Vrijheid

De vlag hing hier al vroeg te wapperen. Mr. X heeft een trainingskamp en ik bracht hem om 7:00 uur even weg. Kon ik meteen wennen aan de vroege wekker, die morgen weer gaat. Vanuit mijn quiltkamertje kan ik net de top van de vlaggenstok zien. Hoe bijzonder vrijheid is, werd ons gisteren weer duidelijk toen we per ongeluk het tv programma, een video-dagboek van Anne Frank zagen. We gingen net lunchen toen de eerste aflevering werd uitgezonden en we zijn blijven kijken tot na de laatste aflevering een paar uur later.

Indrukwekkend, wat prachtig gemaakt.

Mr. X stelde vast dat het maar de vraag is of we ook 100 jaar vrijheid zullen vieren. Hij had zo zijn twijfels…we dachten terug aan de bezoeken die we in Oosterbeek en Margraten brachten aan de begraafplaatsen en vroegen ons af hoe wij zouden reageren op oorlog in eigen land. Wat zouden we doen? Zouden we toekijken, in verzet gaan? Zouden we mensen opnemen in huis? Mr. X zei: dan ga ik meteen in dienst, waarop ik zei: dan kan ik me daar in ieder geval zorgen over maken…

Terwijl ik dat typ bedenk ik dat daden niet groots hoeven te zijn om toch betekenis te hebben. Voor nu betekent dat onze vrijheid koesteren, aandacht voor de mens om je heen en ook die zijn vrijheid gunnen. Dat betekent een voortuin vol bloemen waar kinderen voor stilstaan en af en toe ook een volwassene die dan een foto neemt van een klein bloemetje. Dat betekent een verhaaltje schrijven, waar een ander van kan  genieten tijdens zijn kopje koffie. Dat betekent mijn normen en waarden uitstralen en voorleven.

Geniet van deze dag met Hollandse luchten, bloemen in de tuin, je werk en de kleine dingen die het leven mooi maken.

Françoise

Dagje op stap

Donderdag was ik een dagje op stap. Ik liet mijn studieboeken en laptop dicht en ging gezellig bij een vriendin op bezoek in Soest. Ze zijn een paar maanden geleden verhuisd en ik was er nog niet geweest.

Aangezien ze nu ook een aanzienlijk grotere tuin hebben, gingen we naar Doorn, een bezoekje brengen aan Kwekerij van Houtum. Gewoon voor inspiratie en vooral plantjes voor mijn tuin!

In de vijver van de kwekerij zagen we een kikker en een ringslang en vooral heel, veel fijne planten.

Natuurlijk is niet altijd alles op voorraad op dat moment, dus we komen nog wel eens terug in een andere vakantie. Verder was het te warm om heel actief te zijn, dus zaten we in de tuin met een breiwerkje, konden we bijpraten over het onderwijs, onze ouders, kinderen etc.

Ik maakte ook nog drie verjaardagscadeautjes voor kinderen in mijn klas. Komende week drie jarigen, dus ben ik ruim op tijd klaar.

Altijd als je naar een kwekerij geweest bent, is er werk aan de winkel. De gekochte plantjes moeten natuurlijk ook een plekje vinden in de tuin. Dat betekent eerst onkruid weghalen en kijken wat er allemaal van vorig jaar weer opkomt. Ik kocht vorig jaar veel eenjarigen, die toch niet zo eenjarig blijken te zijn. Ze hebben de winter overleefd en doen hun best om te groeien en te bloeien.

Ik vulde de hele groencontainer, die werd vanmorgen geleegd en nu kan ik dadelijk weer verder. Ook het gras moet gemaaid en de klimop gesnoeid. Gelukkig hebben we daar (herrie) apparaten voor en is dat klusje zo geklaard. Het opruimen is altijd meer werk.

De vakantie nadert zijn einde, nog een lang weekend en dan dinsdag weer aan de slag. In het Zuiden nog 9 weken tot de zomervakantie en er valt nog heel wat te doen voordat het zover is. Ik heb maar even een overzicht gemaakt met alle bijzondere dagen, toetsmomenten, rapporten en feestelijkheden.

Een fijne dag, Françoise

Zomers weer

Volgens mij heb je echt vakantiegevoel als je niet meer weet welke dag van de week het is. Ik moest echt even in mijn agenda kijken om dag en datum paraat te hebben. Gelukkig is de belastingaangifte op tijd verzonden en ben ik geen afspraken vergeten. Maandag was ik een dagje naar Den Haag, even bijpraten met mijn moeder over het onderwijs, de kleinkinderen en handwerkprojecten.

