Advent 2025 Dag 10 Proefjes

Op het briefje van vandaag staat “Proefjes” en ik heb werkelijk geen idee wat ik in mijn hoofd had toen ik dat briefje schreef. Ik weet niet waar ik naar gekeken heb op dat moment. Ik heb vast proeflapjes gezien van het een of ander, maar als ik nu rondkijk vanaf dezelfde stoel komt er niets in me op.

Ik houd het dus maar bij een afbeelding van de nieuwe streng en van de streng van dag 8 die inmiddels een draadje is geworden. De pijn in mijn voet is gelukkig over en ik denk echt dat het spierpijn was…heel apart.

Groet, Françoise

Advent 2025 Dag 9 Borduren Advent

Het was een lange dag vandaag, na een korte nacht. Vanmorgen in alle vroegte (lees half 6) vertrok Mr. X naar Oostenrijk voor stage. Natuurlijk was hij nog tot laat in de weer om de laatste spullen bij elkaar te leggen en ging dat gepaard met heen en weer lopen door het huis…en natuurlijk zwaaide ik hem uit vanmorgen.

Had ik dus wel tijd om te kijken welk handwerk ik tevoorschijn zou toveren. Ditmaal een borduurwerk en wel een adventskalender van een paar jaar geleden. Acht cirkels met voorstellingen moeten het worden, ik ben bij nummer 4…Echt, ik heb jaren plezier van deze projecten.

Het blikje staat nu klaar op de bank, dadelijk nog maar eens wat draadjes doen, maar eerst nog een gesponnen draadje opwinden. Kijken of ik meer meters heb kunnen spinnen uit dezelfde hoeveelheid wol.

Alweer een mooi kleurtje om te spinnen vandaag. De kleuren volgen elkaar mooi op per dag.

Hieronder een van de borduurtjes waar ik vorig jaar mee bezig was. Lang leve het fotoarchief.

Groet, Françoise

Advent 2025 Dag 8 Improve tas

Sinds gisteren heb ik pijn onder de bal van mijn rechtervoet. Oude blessure? Beknelde zenuw? Ik probeer te bedenken wat ik gedaan heb…het ene dat ik kan verzinnen is dat ik aan het spinnen ben. Een warm voetenbadje ontspant en ook massage helpt. Dus ik vermoed dat ik een soort van spierpijn heb. Jammer dat je echt met je rechtervoet het pedaal moet bedienen, anders kon ik het afwisselen. Als ik ooit een wiel zou kopen dan met een dubbele bediening, beter voor je lijf. Nu is de vraag natuurlijk: doorgaan of rust houden?

Ik zak dus maar op de bank met een leesboek en mijn benen omhoog. De tas wacht nog op hengsels en dat moet nog even wachten, want rondom mijn machine is het een chaos van draadjes, bolletjes, kerstknutsels enzovoort. Ik denk ook op het vakantielijstje.

De binnenkant van de tas heeft in de bodem een klein grapje…het inspiratielapje van de buitenkant ook aan de binnenkant.

Gelukkig heb ik tassen genoeg en kan deze wel even wachten!

Groet, Françoise

Advent 2025 Dag 7 Roze vest

Als je goed kijkt, zie je een klein stukje roze vest. Ik moet alleen nog de bies breien, maar dat ging de eerste keer niet naar mijn zin en toen belandde het gehele project in een mand. En daar ligt het nu nog steeds. Misschien iets voor de kerstvakantie?

Vandaag niet veel handwerktijd, want we hadden ons concert. Om 12:30 melden voor nog wat bestuurszaken: bloemen klaarzetten etc. Daarna inzingen en vervolgens concert voor een uitverkochte kerk. Het was veel te snel voorbij. Thuis met de benen omhoog, genieten van de baksels die langs komen op de buis en nu…nog heel even achter het spinnenwiel. Ik probeer een dunner draadje te spinnen.

Morgen weer een studiedag, dus extra vroeg eruit.

Groet, Françoise

Advent Dag 6 Sophie's Hood

In de decembermaand buitelen de leuke adventprojecten over elkaar heen. Zo ontdekte ik vandaag een muts om te breien en sterren om te haken (erg leuk als cadeautje…). Ik heb me tot nu toe weten te beheersen en heb alleen nog maar kerstlichtjes opgehangen. Zaterdagochtend is altijd om een beetje te lummelen: wasmachine aan, kopje koffie, boekje/handwerkje en dat herhaalt zich zo. Natuurlijk kwam daar vandaag spinnen bij en maakte ik bolletjes van de spinsels van de eerste 6 dagen. Ik heb het meteen getwijnd en nu heb ik al een paar mooie strengetjes. 

