Na een rondje vrijmarkt, waar ik overigens niets kocht (alleen een ijsje), waren we snel weer thuis en besloot ik de tuin eens wat aandacht te geven. Tenslotte moet ik er komende week ook lekker kunnen zitten, dus het terras achter in de tuin moet onkruid vrij zijn. De borders komen later wel aan bod.
Dus ging ik aan de slag terwijl ondertussen bij de buren een feestje werd gevierd. Er werd volop gekletst, gezongen en nog meer gekletst. Geen moment dus om zelf met een boek in de tuin te zitten, maar wel prima om het gras tussen de tegels te lijf te gaan en wat ander onkruid af te voeren.
Ik las vanmorgen dat we te weinig paardenbloemen in de bermen hebben (van belang voor een specifieke bijensoort), dus besloot ik dat deze paardenbloem in de border gewoon nog even mocht blijven staan.
Verder bloeien ook de lelietjes-van-dalen. Ruim op tijd voor de Franse traditie om deze te kopen voor je moeder of oma op 1 mei. Ik lees op Wikipedia dat het de Nationale bloem van Finland is.
Ik vind het gezellig om ze in de tuin te hebben.
En verder doen de tulpjes hun best. Dit is een soort die verwildert, andere tulpen zijn na een paar jaar wel verdwenen, dit is tegenstelling tot de narcissen.
En zo is er steeds weer wat te ontdekken in de tuin. Vorig jaar heb ik veel vaste planten gescheurd en verzet: dat geeft nu leuke verrassingsmomenten als ze weer opkomen en bijna bloeien. Ik zie wat kale plekken, daar heb ik wel wat plannen voor. Ik wil meer vaste planten, dus wie weet ga ik komende week nog wel naar een kwekerij om wat te kopen. Ook wat eenjarigen is leuk, die brengen direct wat kleur in de tuin.
Nu dus even genieten van mijn lunch op het opgeruimde terras, in de verte hoor ik wat auto’s, kinderstemmen en een dichtslaande deur. Verder alleen de wind en vogels.
Fijne dag, Françoise
No comments:
Post a Comment