Ook liep ik nog even naar Scheveningen, even de zee zien en horen. Wat een heerlijk vakantieweer! Er waren dan ook heel wat kinderen druk in de weer met emmer, schep en zand. Mooi hoe dat niet verandert, een sleuf graven en dan wachten tot het water er in komt. Ik herinnerde me een dagje met Mr. X toen we eerst de getijden hadden nagekeken. Bouwen bij eb en dan wachten tot het vloed wordt en de gracht van het kasteel wordt gevuld.

's Avonds reed ik weer naar huis en aangezien ik de weg kan dromen checkte ik niet mijn navigatie. Dat was dus erg dom...was ik bij Woerden nog blij dat ik net op tijd was voor de A12 helemaal werd afgesloten...bij knooppunt Deil kon ik niet verder en moest via Gorinchem/Breda naar huis. Als ik dat nou meteen even had bekeken voordat ik Den Haag uit reed, dat had me 3 kwartier gescheeld. Wat later thuis dan verwacht...

Dinsdag wisselde ik breien, een boek en mijn studie met elkaar af. Vandaag de laatste opdrachten afmaken, nog een keer heel goed doorlezen en controleren of ik alles heb benoemd/beschreven, geen spelfouten of verwijzingen vergeten ben en dan inleveren. Dat is toch wel een beetje spannend... Morgen studievrij en dan ga ik daarna vooruitblikken: na de vakantie nog 9 weken tot de zomervakantie. Ik vermoed dat die weken om zullen vliegen met nog een paar vrije dagen tussen door en een volle agenda, ook in de weekenden staat al het een en ander aan feestelijks gepland.

Fijne dag, Françoise

Brioche

Mijn sokken van ronde 4 van de Sock Madness zijn klaar. Gisreren kantte ik de steken van sok 2 af. Ze passen prima. Deze sok had niet echt geheimen voor mij, het ingebreide patroon in de brioche-techniek kende ik al. Ik vind het hier minder goed tot zijn recht komen en ik kan me voorstellen dat het voor anderen abacadabra was. Soms is het al de manier waarop het samenbreien van steken wordt beschreven…

Het inspireerde wel om een project-in-ontwikkeling tevoorschijn te halen. Heerlijke lentekleurtjes en met randen waar de brioche beter in uit komt. Natuurlijk ben ik net op een stukje waar geen brioche zit: even door breien dus.

Gisteren lekker opgeschoten met een van mijn studie-opdrachten. Morgen de puntjes op de i en dan door naar de volgende. Daar heb ik al wel de eerste aanzet voor klaar liggen, dus verwacht ik die woensdag af te ronden. Ik lig mooi op schema en heb ook echt wel vakantiegevoel. Daar gaat het weer deze week ook zeker aan bijdragen.

Fijne dag, Françoise

In de tuin

Na een rondje vrijmarkt, waar ik overigens niets kocht (alleen een ijsje), waren we snel weer thuis en besloot ik de tuin eens wat aandacht te geven. Tenslotte moet ik er komende week ook lekker kunnen zitten, dus het terras achter in de tuin moet onkruid vrij zijn. De borders komen later wel aan bod.

Dus ging ik aan de slag terwijl ondertussen bij de buren een feestje werd gevierd. Er werd volop gekletst, gezongen en nog meer gekletst. Geen moment dus om zelf met een boek in de tuin te zitten, maar wel prima om het gras tussen de tegels te lijf te gaan en wat ander onkruid af te voeren.

Ik las vanmorgen dat we te weinig paardenbloemen in de bermen hebben (van belang voor een specifieke bijensoort), dus besloot ik dat deze paardenbloem in de border gewoon nog even mocht blijven staan.

Verder bloeien ook de lelietjes-van-dalen.  Ruim op tijd voor de Franse traditie om deze te kopen voor je moeder of oma op 1 mei. Ik lees op Wikipedia dat het de Nationale bloem van Finland is. 

Ik vind het gezellig om ze in de tuin te hebben.

En verder doen de tulpjes hun best. Dit is een soort die verwildert, andere tulpen zijn na een paar jaar wel verdwenen, dit is tegenstelling tot de narcissen.

En zo is er steeds weer wat te ontdekken in de tuin. Vorig jaar heb ik veel vaste planten gescheurd en verzet: dat geeft nu leuke verrassingsmomenten als ze weer opkomen en bijna bloeien. Ik zie wat kale plekken, daar heb ik wel wat plannen voor. Ik wil meer vaste planten, dus wie weet ga ik komende week nog wel naar een kwekerij om wat te kopen. Ook wat eenjarigen is leuk, die brengen direct wat kleur in de tuin.

Nu dus even genieten van mijn lunch op het opgeruimde terras, in de verte hoor ik wat auto’s, kinderstemmen en een dichtslaande deur. Verder alleen de wind en vogels.

Fijne dag, Françoise

Koningsdag

Fijne koningsdag gewenst!