Maar goed, ik zou niet schrijven over nieuwe projecten (ik denk dat ik dadelijk toch even een haaknaald en garen ga pakkern…), op het lijstje voor vandaag staat een patroon van PetiteKnit. Haar patronen vind ik er altijd elegant en simpel uitzien. Een populair patroon is Sophie’s Hood: een shawl en muts in een. Niets moeilijks: minder, minderen, recht breien en een mooi i-cord afwerking. Een goed werkje voor onderweg. Het is niet erg als de trein wat wiebelt en opletten hoeft alleen om tijdig te meerderen of te minderen. Thuis raak ik zo’n breiwerk niet aan, dan vind ik dat echt te saai.

Hierondere mijn gesponnen bolletjes. Natuurlijk laat ik meteen er allerlei rekenwerk op los. Hoe lang is elke draad na het twijnen? Hoe dunner gesponnen, hoe langer de draad. Ik ben benieuwd of de draad steeds dunner wordt of dat ik toch een bepaalde hand van spinnen heb als ik het enigszins automatisch doe. Maar de volgende toch proberen dunner te doen…dat vraagt dan wat meer concentratie.

Het ziet er in ieder geval mooi uit…

Nu toch maar even dat garen gaan pakken: het patroon kriebelt en als cadeautje een goed excuus!

Groet, Françoise

Advent 2025 Dag 5 Tas Sarah Fielke

Al vier dagen advent op de spoel zitten. tot nu toe een prachtig kleurverloop en ik laat mijn gedachten gaan over de vele mogelijkheden…Ik word ook wel nieuwsgierig naar het aantal meters dat ik per kleur heb gesponnen. Morgen maar eens mooie strengetjes van maken.

Op het kaartje deze ochtend stond: Tas Sarah Fielke. Dit bracht mij terug naar een workshop vorig jaar. Ik maakte daar een start met een tasje vol mooie applicaties op linnen. Het schiet nog niet erg op, maar het was leuk om het weer even in handen te hebben.

Een deeltje al af, een deel in de steigers en vooral nog veel restjes stof in een tasje en dat tasje weer in een mandje met het patroon.

Vanavond hield ik het bij spinnen en terugdenken aan een dag vol pepernoten, surprises, Sint op school en het opruimen daarna. Op tijd naar bed!

Tot morgen, Françoise

Advent 2025 Dag 4 Frivolité

Vandaag een berichtje over frivolité. Een kanttechniek die op spoeltjes wordt gemaakt. Op onderstaande foto’s allerlei proefstukjes. Momenteel maak ik het liefste randjes voor de hoedjes van Sunbonnet Sue.

De adventskalender had weer een lontwol in een iets lichtere tint. Ik ben benieuwd wat de volgende dan weer zal zijn. 

Met het spinnen loop ik een dag achter, gisteren geen tijd…dus vandaag met dag drie aan de slag. Mooi hoe de garens op de spoel zitten. Ik vind mijn draadje steeds mooier worden.

Ik houd het kort vandaag. Gisteren te laat naar bed, mijn ogen vallen bijna dicht en morgen staat natuurlijk de Sint op de stoep, moeten er 22 sursprises worden uitgepakt en lekker gespeeld. Goed uitgerust zijn lijkt me handig.

Alvast een fijne Sinterklaasdag gewenst. Françoise

Advent 2025 Dag 3 Haken Attic 24

Als je dekens wilt haken is Attic 24 voor mij de aangewezen plaats voor inspiratie. De afgelopen jaren haakte ik al diverse dekens. Altijd volgens hetzelfde concept: 15 bollen Stylecraft in verschillende kleuren en een mooi streeppatroon

Natuurlijk blijft er dan altijd nog wat over en daar kun je dan nog een kussen van maken. Het patroon van een kleine vierkante deken leent zich daar uitstekend voor. Dus werd er in de herfstvakantie een beginnetje gemaakt…eens zien of ik dit in de kerstvakantie af kan maken. Voor nu blijft het bij een foto vroeg in de ochtend.

Er was ook weer een mooie streng lontwol. Net weer iets lichter van kleur dan de vorige twee. Ik vermoed dat het er op de spoel straks prachtig uitziet. Helaas vandaag geen tijd om het wiel te laten snorren. De avond werd gevuld met muziek: generale repetitie met mijn koor voor ons concert van aanstaande zondag. Mocht je nog op zoek zijn naar een zondagmiddagbesteding: ‘S-Hertogenbosch Vocaal Ensemble

We zingen Haydn: De vier Jaargetijden in een speciale bezetting met solisten, houtblazers en piano. Het geheel wordt omlijst met teksten en gedichten. Kaartjes zijn via de website te koop.

