol verhalen over achtbanen, botsautootjes en file op de heenweg: ook veel verkeer voor Lowlands…

Het was zo’n dag waar je altijd van droomt als het nog geen vakantie is: de hele dag lezen…en misschien nog wat doen!

groet,

Françoise