Vorig jaar was ik te laat voor de oranje tompouce…dat ging me dit jaar natuurlijk niet overkomen! Dus om 8 uur op de fiets naar de bakker, echter er geen seconde aan gedacht dat hij dicht zou zijn. (Ik realiseerde me dat ik zo gewend ben aan een open supermarkt, dat ik er ook vanuit ga dat de bakker open is). Gelukkig zit de supermarkt er naast en daar waren ze nog wel. Ik nam ook oranjekoek mee en meteen maar ook de andere boodschappen.

Na 20 minuten weer thuis en nu met een kopje thee op de bank. Ik zag de eerste kinderen (en hun ouders) al in oranje outfit en veel spullen langskomen. Op naar een goede plek voor een kleedje.

Straks gaan Mr. X. En ik samen tradititiegetrouw ook even langs de kleedjes. Misschien kan ik nog wat boeken scoren voor mijn klas. We eten waarschijnlijk wel een ijsje en dan weer huiswaarts.

Het is hier nu nog mistig, maar het weer ziet er goed uit.

Ook voor de komende week trouwens.

Gewoon nog een week vrij…dan ga ik ook tijd maken voor de tijd. Eens goed kijken welke planten er allemaal opkomen of opeens bijna bloeien. Ik zag net ook dat de slakken op bezoek zijn geweest bij de dahlia’s. Dat wordt dus slakken vangen of bier of wol of zand of takjes of…

Want nu de dahlia’s dan toch opkomen, wil ik ze ook wel houden!

Een fijne dag, Françoise

Rekenen

Elke dag geniet ik van mijn opgeruimde bureau. Al ligt het intussen wel weer vol met studieboeken, aantekeningen en ander studiemateriaal. Ook verder is de kamer opgeruimd, maar is de boekenkast wel overvol en tijdens een van mijn pauze momenten zat ik eens naar de kast te kijken en wat er allemaal in staat. Er staan allerlei ordners met quiltpatronen, bijvoorbeeld alle mysterieontwerpen die ik maakte.

Misschien moet ik die ordners maar eens in een doos stoppen en op zolder proppen? Of dan eerst weer wat opruimen op zolder? Ik besluit dat dit een mooie klus is voor een volgende vakantie...voor nu is het idee voldoende.

Ondertussen ben ik verdiept in mijn studie. Er moet een rekendossier gemaakt worden over hele getallen. Hierin moeten een vijftal lesontwerpen staan, onderbouwd met de leerlijn rekenen. En natuurlijk moeten die lessen allemaal over iets anders gaan: van het aanleren van de plus en mintekens tot informatieverwerking. Voor dat laatste gebruik ik de les die we hadden voor de vakantie. Mijn klas moest zorgen dat alle klassen de juiste spullen kregen voor de paaslunch: glaasjes sap, boter, gekookte eieren, matzes etc. Dus maakten we een lijst per klas met het aantal kinderen en inventariseerden we het gewenste aantal gekookte eieren. Er werden kaartjes geschreven, een lijst opgehangen in de keuken en zo verliep de verdeling reuze vlot door de goede voorbereiding. (zo kwam ook mijn opleiding facility management nog weer goed van pas).

Mooi om te zien hoe het rekenonderwijs dan toegepast wordt en hoe de kinderen daar van genieten. Zo moesten er per klas 8 messen worden uitgedeeld, maar die waren er niet. De jongens telden wat ze wel hadden en konden snel beslissen dat 4 wel mogelijk was. Of dat je opschrijft: 1/2 pakje boter per klas en dat je je realiseert dat ze 1/2 snappen omdat je net begonnen bent met het uitleggen van de breuken.

Fijne dag, Françoise

Schrijven

Ik zit achter mijn opgeruimde bureau en orden mijn vulpennen. Ik haal etuis leeg en leg er een aantal op tafel. Een mooi kleurenpalet. Genoeg keuze om mee te schrijven, maar veel gaat deze dagen toch op de computer: verslagen typen, belastingaangifte afronden en bloggen.

En terwijl ik mijn pennen orden, realiseer ik me dat ik veel van mijn aantekeningen met potlood aan het schrijven ben. Geen idee waarom, dus koos ik toch ook maar weer een pen uit om mee te schrijven.

De grijze potloden hadden wel een kleur in stijl, dat dan weer wel!

Voor de verslagen wordt heel wat gedacht, lesontwerpen gemaakt en probeer ik alles in eigen woorden op te schrijven. Opdrachten worden na inlevering gecontroleerd op plagiaat, dat kan tegenwoordig natuurlijk geautomatiseerd. Wat dat betreft zou je beter iets op papier kunnen inleveren, dan hangt het af van het geheugen van de beoordelaar. Op school zie ik bij het nakijken van taal of rekenen soms exact dezelfde fouten bij leerlingen die naast elkaar zitten: dan heeft de een het zitten overschrijven van de ander.