Mijn hoofd zit nu dus nog vol met muziek…en in mijn dromen komen er ongetwijfeld ook nog flarden langs.

Groet, Françoise

Advent 2025 Dag 2 Sunbonnet Sue

Het is niet zo lang geleden dat ik over mijn Sunbonnet Sue blokken schreef. Een project waar ik jaren geleden aan begonnen ben en elke keer als ik het oppak het wiel weer opnieuw moet uitvinden. Ik moet nog de helft van de blokken maken en veel blokken nog maar een paar naadjes stikken. Dit kan als kantjes er langs genaaid zijn. Deze kantjes maak ik ook zelf: gehaakt of met frivolité. Het haakwerk is mooi voor onderweg. Het vordert dus heel langzaam.

Vanmorgen naast het briefje ook een mooie streng lontwol. Dezelfde zilveren glimmer nu tussen oranje en okergeel in. Hier en daar een vleugje donkergrijs. Natuurlijk moest het wachten tot vanavond! Het was me gisteren toch nog gelukt om alles op te spinnen, dus kon ik vandaag met de nieuwe kleur verder.

Eerst nog even een foto maken van een stapel blokken!

En toen gunde ik me een tijdje achter het spinnenwiel. Ik vind het er mooi uitzien, zo samen op de spoel.

Nu met de benen omhoog op de bank: mijn ogen vallen bijna dicht. Tot morgen, Françoise

Advent 2025 Dag 1 Spinnen

Vanmorgen vroeg om zes uur maakte ik het eerste pakketje open en vond ik een streng met een mix van oranje, zilver en rood-paars. Moeilijk om het precies te zien zo zonder daglicht, maar een mooi begin. Toen deed ik het eerste laatje open en kwam er het woord spinnen uit. Hoe is het mogelijk…daar begon het deze advent toch allemaal zo’n beetje mee?

Ik bedacht dat ik een verhaal kan schrijven over dikke, zwarte spinnen met acht, harige poten, of over onze katten die zo heerlijk kunnen spinnen als ze het naar hun zin hebben. Maar nee, het gaat over het spinnen met het spinnenwiel. Zelf draden maken. Terwijl ik dit typ bedenk ik me dat de drie spinnen toch wel wat met elkaar gemeen hebben: het maken van draden en het geluid van het wiel. Dat spinnen moest overigens wel wachten…eerst een studiedag in Leiden.

Ik maakte alvast een paar foto’s van wat draadjes die ik eerder spon en twijnde. Twee of drie draadjes samenvoegen en daarna mooie bolletjes maken…een kleurenfeestje en zo leuk om te doen. Ook al zijn de draden soms dik en soms wat dun, weinig gedraaid of te veel gedraaid. Ik heb er lol in en meters maken is hier vast een goed devies.

Ook pakte ik even mijn Turkse spintol erbij. Hierop spinnen gaat een stuk langzamer dan op het wiel, maar daar kan ik dan wel weer dunnere draadjes mee maken.

Na een lange studiedag weer thuis en voordat ik ging schrijven…even spinnen om een beginnetje te maken. Het draadje zit nu te glimmen op de spoel, de 20 gram is nog niet op: dat gaat vandaag niet meer lukken. De avond is te kort, maar het spinnen maakt het hoofd wel even leeg. Ik moet mijn aandacht er bij houden als ik een dun gelijkmatig draadje wil krijgen en ook de snelheid is even zoeken. Het ene wolletje is het andere niet heb ik al gemerkt.

Overigens vond ik vandaag nog een verrassing bij de post. Er was een pakketje bezorgd: met een adventskalender. Het eerste pakketje bevat zaadjes voor snackkomkommers. Ik moet dus ook mijn groene vingers van stal halen. Dat was een leuke verrassing!

Tot morgen, Françoise

Adventdingen 2025

Vandaag is het de 1e zondag van Advent. Ook op school wordt daar morgen en de komende week aandacht aan besteed. Bij binnenkomst in de klas is het licht gedempt, enkel wat kerstlichtjes. In mijn schooltijd deden we dat met echte kaarsen, die zijn inmiddels bijna uit de school verbannen… maar het classic warme licht van de snoeren lampjes is ook fijn.

Thuis heb ik de verlichting nog niet tevoorschijn gehaald, maar bij het opruimen van mijn werkplek gisteren heb ik daar wel de nodige voorbereidingen voor 24 dagen advent getroffen. De advent begint vandaag (4 zondagen tot kerst), de adventskalenders beginnen op de 1e van de maand. Er zijn inmiddels heel veel varianten op de markt, ik houd het bij de lontwol van Spinspul en ik hing een zelfgemaakte op.

