Koekjes

 Vandaag was het tijd om Koekjes te bakken. Mijn nichtje van 6 kwam een dagje op visite. Van een oma erfde zij een naaimachine en het was tijd voor wat instructie. En misschien konden we dan ook wel koekjes bakken...ze had thuis gehoord dat ik les had gehad bij Robèrt van Heel Holland Bakt en de cupcake cup, dus haar vertrouwen was groots.

Nadat we eerst de naaimachine hadden getest en constateerden dat deze toch echt eerst naar de naaimachine garage moet voor een beurt, werd het deeg gekneed voor de koekjes. Het deeg moest daarna een uurtje koelen, dus kon ze mooi op mijn naaimachine de zoom maken in haar tricotjurkje. Tweelingnaald erin en twee klossen gemêleerd garen: dat is natuurlijk smullen.

De volgende stap was royal icing maken: roze, lila en geel...voor op de kleine koekjes. Samen leerden we ook. De eerste icing was iets te dun waardoor het vormpje wat uitzakte, maar bij kleur nummer 3 hadden we het onder controle en werden het mooie vormpjes. En hoe fijn is het dan dat er ook glitter in huis is om te versieren.

Wat was het een heerlijk dagje...was aan de waslijn en inmiddels al weer in de kast. Een jurk afgemaakt, 100 mini-koekjes gebakken en heel gezellig met een zesjarige gekeuveld tijdens alle werkzaamheden die we samen leuk vinden.

Hoe het toch kan dat we zoveel dingen hetzelfde leuk vinden? We bedachten dat het in onze tweede naam moet zitten: allebei vernoemd naar mijn moeder. Die was handwerkjuf en is quiltster, dus in huis altijd genoeg lapjes en draadjes om mee te werken. En wat kan mijn moeder genieten van een kleindochter die ook houdt van lapjes en garen.

Weer thuis werd er uitgebreid verteld over hoe je moet spoelen, wat je kunt doen met een tweelingnaald en dat als je gaat bakken je het beste eerst alles kunt klaarzetten en afwegen. Waarop haar vader verzuchtte: "Begint het nu al dat ik dingen niet weet, die mijn kinderen wel weten? Ze is pas 6!"

Als de machine weer helemaal fijn werkt, maken we een nieuwe afspraak. Er moet nog wel een quiltje komen...het juiste voetje zit al bij de machine!

Fijne week,

Françoise

Prêt

 Hoezo Prêt? Het gaat toch over de letter K. Dat Klopt inderdaad, maar eerder deze week Kwam het woordje prêt langs bij een Franse overhoring en aangezien zoonlief het lastig vond om de vertaling te onthouden zei ik (heel overdreven): ik ben er helemaal Prêt mee!!!!!! Nu vergeet hij nooit meer dat het Klaar betekent. We hebben inmiddels al heel wat ezelsbruggetjes bedacht bij allerlei vakken. Zo werden de slagaders de Nederlandse snelwegen en de haarvaten de zandweggetjes en moeten de rode bloedcellen overal pakketjes bezorgen. Het hart is een ingewikkelde rotonde. En tanken doe je in de longen.

Om maar even bij de mens te blijven: Kop, Knie, Kuit en Knokkel. En we Kunnen de volgende sporten doen: Karate, Kendo, Klootschieten, Kanoën, Kajakken, Kogelstoten, Kogelslingeren, Karten, Kiten, Kooivechten en Korfbal. Verder speelden we vroeger op school vaak Krijgertje en hadden we af en toe een Kringgesprek.

Tijdens Koningsdag doen we een Klompendans en drinken we ons in de Kroeg een stuk in onze Kraag.

Ook op handwerkgebied Kunnen we met de K helemaal los gaan: Knippen, Kantklossen, Katoen, Keper, Kleuren, Kruissteek en Knutselen. 

We kruipen, kussen, klussen, kokkerellen, koken, krijgen en klutsen wat af in ons leven. En woon je op een boerderij? Grote Kans dat je Koeien, Kippen en Konijnen op het erf hebt. Een Kameel behoort ook nog tot de mogelijkheden. Ergens hier in de buurt is een Kamelenboerderij voor de melk.