Elke opdracht wordt natuurlijk voorzien van een mooie omslag: een foto of tekening. Onderstaand een tekening die ik tijdens een workshop maakte. We tekenden met de rechthoekige krijtjes en met de brede zijkanten heb je in een paar bewegingen al iets op papier gezet. De opdracht was een dier en heel snel stond er een rijtje paashazen op papier.

Nu weer lekker verder met mijn opdrachten (en tussendoor breien). Ik lig lekker op schema, dus ga heerlijk verder. Buiten is het nat en grijs, dus perfect voor achter de PC. Volgende week wordt het weer beter, dus moet ik zorgen dat ik dan in de tuin kan zitten met een (studie)boek.

Fijne dag, Françoise

Brinta en Brioche

Het nieuwe patroon van de Sock Madness heet Brintarsia en in de chatgroep zei iemand dat ze meteen aan  Brinta moest denken. De techniek voor de afstekende kleur heet Brioche. Lang gedacht dat dit alleen de naam voor een brood was, totdat ik op een beurs een boek zag liggen over brioche breien.

In het Nederlands noemen we dat de patentsteek. Niet het meest makkelijke om te doen, wel heel leuk. De technieken in deze sok beheers ik al, dat scheelt heel veel! En genoeg tijd: ga zo dadelijk een uurtje breien, dan weer aan de slag met de studie. Bij het ontbijt geen Brinta, wel yoghurt en een kopje thee.

Om het patroon goed onder de knie te krijgen was wel opperste concentratie nodig: tellen, vooral geen steken laten vallen (dat is bij deze techniek echt niet handig) en het meerderen en minderen is lastig beschreven. Er is wel een filmpje, maar dat is niet zo mijn ding. Ik pak er dus een boek bij over de brioche techniek en lees nog eens een andere uitleg voor dezelfde steek…

Ondertussen krijg ik heel goede hulp:

Kat op het boek en op mijn breiwerk: eerst aandacht voor mij! Kun je mij even aaien en dan dat boek weghalen? Ik wil op jouw schoot liggen.

De setting is nu ongeveer hetzelfde. Ik zit op de bank met mijn tablet op schoot, kat ligt languit op mijn benen net achter de tablet. En mijn thee? Die staat net buiten handbereik. Sorry, kat…

Dat plekje op de bank is mijn favoriete plekje. Regelmatig met de benen omhoog, vinden mijn voeten erg fijn en ik heb een mooi uitzicht naar buiten. Ik woon tegenover een BSO en daar worden dus al kinderen gebracht (dat zie ik ook buiten de vakanties, er zijn kinderen die om 7:15 naar de voorschoolse opvang gaan. Niet alleen meesters en juffen zijn al vroeg op pad, ook de leerlingen). Ik zie de buurvrouw die boodschappen gaat doen, terwijl de buurman naar zijn werk gaat. Hij gaat einde van de week met pensioen, dus is vast druk met overdragen en opruimen.

Helaas geen zonnetje, want dan had ik die ook gehad op de bank, maar dit is wel goed studeer- en breiweer.

Fijne dag, Françoise

Sokken breien

Gisteren stond de hele dag in het teken van het opruimen van mijn kantoor. Op mijn bureau was het een grote puinhoop en ook op de grond lagen diverse stapels: tijdschriften, aantekeningen, boeken en schriften. Altijd heerlijk om in de vakantie daar eens goed voor te gaan zitten. Muziekje aan, op tijd een kopje koffie en lunch met zelfgebakken brood. Ik pakte er ook een emmer sop brei en nu zit ik dus aan een schoon, opgeruimd bureau. Niet meer helemaal opgeruimd, want ik ben nog de laatste stapel aan het ordenen. Ik pakte meteen diverse klusjes op: nog wat nakijken, mailtjes beantwoorden, een rekening betalen, maar vooral papier weggooien.

Ik vond ook een breipatroon terug van een paar sokken. Ik was de sokken wel gestart (finale Sock madness vorig jaar), maar was gestopt. Toen ik verder wilde gaan met de sokken kon ik het patroon nergens meer vinden. Blijkbaar wel geprint, maar niet opgeslagen, dus haalde ik de sok uit en gebruikte het garen voor een ander paar.

Ook dit jaar is er natuurlijk weer een Sock Madness en ik heb getwijfeld of ik wel mee zou doen. Natuurlijk heb ik helemaal geen tijd, maar als ik 's avonds nu eens een uurtje brei in plaats van in slaap vallen op de bank? Dus heb ik me toch maar ingeschreven met het idee dat ik wel zou zien. Zo gezegd, zo gedaan en ik had de Qualifier op tijd af...