En tijdens het ordenen en de verrassingen die ik tegenkwam in een trommeltje (gekregen kerstornamenten) bedacht ik ook dat ik elke dag iets wil schrijven. En om het spannend te houden, maakte ik 24 briefjes met daarop een handwerkitem (techniek of een project). Deze briefjes stopte ik in willekeurige volgorde in de laatjes van een oude theekalender. Elke ochtend ga ik een laatje openen, dan kan ik de hele dag beetje nadenken en ‘s avonds het project erbij pakken en er iets over schrijven.

Ik verheug me erop. Het hoeven geen lange teksten te zijn. (Als ik mee ga in de rage 6-7 dan mogen het niet meer dan 67 woorden zijn…) Ook is 1 foto voldoende.

De onderwerpen zijn divers. Ik hoefde maar om me heen te kijken om genoeg onderwerpen te vinden en dan heb ik heel veel projecten nog niets eens in het vizier gehad!

Blikjes in stijl. In het grote zit een kerstborduurproject, in het kleine blikje vond ik wat muntgeld.

Hieronder een detail van de adventskalender die ik borduurde. Nu nog een beetje kaal, elke dag komt er een borduurtje bij te hangen.

Fijne zondag, Françoise

Afwisseling

Zoals altijd komen inspiratie en goede ideeën op de meest vreemde momenten. Juist als je er niet mee bezig bent, maar achteraf is meestal wel te verklaren. Zo had ik een heldere ingeving toen ik vanmorgen met twee zware boodschappentassen terug naar huis liep vanaf de supermarkt. Daarvoor had ik het tijdschrift Merkwaardig zitten lezen…In dit borduurtijdschrift komen vele technieken langs en iemand maakte allerlei kleine proefjes en plakte die op kaartjes en bundelde die aan een ring. Tenslotte hoeft het niet altijd iets groots te worden of nuttig te zijn.

Al tijden loop ik te broeden over een project met kleine werkjes. Ik heb ook een idee hoe dat er uit kan zien en ik er mee kan wisselen, maar er aan beginnen stelde ik steeds uit, omdat ik, misschien, net iets te ambitieus ben in de aanpak. En vanmorgen bedacht ik dat het prima met karton kan en niet met hout hoeft. Karton heb ik genoeg: de wekelijkse boodschappen worden in mooie kartonnen dozen bezorgd. Die kan ik dus uitstekend versnijden. En al was het maar een wandeling van een paar minuten, opeens word ik enthousiast.

Ik beland met mijn kopje koffie en croissantje op de bank en pak een volgend tijdschrift: Onze Taal. Mijn liefde voor taal blijft groot. Ik lees nu vooral veel jeugdliteratuur (en studieboeken). In het tijdschrift gaat het naast lezen ook vaak over schrijven, dat is immers onlosmakelijk met elkaar verbonden. En al lezende begint het te kriebelen om te schrijven en voor ik het weet, ben ik op zoek naar een foto om dit blog kleur te geven.

Op mijn telefoon vooral werkfoto’s: een lijstje van het schoolbord, een presentielijst van een ALV, een bladzijde uit een studieboek. Gelukkig ook nog kleur: een sea glass werkje van vilt. Ik maakte dit tijdens een quiltbee van het Dutch MQG en nu wacht het op versierende steekjes om alle stukjes vast te zetten.

Daarnaast ook nog een foto van een mooi gesponnen draadje, want ik ontdekte het spinnenwiel na een ambachtendag op de opleiding. Ik had er eentje op zolder met het plan deze komende zomer te voorschijn te halen, maar dat is nu inmiddels al gebeurd. Ik bestelde een nieuwe aandrijfriem en er belandde ook een adventskalender met lontwol in het winkelmandje. 24 zakjes met ongetwijfeld mooie kleurtjes. 

En nu de advent bijna begint, komen ook andere projecten weer te voorschijn: borduurwerk (2 adventsprojecten) en breiwerk (adventstruitjes). Natuurlijk ben ik ook met heel veel andere projecten bezig, zoals altijd. Ik houd van de afwisseling, maar het is gewoon ook praktisch. Onderweg (trein) wil ik geen groot project meesjouwen of een project waarbij ik 20 kleurtjes en een schema nodig heb. Voor fijne haakwerkjes heb ik goed licht nodig en het patchwork moet toch echt op de machine. Dat laatste is een uitdaging omdat mijn kleine werktafel meestal te vol ligt. In mijn kleine kamertje kun je nu helemaal niet meer uit de voeten, omdat het spinnenwiel er staat.