Verder was er een haan in Koog aan de Zaan...en wie Najib Amhali kent weet dat hij opgroeide in Krommenie.

Ik zou het niet erg vinden als vannacht een paar Kabouters de Kleren opvouwden en wat andere Klusjes in huis voor hun rekening zouden nemen. Kopjes opruimen, lapjes op Kleur leggen en alle Katoenen garens op de juiste plaats.

En al denkend komt een spreekwoord naar boven: Een mens krijgt Kracht naar Kruis.

Een boek wat hier zeker niet mag ontbreken: Koning van Katoren. Wat heb ik daarvan gesmuld als Kind. Toen zonder de diepere lagen te begrijpen, later bij het herlezen kwam dat pas aan bod. Hoe Knap is het dat een boek verschillende lagen kan hebben en dat je ze niet allemaal hoeft te zien om te genieten van het avontuur?

En wie Kent Majoor Kees nog van Paul van Vliet? Kies Keurig, Kies Kees

De afbeeldingen bij dit Korte stukje heb ik vooral gekozen op Kleur: hoe meer, hoe beter.

Een fijn, zonnig weekend gewenst. Schud de (tuin)Kussens op en geniet.

Françoise

Jammer joh!

 Mijn weekje vakantie zit er alweer bijna op. Dat is reuze Jammer, want ik heb me prima vermaakt.

De letter J is best een lastige. Uiteindelijk liet ik de zoekmachine maar eens wat zoekwerk doen, want bij de tuin kwam ik niet verder dan Jasmijn, Juffertje in 't Groen en Judaspenning. Blijkt de lijst toch echt niet veel langer te zijn.

Vervolgens zocht ik in mijn hoofd mijn topografische kennis af, maar ook dat was beperkt: Japan, Jutland, Joegoslavië kon ik nog wel bedenken. Je ziet dat mijn kennis nog uit oude tijden stamt. Een rondje internet leerde me dat het aantal Nederlandse plaatsnamen met een J zeer beperkt is. Joure kende ik, de andere niet. De meeste overigens in Friesland.

Mijn mannen in huis gaan over de sport, dus in de auto gisteren bespraken we de sporten: Judo, Jagen, Jiu-Jitsu en Jeu-de-boules. En als je op zijn Engels gaat speerwerpen noem je het Javelin.

In mijn vakantie kocht ik een nieuwe Jurk, of anders gezegd: Japon. Een Jas hadden we afwisselend wel en niet nodig.

Bij de buren vandaag een Jubileum: geen Jarige, maar een 40-jarig huwelijk. Jeetje, dat is een hele tijd. Jammer genoeg niet echt mooi weer...

Een tekst die ik eerder deze week bedacht:

Geachte Jubilaris,

Van harte gefeliciteerd met uw Jubileum. Al lang in dienst, maar nog steeds het uiterlijk van een jonge, jeugdige Jongen. In uw hele carrière bent u geen Ja-knikker geweest...Binnenkort bent u Jarig en daarom Juichen we. Misschien nog een even Jodelen om de feestvreugde te verhogen.  Namens de collega's: Jaap, Jonas, Jan, Josephine, Jessica, Juliette en Jalmar nog een fijne tijd gewenst. Laten we ons glas met Jus d'orange heffen!

En altijd als ik aan het typen ben, komen er toch nog wat woorden in me op: Jumper. Die kan je natuurlijk heel goed breien, om toch nog maar even op handwerkpad te komen.

De foto's bij dit stukje zijn van de afgelopen week, waar ik vooral vakantie aan het vieren was door uit te logeren te zijn en in de tuin te werken. Mijn laptop is niet open geweest...dus nu maar eens de andere verhalen met een J lezen en dan al lezend te denken : O, dat ik daar niet aan gedacht heb! Zo leuk al die verschillende invalshoeken. Ik ga gauw de woorden opschrijven met de K die me nu te binnen schieten!

groet,

Françoise