De eerste twee rondes kwamen redelijk gunstig ten opzichte van het weekend met meer breitijd (en breitijd op maandag in de trein), dus overleefde ik boven verwachting deze rondes. De derde ronde bleek uiteindelijk spannend. Toen ik op vrijdagavond rond zes uur keek waren er nog 2 plaatsen vrij voor de volgende ronde en besloot ik sok 2 af te breien, foto's te maken, mail te sturen en daarna pas te kijken of het team nog niet vol zat. Na het insturen van de mail (laat op de avond...) durfde ik te kijken: nog 1 plaatsje vrij! Maar in de chat in mijn team werd al snel duidelijk dat ik niet de enige was die er vaart in had gezet. Er was iemand die net een half uurtje eerder haar mail had gestuurd en dus voor mij in de wachtrij stond voor de beoordeling... Jammer, want voor ronde 3 heb ik genoeg tijd: die is vandaag gestart en ik heb wel wat breitijd. Ik ben wel begonnen, want het is een leuk patroon, met net weer even een nieuwe techniek.

Vanmorgen zat ik dus om half acht te breien en niet te bloggen. Daarna streek ik wat was weg en ga ik nu nog een laatste stapel uitzoeken. Dan is de vloer vrij om te stofzuigen en kan ik vanmiddag aan een studieopdracht werken. Het bevalt me best op deze manier vakantie vieren.

Fijne dag, Françoise

Lezen, eindeloos lezen

 De dag van gisteren stond in het teken van wassen en lezen. Er lag heel wat was verstopt in huis…ergens nog een mand met beddengoed, de wasmand van Mr. X puilde uit (hij doet het regelmatig zelf, maar was nu naar Paaspop) en aangezien het prachtig weer was, draaide ik de ene na de andere was en hing die buiten te drogen. Heerlijk in de zoete voorjaarsgeuren.

Zelf zette ik een stoel in de tuin, tafeltje en voetenbankje erbij en genieten maar. Mijn breiwerk, telefoon en boek onder handbereik. Mijn telefoon is onmisbaar als het gaat om mijn luisterboek. Ik luister nu naar de detectives van Unni Lindell. Het was spannend en dus luisterde ik heel wat uurtjes. Ondertussen lekker aan het breien of haken.

Natuurlijk moeten de handen af en toe ook wat rust hebben en dan pak ik een papieren boek. Ik ben jeugdliteratuur aan het lezen. Er is zoveel nieuws geschreven! Als inspiratiebron gebruik ik De grote vriendelijke top 100 van Hebban. Zij brengen elk jaar een top 100 uit met jeugdboeken. Niet alleen Nederlandse schrijvers, maar wel veel. In deze top 100 staan klassiekers zoals Kruistocht in spijkerbroek, Jip en Janneke, Brief voor de Koning en Pluk van de Petteflet, maar bovenin vind je vooral toch nieuwe boeken. Vaak van schrijvers die ik helemaal niet ken.

Een paar maanden geleden besloot ik deze lijst als inspiratiebron te nemen voor wat ik wil lezen: een goede houvast bij het kiezen in de bieb. En dan wel op papier, want online missen de afbeeldingen, die in veel gevallen echt onderdeel zijn van het verhaal.

Bij een lijst hoort natuurlijk ook het bijhouden van de gelezen boeken. Bij de start had ik er al 35 van de 100 gelezen. Inmiddels zijn daar al weer wat boeken bij gekomen. Zo las ik onlangs Gozert, een lekkere Rotterdamse titel. De lijst vind je hier: https://www.hebban.nl/de-gv100-van-2024 Hoeveel heb jij er gelezen?

Nu is het maandagochtend, straks nog maar een laatste wasje draaien en dan mijn to-do-lijstjes voor deze week ordenen, kantoor opruimen zodat ik fijn kan werken en aan de slag met de studie. Natuurlijk maak ik ook tijd voor lezen en breien en ander handwerk.

Fijne 2e Paasdag, Françoise

Pasen

Een prachtige dag was het gisteren. Heerlijk zonnetje en ik draaide dus een paar wassen, maaide het gras en hing de was te drogen boven het verse maaisel. Daarna was het goed toeven in een luie stoel met een luisterboek en breiwerkje. Ook legde ik mijn breiwerkje even weg en richtte mijn blik naar de hemel. Kijk eens hoe de witte regen bloeit en prachtig afsteekt tegen de blauwe lucht. Niet alleen een lust voor het oog, maar het geurde ook heerlijk.

Zitten in een tuin die nog rommelig is, is een uitdaging, dus ging ik ook aan de slag. Ik ruimde wat plastic potten op, veegde een paadje en wiedde wat onkruid. Bij het verwijderen van het onkruid zag ik ook dat de dahlia’s al beginnen uit te lopen. In het najaar heb ik ze laten zitten: geen tijd genomen om ze er uit te halen, met in mijn achterhoofd ook de gedachte dat ik ze dan in het voorjaar weer zou willen oppotten etc.