De inspiratie van deze ochtend nodigt wel uit om aan de slag te gaan en de rest van de ochtend te besteden aan het opruimen van de grootste chaos, zodat ik met mijn nieuwe idee aan de slag kan. Tijd om wat karton te gaan versnijden en een beginnetje te maken. De studieboeken mogen op zaterdag nog wel even wachten.

Een blogje met maar één afbeelding is best wel wat saai, maar dat is even niet anders. In ieder geval is het deze maand nog wel gelukt om een blogje te schrijven…en als het even meezit in december dan worden het er meer dan vorig jaar. Ik zie dat ik in 2023 in de decembermaand elke dag een verhaaltje schreef, daar ga ik tijdens het opruimen nog eens even op broeden.

Fijne zaterdag, ik zie een volgend tijdschrift klaarliggen, Groei & Bloei. Gelukkig gaat dat in deze tijd van het jaar niet over onkruid wieden, maar over Kerst en plannen maken voor volgend jaar!

Groet, Françoise

Herfst

De maand Oktober is de maand waar in handwerkland veel nieuwe projecten starten. De avonden nodigen weer uit tot handwerken en de warme wolletjes voelen heerlijk aan terwijl het langzaam afkoelt. Ik wilde wel eens wat anders breien dan sokken en kwam een knit-along tegen voor een paar wanten. Even gespiekt naar eerdere projecten van deze ontwerpster: ja, leuk en dus op zoek naar wat restjes.

Patroon: https://www.ravelry.com/patterns/library/enchanted-forest-mittens

Ik had nog een mandjes met kleine bolletjes (restjes van de adventshawl van Trollenwol) en waarschijnlijk gaat het daar wel mee lukken. Al weet je dat natuurlijk nooit als je het patroon niet kent en de restjes per bolletje beperkt zijn. Waarschijnlijk worden de wanten dan niet hetzelfde…

Bij het breien van wanten zet je hetzelfde aantal steken op als bij het breien van sokken, grappig vind ik dat altijd. Ik moest daarbij ook denken aan hoe mijn moeder vroeger controleerde of mijn sokken nog zouden passen: maak maar een vuist en dan de voet van de sok eromheen vouwen. Sluit het nog van hiel tot teen? Zo ja, dan is de maat nog goed.

Hieronder een stukje breiwerk van de want, veel inbreien. Je kunt het ook mazen, maar ik ga voor inbreien. De kleuren liggen soms dicht bij elkaar, dus geen werkje voor ‘s avonds bij sfeerlicht, maar prima voor overdag.

Natuurlijk is oktober ook de maand van een nieuwe Shawl van Westknits. Vorig jaar sloeg ik over, want studie en baan overdonderden mij volledig en vroegen alle energie…Ik ben later wel gestart met de shawl, want het was weer een prachtig patroon. Deze is nu nog niet af, maar ik besloot dit jaar wel mee te doen. En voor het eerst in mijn leven heb ik een collega die ook mee doet! Hoe leuk om tijdens de koffie even de resultaten te laten zien aan elkaar. Ik heb meer breiende collega’s, dus ik ben niet meer raar!

Voor het ontwerp van Westknits keek ik ook naar wat bollen in mijn voorraad. Vier kleurtjes bij elkaar en weer een leuk begin. Inmiddels ben ik het tweede deel aan het breien, dat is enigzins saai, want alleen maar ribbels. Natuurlijk wel met beweging erin, maar het identiek aan het patroon uit een ander ontwerp van hem, dus het is voor mij niet nieuw. Maar met een luisterboek of bij de tv komt het vast wel af. Het derde deel zit er weer wat spannender uit.

Inmiddels is de herfstvakantie hier alweer bijna voorbij (en daarmee ook de ruime hoeveelheid breitijd…),  op school maakten de kinderen nog even een pompoentje tijdens de handwerkles. Heerlijk vonden ze het om te vilten met de naald. Sommigen maakten er zelfs twee (er waren nog wat restjes over, dus gingen ze tijdens het voorlezen gewoon verder). Ik geniet er van als ze met handwerk bezig zijn en niet kunnen stoppen.

Alhoewel mijn vakantie een beetje versnipperd is (studie in Leiden heeft komende week vakantie) kon ik toch ook een dagje met Mr. X op stap (mam, niet te veel meer over mij schrijven hoor, die tijd is voorbij). We genoten van een heerlijke lunch in Noordwijk, nadat we een imposante winkel op kite-surf gebied hadden bezocht. Ik heb daar helemaal geen verstand van en heb vol genoegen naar de gesprekken tussen verkoper en  Mr. X geluisterd.

Tot slot nog even naar Den Haag voor een familie bezoekje en een rondje stad. We eindigden bij Hans im Glück voor ons diner (om de hoek bij de vulpenwinkel, maar daar ben ik niet binnen geweest…echt niet…). Kijk eens wat een heerlijke drankjes ze daar serveerden. Het zag er prachtig uit en smaakte net zo goed.

