De V van...

De V is van Verkoudheid. De hele maand januari heb ik geproest, gehoest, en eindeloos veel zakdoeken gebruikt. Het hield gewoon niet op en ik heb me door de maand heen gesleept. Zo voelt het tenminste. Op vele ochtenden dacht ik: het gaat wel...en had ik halverwege de dag spijt dat ik me niet ziek had gemeld. En dat heeft zich zo vele dagen herhaald. Ik had geen koorts, was alleen maar snip en snipverkouden en weinig energie.

Ik sloeg een dagje studie over, lag een weekend in bed en heb alle spieren in mijn romp goed getraind met al het hoesten...en van het hangen op de bank en liggen in bed kreeg ik dan weer rugpijn. Inmiddels is het leed geleden en komt mijn energie weer terug. Ik had mezelf echt op de spaarstand gezet, dus niet naar mijn koorrepetities (ik had toch geen stem), met de auto naar het station (in plaats van op de fiets), geen brei-avondjes of quiltafspraakjes...

Gelukkig kon ik gisteren mijn quiltafspraak met een vriendin alsnog uitvoeren en hebben we een heerlijke dag gehad. Ik pakte er maar eens een van de UFO's bij en zette wat steekjes aan de applicatie. Stiekem best lekker opgeschoten en weer heerlijk bijgepraat.

De V is ook van Voorjaar. Echt waar, je kunt het al merken. Er bloeien sneeuwklokjes en krokussen, den narcissen steken ook voorzichtig hun kopjes boven de grond uit. De kinderen in mijn klas schilderden het voorjaar en nu een wand vol met bloemen in de klas. Heerlijk als daarbij ook de zon schijnt!

Ook werkten ze hard aan de diverse werkstukken over een zelfgekozen dier. Vrijdag presenteerden we deze werkstukken aan de ouders in ons Dierenmuseum. Last minute werd er nog een groot bord gemaakt om bij de klas neer te zetten (ze waren op weg naar de container met het stuk karton, maar bedachten nog een bestemming). Ik zette gauw de letters er op en liggend op de grond kleurden ze dit met een groepje van 8 nog even in. Ik zag pas op de foto hoe mooi ze de hele regenboog hebben toegepast. Goed groepswerk dus!

Vorige week scheen in het weekend lekker de zon en ging ik op zondag een rondje bos. Lekkere blubber, maar ook een bankje in de zon. Het bankje is gewoon bij ons aan het einde van de straat, maar het was daar heerlijk toeven. Even 15 minuutjes zitten en vitamine D opdoen. Kon meteen de modder een beetje opdrogen.

In een voortuin ontdekte ik een bloeiend krokusje... en als ik 's morgens om kwart over 7 naar buiten stap, hoor ik de vogeltjes fluiten. Het is al wat langer licht en ja het is dus echt waar: het voorjaar komt er aan. Nu maar hopen dat de verkoudheidsvirussen even wegblijven. Dit schooljaar heb ik er al 3 gehad. Mijn weerstand moet weer even opgebouwd worden. De hele dag tussen de kinderen is toch anders dan het vorige kantoorleven.

Ik was afgelopen maand dus vooral druk met mijn verkoudheid...na het avondeten was de koek wel op en had ik geen energie voor lezen, breien of wat dan ook. In slaap vallen bij een film lukte uitstekend! Ik schreef dus ook geen blogje, maar nu keert de energie gelukkig weer terug en kan ik flink aan de studie. Ook dat is blijven liggen. Ondertussen gaat het huishouden ook gewoon door, de wasmachine laat mij weten dat er een was klaar is en graag er uit wil.

De tijd vliegt, zo zijn alle tussentijdse CITO-toetsen achter de rug (nagekeken en ingevoerd) en gaan we ons opmaken voor Carnaval. Dit jaar kan ik er niet meer onderuit. Vrijdag werd de raad met prins gekozen op school. Dat gaat met veel tam-tam. Uit elke klas wordt een kind gekozen voor in de raad, een adjudant uit groep 7 en een prins/prinses uit groep 8. De raad gaat direct vergaderen en kies een thema voor het feest. Vervolgens werd per klas het thema meegedeeld door de raad en werd de proclamatie voorgelezen. De komende weken dus aan de slag om versieringen voor de klas te maken en na te denken over mijn kostuum.

groet Françoise

Voornemens of niet?

Aan het begin van de vakantie maakte ik een lijst met van alles en nog wat om te doen in de Kerstvakantie. Natuurlijk loopt het leven altijd anders dan gedacht en kom ik niet aan alles toe. Niet aan de dingen die eigenlijk "moeten", maar ook niet aan de dingen die ik leuk zou vinden om tijd aan te besteden. Naast dat het anders loopt dan gedacht, ben ik vooral ook in de vakantiestand gezakt. Hoe heerlijk is dat.

Zo nam ik de tijd om mijn handwerktafel eens wat op te ruimen (dat was echt een enorme berg van projecten, trommels met garen, strengen wol etc.). En al ordenend werd er ook het een en ander van een lijstje gestreept: ik repareerde een gat in een deken en breide de versleten manchetten van een vest opnieuw. De kerstborduurwerken werden weer opgeruimd, volgend seizoen weer verder. Ik maakte wel alvast een beginnetje van een nieuw motief, zodat ik meteen met een leuk onderdeel kan starten. Ik moet met mezelf nog even overleggen of ik truitje 8 nog af brei van de kalender...