Nu doet de natuur zijn werk, maar vertel het niet aan de slakken!

Veel vaste planten lopen uit, ook de planten die door het tuincentrum werden verkocht als eenjarigen. Altijd leuk de verrassingen van de natuur.

Mijn interne wekker staat nog op werkstand merkte ik vanmorgen: om zes uur was ik wakker en besloot ik er maar uit te gaan. De katten hebben het ook door als ik wakker ben en rusten niet voordat ik er uit ben.

Dus draait er op deze Paaszondag al een was, heb ik een brood gekneed en geniet ik van het zonnetje dat naar binnen schijnt.

Ik ga de tweede sneakersok opzetten. De eerste past goed, maar ik ben niet helemaal tevreden. De overgangen tussen de naalden is ruimer dan ik gewend ben. Dat ligt aan het andere materiaal, daar moet ik dus beter op letten. Ook zijn er een paar foutjes in geslopen (ben toch wat minder nauwkeurig met lezen dan wanneer het voor de Sock Madness is), dus nu eerst de tweede sok en dan beslissen of ik de eerste opnieuw ga breien.

Fijne zondag, Françoise

Vakantie

In mijn vorige bericht had ik het over de V van…

Nu is die dan weer van toepassing: de V van Vakantie.

En voor mijn gevoel is het alweer “zomaar” vakantie. Ik heb geen verzoek hoeven indienen bij mijn leidinggevende, niet hoeven tellen hoeveel dagen het kost en wat houd ik dan nog over voor de zomer en Kerst… Het voelt luxe en natuurlijk heb ik er ook voor gewerkt, maar toch is het onwennig.

Gisteren vierden we op school Pasen met een lunch: gekookt eitje, matzes, tuinkers en paasbrood. Glaasje sap en een pot appelstroop. Het hoeft allemaal niet zo ingewikkeld om het feestelijk te maken.

De dag ervoor mochten de kinderen op het schoolbord de vazen vullen met bloemen en al snel ontstond er een feestelijk, vrolijk gevulde vaas. 

Om de klas en tafels aan te kleden was ik een paar weken geleden maar eens op zoek gegaan naar de doos “Pasen”. Al jaren ben ik thuis te laat met versieren en laat ik het voorbij gaan. Nu was er wel weer een goede gelegenheid. Dus kwamen 30 jaar oude kippen en kuikens tevoorschijn en samen met de meer recent gebreide paaseieren vormden ze een mooi decor in de klas.

Ook op tafel mochten ze niet ontbreken, beetje crêpe-papier erbij en je bent al snel klaar.

(Uiteraard heb ik dit laten doen…een van de jongens heeft met veel aandacht alles opgesteld)

Er valt natuurlijk veel meer te vertellen over de afgelopen maanden, maar dat bewaar ik voor de komende dagen, een soort terugblik op wat er allemaal is gepasseerd.

Om de vakantie rustig te beginnen heb ik me voorgenomen dat ik vandaag helemaal niets hoef, maar wel mag. Dus ik hoef geen was te draaien, maar het mag wel omdat het mooi weer is.

Ik hoef het gras niet te maaien, maar denk dat ik het wel ga doen, omdat het ook daar goed weer voor is en ik dat toch liever niet op Paaszondag doe…(al die buren die net aan de brunch/lunch/borrel zitten)

Hooguit vandaag wat lijstjes maken van dingen die ik moet/wil doen deze weken. Voorbereidingen voor het laatste staartje van het schooljaar, studie-opdrachten, de oven schoonmaken.

Ik geniet nu van het zonnetje op de bank, het kopje koffie , de katten die languit in het zonnetje naast me liggen en zo dadelijk ga ik verder met mijn breiwerk: een paar sneakersokken van zeewier.

Experiment dus…Het voelt lekker koel, maar is wel wat glad.

Goed weekend gewenst, geniet van de zon en al het ontluikende groen en de voorjaarsbloeiers.

Françoise

De V van...

De V is van Verkoudheid. De hele maand januari heb ik geproest, gehoest, en eindeloos veel zakdoeken gebruikt. Het hield gewoon niet op en ik heb me door de maand heen gesleept. Zo voelt het tenminste. Op vele ochtenden dacht ik: het gaat wel...en had ik halverwege de dag spijt dat ik me niet ziek had gemeld. En dat heeft zich zo vele dagen herhaald. Ik had geen koorts, was alleen maar snip en snipverkouden en weinig energie.

Ik sloeg een dagje studie over, lag een weekend in bed en heb alle spieren in mijn romp goed getraind met al het hoesten...en van het hangen op de bank en liggen in bed kreeg ik dan weer rugpijn. Inmiddels is het leed geleden en komt mijn energie weer terug. Ik had mezelf echt op de spaarstand gezet, dus niet naar mijn koorrepetities (ik had toch geen stem), met de auto naar het station (in plaats van op de fiets), geen brei-avondjes of quiltafspraakjes...