Op vrijdagavond gingen we nog even naar de lichtshow in Den Bosch. Mooi gedaan met een mooi verhaal over een Drakenei…nu weten we weer waar het verhaal over de moerasdraak vandaan komt.

Vandaag voelt nog een beetje als een vakantiedag. Ik ga nog een laatste opdracht afmaken voor mijn studie, want vakantie van school betekent tijd voor de studie. Ik lig lekker op schema en wil dat graag zo houden. Tijdens de schoolweken kom ik er niet aan toe op opdrachten voor de opleiding te schrijven, maar in de vakanties kan dat prima. Het voelt nog steeds luxe dat ik “zomaar” een weekje vrij heb en ook al weet dat ik met Kerst vrij ben. Geen gepuzzel met het aantal vakantiedagen (heb ik er nog genoeg om tussen Kerst en Oud & Nieuw vrij te zijn), maar gewoon zeker weten dat het kan. En hoe luxe het ook voelt, ik voel ook dat het heel fijn is om na 8-9 weken voor de klas even terug te schakelen. Geen wekker, geen kinderstemmen en kinderen die je aandacht volledig vragen. Natuurlijk wel het een en ander voorbereiden, maar dan wel in rust. Zowel hoofd als lijf kunnen weer even bijtanken om komende week weer met heel veel plezier aan de slag te gaan.

Nu zit ik in pyama op de bank, onder een dekentje, radio aan op de achtergrond. Zo dadelijk schakel ik van laptop over op breiwerk met daarbij een spannend luisterboek. Dan wordt het tijd voor een was en nog wat studie en ook nog maar een frisse neus inplannen. Even bedenken waar, want ik ben natuurlijk niet de enige die dat vanmiddag gaat doen!

Fijne zondag, Françoise

Tussendoor

De dagen op de opleiding zijn altijd helemaal volgepland met lessen, maar vandaag had ik een taaltoets en een les die uitviel. Zomaar even wat tijd tussendoor. Ik heb werkelijk geen idee of ik de toets voldoende heb gemaakt…de termen zijn werkelijk overweldigend en mijn hoofd wat wazig. Een beginnende verkoudheid met keelpijn en dus veel paracetamol…(de tijd van het jaar met zieke kinderen in de klas)

Het is ook de tijd van dahlia’s en nog een prachtig bloeiende passiebloem. De details zijn zo bijzonder.

En terwijl de bloemen in de natuur super complex kunnen zijn, houd ik bij eenvoudige bloemetjes voor een quilt. Vorig jaar mee gestart en maar weer eens opgepakt. Ook dit is een werkje dat prima te doen is in de trein: het appliqueren van de blaadjes en bloemhartjes.

Op de opleiding volg ik ook het vak schilderen. Vooral didactisch vind ik dat interessant, maar natuurlijk is het ook fijn om zelf te doen en te genieten van de resultaten. We schilderen nat-op-nat: waterverf op nat papier. Een techniek die alle kinderen op de vrije school krijgen aangereikt. Het gaat niet alleen om een goed uitgevoerde afbeelding, maar ook om de stemming die je er mee bereikt.

De uil past goed bij deze tijd van het jaar in zijn oranje-bruine verentooi en de draak op onderstaande schildering hoort bij het Michaelfeest dat vandaag wordt gevierd. Deze dag gaat het over moed en het verslaan van draken (kan ook je eigen innerlijke draak zijn) en daarnaast is er aandacht voor de oogst. Naast spelletjes waar enige moed voor nodig is, wordt er ook appelmoes gemaakt en gedeeld.

Hoe fijn dat het mooi weer is? Ik zit dit te typen in de binnentuin van de Hogeschool Leiden. Even een momentje van rust voordat de volgende les weer start.

Fijne najaarsdagen gewenst, Françoise

Einde vakantietijd

Natuurlijk is de schoolvakantie hier in het zuiden al lang voorbij…de kinderen zijn alweer drie weken naar school geweest en de juffen en meesters dus wat langer. Toch voelt het nu echt als einde zomertijd. Je ruikt het in de lucht, ook de studie in Leiden is vorige week weer begonnen en morgen komt Mr. X weer thuis van ruim 8 weken stage in het buitenland. Heerlijk dat hij weer thuis komt met alle verhalen over lesgeven. De stage was in het kader van zijn opleiding sport en bewegen: kite-surf lesgeven op het eiland Fuerteventura. Een mooi avontuur, maar ook daar loopt het seizoen ten einde. Het wordt eerder donker en er zijn minder toeristen. In alle landen van Europa zijn de vakanties voorbij.