Ik toverde een oud breiproject uit een trommel, was al bijna vergeten dat ik er aan begonnen was en moest echt weer even wennen aan brioche breien. Ik heb een deel wel vijf keer gebreid. Eerst maakte ik een fout, later nog een keer en ik liet een paar keer een steek vallen (niet zorgvuldig genoeg samen gebreid). Dat komt er van als je dat allemaal 's avonds laat nog doet...bijzonder hoe snel je ritme verschuift naar vakantietijden, later naar bed en later op. Maar vooral luxe dat je 's avonds gewoon tot laat met een handwerkje op de bank kan zitten of heerlijk in je werkkamer omgeven door draadjes, lapjes etc.

Op mijn werktafel vond ik ook het jaarproject 2024 van het Dutch Modern Quilt Guild: elke maand een kleur en de opdracht daar iets mee te doen. Ik bedacht om 365 bloemetjes te maken, zoals hier op de foto's. Voortvarend ging ik vorig jaar in januari van start om al snel te stranden en er alleen nog wat aan te doen tijdens een bee. Gaandeweg besloot ik de blaadjes en middencirkel van vilt te maken, dat is makkelijker dan traditioneel appliqueren en ik probeerde het appliqueren van steel en bloem ook uit op de machine. Inmiddels lag er al wel het een en ander klaar voor de diverse maanden, maar er waren nog geen 10 bloemetjes helemaal af...En zo zat ik gisteren opeens een paar bloemetjes te appliqueren en te borduren en had ik er 3 extra. Ik ga dit jaar gewoon rustig door.

Ik had mezelf beloofd dat ik de mysterie shawl van Westknits mocht gaan breien als ik het patroon leuk zou vinden (dus pas achteraf beslissen). In november koos ik al garen en dat is inmiddels tot bollen gedraaid en ben ik aan deel 1 begonnen. Altijd fijn iets nieuws naast iets ouds. Ik merk dat ik ook zin heb om sokken te breien...zelf heb ik er meer dan genoeg, dus maar eens andere maten breien. Bij een competitie heb je daar niet helemaal controle over (groter mag, maar kleiner niet) en dus moeten komende paren kleiner worden...iets met maatje 38 of zo...Er zijn genoeg leuke patronen, zo kocht ik toch maar de e-books van Westknits (2024 en 2025) voor de benodigde inspiratie. Heb ik een goed excuus om een streng garen te kopen als ik volgende week op de Handwerkbeurs ben.

Bij de start van de shawl zocht ik even terug in mijn aantekeningen van vorige shawls naar de gebruikte naalddikte en toen kwam ik in mijn notitieboek ook voornemens tegen die ik voor 2024 had opgeschreven. Ik had er 7 opgeschreven, bijvoorbeeld 104 ommetjes, meer aandacht voor de tuin en meer schrijven. Van de 7 is er maar eentje uitgekomen: genieten van al mijn handwerken. Wel een heel belangrijke, die houd ik er dus maar in.

Als ik terugblik op 2024 dan is het jaar zo anders verlopen dan ik op 1 januari had kunnen voorspellen. Een jaar geleden wist ik nog niets van een fusie, de frustratie die daar bij kwam kijken en vervolgens de keuze om zij-instromer in het onderwijs te worden. En daarnaast natuurlijk alles wat bij het leven hoort: zorgen om gezondheid van ouders, blessures bij een kind, de slakken in de tuin (al viel dat hier mee), het altijd maar weer terugkerende huishouden: het koken, de was, het poetsen.

De tweede helft van het jaar was superdruk: nieuwe baan, nieuwe studie. Niet alleen praktisch druk, maar ook druk in mijn hoofd. Ik merk dat dit nu iets minder wordt, kan alles wat beter plaatsen. Het blijft echter wel druk. En ik zie de drukte in mijn hoofd steeds terug op mijn bureau: het lijkt of ik daar alleen maar aan het opruimen ben (ik typ nog even door, dan hoef ik niet op te ruimen). Een voornemen voor dit jaar zou kunnen zijn, om deze chaos te beperken. Daarnaast een goede tip van een collega dat haar hielp toen zij startte als leerkracht: schrijf elke dag iets op dat wel goed ging. (je ziet namelijk heel veel dat nog niet goed gaat...waar je nog geen kennis van hebt...etc.). Dat ga ik dus proberen te doen, ik had nog een mooi klein opschrijfboekje met een vulpen erbij. Mooi kleurtje inkt er in en steeds even de tijd voor nemen.

Nu de hoogste tijd om verder te gaan met een punt van mijn lijstje (al staat bloggen daar ook op). Ander punt om aan te denken: iets vaker foto's maken van alledag, zodat ik daarover kan schrijven. Want ook schrijven maakt mijn hoofd leeg.

Ik wens iedereen een mooi 2025: geniet van de kleine dagelijkse dingen: dat nieuw geborduurde bloemetje, de lekkere maaltijd die je hebt gemaakt, de was die toch maar schoon in de kast ligt, het appje van een vriend of vriendin. Nou ja, vul zelf maar in...

Groet, Françoise