Gelukkig kon ik gisteren mijn quiltafspraak met een vriendin alsnog uitvoeren en hebben we een heerlijke dag gehad. Ik pakte er maar eens een van de UFO's bij en zette wat steekjes aan de applicatie. Stiekem best lekker opgeschoten en weer heerlijk bijgepraat.

De V is ook van Voorjaar. Echt waar, je kunt het al merken. Er bloeien sneeuwklokjes en krokussen, den narcissen steken ook voorzichtig hun kopjes boven de grond uit. De kinderen in mijn klas schilderden het voorjaar en nu een wand vol met bloemen in de klas. Heerlijk als daarbij ook de zon schijnt!

Ook werkten ze hard aan de diverse werkstukken over een zelfgekozen dier. Vrijdag presenteerden we deze werkstukken aan de ouders in ons Dierenmuseum. Last minute werd er nog een groot bord gemaakt om bij de klas neer te zetten (ze waren op weg naar de container met het stuk karton, maar bedachten nog een bestemming). Ik zette gauw de letters er op en liggend op de grond kleurden ze dit met een groepje van 8 nog even in. Ik zag pas op de foto hoe mooi ze de hele regenboog hebben toegepast. Goed groepswerk dus!

Vorige week scheen in het weekend lekker de zon en ging ik op zondag een rondje bos. Lekkere blubber, maar ook een bankje in de zon. Het bankje is gewoon bij ons aan het einde van de straat, maar het was daar heerlijk toeven. Even 15 minuutjes zitten en vitamine D opdoen. Kon meteen de modder een beetje opdrogen.

In een voortuin ontdekte ik een bloeiend krokusje... en als ik 's morgens om kwart over 7 naar buiten stap, hoor ik de vogeltjes fluiten. Het is al wat langer licht en ja het is dus echt waar: het voorjaar komt er aan. Nu maar hopen dat de verkoudheidsvirussen even wegblijven. Dit schooljaar heb ik er al 3 gehad. Mijn weerstand moet weer even opgebouwd worden. De hele dag tussen de kinderen is toch anders dan het vorige kantoorleven.

Ik was afgelopen maand dus vooral druk met mijn verkoudheid...na het avondeten was de koek wel op en had ik geen energie voor lezen, breien of wat dan ook. In slaap vallen bij een film lukte uitstekend! Ik schreef dus ook geen blogje, maar nu keert de energie gelukkig weer terug en kan ik flink aan de studie. Ook dat is blijven liggen. Ondertussen gaat het huishouden ook gewoon door, de wasmachine laat mij weten dat er een was klaar is en graag er uit wil.

De tijd vliegt, zo zijn alle tussentijdse CITO-toetsen achter de rug (nagekeken en ingevoerd) en gaan we ons opmaken voor Carnaval. Dit jaar kan ik er niet meer onderuit. Vrijdag werd de raad met prins gekozen op school. Dat gaat met veel tam-tam. Uit elke klas wordt een kind gekozen voor in de raad, een adjudant uit groep 7 en een prins/prinses uit groep 8. De raad gaat direct vergaderen en kies een thema voor het feest. Vervolgens werd per klas het thema meegedeeld door de raad en werd de proclamatie voorgelezen. De komende weken dus aan de slag om versieringen voor de klas te maken en na te denken over mijn kostuum.

groet Françoise

Voornemens of niet?

Aan het begin van de vakantie maakte ik een lijst met van alles en nog wat om te doen in de Kerstvakantie. Natuurlijk loopt het leven altijd anders dan gedacht en kom ik niet aan alles toe. Niet aan de dingen die eigenlijk "moeten", maar ook niet aan de dingen die ik leuk zou vinden om tijd aan te besteden. Naast dat het anders loopt dan gedacht, ben ik vooral ook in de vakantiestand gezakt. Hoe heerlijk is dat.

Zo nam ik de tijd om mijn handwerktafel eens wat op te ruimen (dat was echt een enorme berg van projecten, trommels met garen, strengen wol etc.). En al ordenend werd er ook het een en ander van een lijstje gestreept: ik repareerde een gat in een deken en breide de versleten manchetten van een vest opnieuw. De kerstborduurwerken werden weer opgeruimd, volgend seizoen weer verder. Ik maakte wel alvast een beginnetje van een nieuw motief, zodat ik meteen met een leuk onderdeel kan starten. Ik moet met mezelf nog even overleggen of ik truitje 8 nog af brei van de kalender...