Vanmorgen maakte is dus zijn bed op, een paar uur het raam open en kon eindelijk de gehaakte deken op zijn bed. Toen Mr. X een tweepersoonsbed kreeg, bestelde hij bij mij ook een grote gehaakte deken van Attic 24. Met de eenpersoons had hij fijne ervaringen…en dus begon ik daaraan in januari 2022, nu is hij dan eindelijk af. In de zomervakantie heb ik elke dag minimaal 1 streep gehaakt. En vanmorgen kon ik hem op zijn bed leggen…

In de zomervakantie (heerlijk lang) waren we niet echt weg, zo hier en daar wat dagjes op stap. Ik besteedde veel tijd aan mijn studie. Daar gaat stiekem toch wel veel tijd in zitten en die tijd maak ik er niet voor gedurende de schoolweken. Als ik dat doe, dan loopt mijn hoofd zo ongeveer over, dus bewaar ik opdrachten voor de vakantie. Natuurlijk zit ik dan niet de hele dag achter de boeken, ik begon de dag met lekker een paar uur lezen of handwerken, dan een aantal uren studie en dan weer tijd voor een handwerkje.

De vakantietijd gebruikte ik ook om mij voor te bereiden op de KennisBasisRekenen toets (naast de Wiscat een beruchte toets onder PABO-studenten). Ik heb mijn kennis weer helemaal opgehaald en veel geoefend. Nu vind ik rekenen gelukkig leuk en niet echt moeilijk, maar je moet het blijven oefenen om snel te kunnen rekenen met breuken, omrekenen van liters naar vierkante meters etc. In het weekend waarop ik me helemaal op oefentoetsen heb gestort, plakt ik ook mijn achterband.

Dat blijft toch altijd een dingetje zo’n band. Waarschijnlijk was het een heel klein gaatje, want ik had er niets van gemerkt met fietsen en ontdekte het een week na mijn laatste tochtje toen ik snel even een boodschap wilde doen. Ik besloot om het plakken te doen in het weekend als afleiding/ontspanning van de rekentoets. Ik heb het geweten! Ik vind een achterband altijd lastiger dan een voorband: de kettingkast zit in de weg en tegenwoordig ook nog een schijfrem. Ik constateerde dat de solutie op was en besloot die lopend te halen. Een mooi wandelingetje.

Het gaatje had ik snel gevonden, maar ik was iets te ongeduldig met plakken, dus zat tot 2x keer toe het plakkertje niet goed vast…Toen het gelukt was de binnenband weer op de velg en een beetje opgepompt. Tot mijn verbazing werd de band snel weer plat…Grrrr… waarschijnlijk de band langs iets scherps gehaald bij de naaf: twee nieuwe gaatjes om te plakken. Ook gelukt en toen nog de ultieme bandenplakuitdaging: de buitenband weer op zijn plek krijgen! Door schade en schande wijs geworden doe je dat laatste stukje NIET met de bandenlichters. Ik heb direct weer visioenen van ‘s avonds laat in de keuken nog een band plakken, omdat je de volgende dag weer naar school moest.

Eerst maar eens een filmpje opzoeken met tips. Zo leerde ik dat er een bandenknecht bestaat, maar ja, die had ik niet in huis. Nog steeds heb ik geen sterke handen en de tips waren welkom. Stukje voor stukje ging de band verder op de velg: nog 6 spaken te overbruggen, nog 5, nog 4….Mijn handen deden inmiddels pijn, ben niet zo sterk in mijn handen: prima getraind voor naald en draad, maar niet voor dit werk. Ik nam mij voor het laatste stukje te laten wachten tot er een paar sterke mannenhanden thuis zouden zijn en ik ruimde de spullen op om verder te gaan met mijn rekentoetsen. Op de weg terug van garage naar keuken legde ik mijn handen nog een keer op de band om te kijken of het nog een klein stukje verder kon…en ineens plopte hij zo weer op de velg. Ik pompte de band op en ruimde ook de fiets op! 

Toch maar mooi gelukt!

Intussen zijn de kinderen dus alweer drie weken naar school en vliegt de tijd voorbij. Ik heb dezelfde kinderen als vorig jaar, al zijn ze allemaal wel groter! Dat gaat altijd hard in die zomerweken. En daar waar ik vorig jaar nog maar weinig wist van het lesgeven…kon ik nu direct fijn aan de slag met ze. Weer even zoeken naar het ritme en waar liggen de spullen in het nieuwe lokaal (we nemen allemaal nog wel eens de verkeerde afslag). Inmiddels begrijp ik ook beter wat het werken in het onderwijs zo intens maakt. Je bent de manager van je klas: rooster maken, differentiëren (de verschillen zijn groot tussen kinderen onderling), lessen voorbereiden, nakijken, en 22 kinderen die je geen ruimte geven voor een rustige start. Geen agenda zonder afspraken een eerste week: vanaf het moment dat de bel klinkt, is je volledige aandacht vereist. Ik geniet er van, maar de eerste week moeten je oren weer wennen aan al die kinderstemmen en is ook het vele praten weer even anders dan tijdens de rustige vakantie.