Ik toverde een oud breiproject uit een trommel, was al bijna vergeten dat ik er aan begonnen was en moest echt weer even wennen aan brioche breien. Ik heb een deel wel vijf keer gebreid. Eerst maakte ik een fout, later nog een keer en ik liet een paar keer een steek vallen (niet zorgvuldig genoeg samen gebreid). Dat komt er van als je dat allemaal 's avonds laat nog doet...bijzonder hoe snel je ritme verschuift naar vakantietijden, later naar bed en later op. Maar vooral luxe dat je 's avonds gewoon tot laat met een handwerkje op de bank kan zitten of heerlijk in je werkkamer omgeven door draadjes, lapjes etc.

Op mijn werktafel vond ik ook het jaarproject 2024 van het Dutch Modern Quilt Guild: elke maand een kleur en de opdracht daar iets mee te doen. Ik bedacht om 365 bloemetjes te maken, zoals hier op de foto's. Voortvarend ging ik vorig jaar in januari van start om al snel te stranden en er alleen nog wat aan te doen tijdens een bee. Gaandeweg besloot ik de blaadjes en middencirkel van vilt te maken, dat is makkelijker dan traditioneel appliqueren en ik probeerde het appliqueren van steel en bloem ook uit op de machine. Inmiddels lag er al wel het een en ander klaar voor de diverse maanden, maar er waren nog geen 10 bloemetjes helemaal af...En zo zat ik gisteren opeens een paar bloemetjes te appliqueren en te borduren en had ik er 3 extra. Ik ga dit jaar gewoon rustig door.

Ik had mezelf beloofd dat ik de mysterie shawl van Westknits mocht gaan breien als ik het patroon leuk zou vinden (dus pas achteraf beslissen). In november koos ik al garen en dat is inmiddels tot bollen gedraaid en ben ik aan deel 1 begonnen. Altijd fijn iets nieuws naast iets ouds. Ik merk dat ik ook zin heb om sokken te breien...zelf heb ik er meer dan genoeg, dus maar eens andere maten breien. Bij een competitie heb je daar niet helemaal controle over (groter mag, maar kleiner niet) en dus moeten komende paren kleiner worden...iets met maatje 38 of zo...Er zijn genoeg leuke patronen, zo kocht ik toch maar de e-books van Westknits (2024 en 2025) voor de benodigde inspiratie. Heb ik een goed excuus om een streng garen te kopen als ik volgende week op de Handwerkbeurs ben.

Bij de start van de shawl zocht ik even terug in mijn aantekeningen van vorige shawls naar de gebruikte naalddikte en toen kwam ik in mijn notitieboek ook voornemens tegen die ik voor 2024 had opgeschreven. Ik had er 7 opgeschreven, bijvoorbeeld 104 ommetjes, meer aandacht voor de tuin en meer schrijven. Van de 7 is er maar eentje uitgekomen: genieten van al mijn handwerken. Wel een heel belangrijke, die houd ik er dus maar in.

Als ik terugblik op 2024 dan is het jaar zo anders verlopen dan ik op 1 januari had kunnen voorspellen. Een jaar geleden wist ik nog niets van een fusie, de frustratie die daar bij kwam kijken en vervolgens de keuze om zij-instromer in het onderwijs te worden. En daarnaast natuurlijk alles wat bij het leven hoort: zorgen om gezondheid van ouders, blessures bij een kind, de slakken in de tuin (al viel dat hier mee), het altijd maar weer terugkerende huishouden: het koken, de was, het poetsen.

De tweede helft van het jaar was superdruk: nieuwe baan, nieuwe studie. Niet alleen praktisch druk, maar ook druk in mijn hoofd. Ik merk dat dit nu iets minder wordt, kan alles wat beter plaatsen. Het blijft echter wel druk. En ik zie de drukte in mijn hoofd steeds terug op mijn bureau: het lijkt of ik daar alleen maar aan het opruimen ben (ik typ nog even door, dan hoef ik niet op te ruimen). Een voornemen voor dit jaar zou kunnen zijn, om deze chaos te beperken. Daarnaast een goede tip van een collega dat haar hielp toen zij startte als leerkracht: schrijf elke dag iets op dat wel goed ging. (je ziet namelijk heel veel dat nog niet goed gaat...waar je nog geen kennis van hebt...etc.). Dat ga ik dus proberen te doen, ik had nog een mooi klein opschrijfboekje met een vulpen erbij. Mooi kleurtje inkt er in en steeds even de tijd voor nemen.

Nu de hoogste tijd om verder te gaan met een punt van mijn lijstje (al staat bloggen daar ook op). Ander punt om aan te denken: iets vaker foto's maken van alledag, zodat ik daarover kan schrijven. Want ook schrijven maakt mijn hoofd leeg.

Ik wens iedereen een mooi 2025: geniet van de kleine dagelijkse dingen: dat nieuw geborduurde bloemetje, de lekkere maaltijd die je hebt gemaakt, de was die toch maar schoon in de kast ligt, het appje van een vriend of vriendin. Nou ja, vul zelf maar in...

Groet, Françoise