Niet meer ‘s avonds laat naar bed om nog een boek uit te lezen of film te kijken. Op tijd naar bed is het devies! Maar o, wat geniet ik er van. Zeker nu ik er helemaal in thuis raak, mijn rugzak al een beetje gevuld is.

Voordat de kinderen naar school komen, was ik al een week aan het rommelen in mijn lokaal: Alle kasten door: wat ligt er in? Waar is nog plek? Wat leg ik waar? Etc. En terwijl de timmerman bezig was met het zagen van een gat in de buitenmuur, maakte ik een bordtekening van Nederland. Het inrichten van de klas moest nog even wachten, want er werd nog wat stof geproduceerd…Uiteindelijk ging er op vrijdagmiddag een houten plaat voor het gat en wordt de klus in de herfstvakantie afgemaakt. Niet helemaal een relaxte start…je zit toch een soort van te wachten tot de klus klaar is.

Bordtekenen is echt een kunst en kan heel veel tijd kosten. Gelukkig had ik een fijne workshop tijdens de zomerweek voor vrijeschoolleraren. Ik heb veel tips mee naar huis en school kunnen nemen om vlot een fijne tekening op het bord te kunnen zetten. Tijdens de workshop tekenden we op zwart papier. Hieronder een mooi zandkasteel.

De zomerweek vindt elk jaar plaats in de vakantie (lees eigen tijd) en leraren uit het hele land komen een week bij elkaar in Zeist voor workshops, lessen en lezingen. Intensief, maar inspiratie voor een heel schooljaar. Naast het bordtekenen leerde ik heel veel leuke spelletjes tijdens het vak Spel en Beweging en in een andere les ging het vooral over de leeftijdsfase van mijn huidige klas: tips over websites, liedjes, rekenopdrachten en verhalen, leestips en nog veel meer.

En om ondertussen vakantiegevoel te hebben was ik neergestreken op de camping. Heerlijk maar 5 minuten reistijd en lekker rommelen in de tent. Ik hoefde alleen voor mijn ontbijt te zorgen: thee, crackers en wat beleg! Ik heb er van genoten om weer in de tent te slapen, regen te horen tikken, ‘s nachts de bosuil te horen en in het ochtendzonnetje te ontbijten. Volgend jaar zomer maar weer eens echt op vakantie met de tent. Als het goed is, is de studie dan afgerond en kan ik echt heel veel weken vakantie houden.

Nu zijn de dagen dus weer heel vol en zit ik ‘s avonds voor pampus op de bank. Eigenlijk wil ik dan nog van alles doen, maar lukt dat niet. Maar van dat bankhangen (met Netflix) krijg je niet echt nieuwe energie…daar moet ik nog iets op vinden. Het moet ontspannen, energie geven en er voor zorgen dat ik lekker slaap. Een rigoreuze oplossing zou zijn de bank de deur uit doen, zodat ik vanzelf nog een uurtje achter de naaimachine beland of misschien nog een blokje om ga. Of zou het helpen als ik de tv uitlaat? Ook merk ik dat ik weer zoetigheid ga snaaien (hele vakantie geen koekje bij de koffie genomen als ik thuis was), dit is echt een van mijn valkuilen als ik moe ben.

Ik ga de komende weken een poging doen om op dinsdag en donderdagavond geen tv aan te zetten! Op maandag en woensdag lukt dat al, dan heb ik andere bezigheden. Misschien die tijd dan gebruiken voor een uurtje naaimachine, wat lezen en schrijven (bijvoorbeeld een blogje)?

In mijn hoofd is er in ieder geval weer ruimte om mee te breien met de nieuwe mysterie-shawl van Westknits. Kleuren heb ik nog niet gekozen, ook weet ik nog niet welk garen ik ga gebruiken. Misschien iets nieuws, een ander merk, uitproberen?

Nu duik ik nog even in een ontspannend boek, voordat het tijd is om te koken (en de keuken op te ruimen, dat houdt nu eenmaal nooit op).

Nog een fijn weekend, Françoise

PS: Gisteren kreeg ik de uitslag van mijn rekentoets: Geslaagd! Een taartje waard.