Sunday, September 27, 2020

Nog niet genoeg

 Gewoon omdat ik er niet genoeg van kan krijgen: een paar dahlia foto's. Zaterdag deed ik nogmaals een rondje tussen de bloemen bij de Vughtse dahliavereniging en ging ik natuurlijk met een bosje naar huis.

Hier was het zaterdag nog heerlijk weer, wind en regen kwamen van zaterdag op zondag.



Vandaag dus een lekker dagje om binnen te rommelen. Verwarming een beetje aan, breiwerkje, bezoek, tekst schrijven voor Quilt en Zo en tot slot een blogje.
Bij lange na niet alles van mijn to-do-lijstje gedaan, maar morgen is er weer een dag!

Fijne week gewenst.
Françoise


Sunday, September 20, 2020

Dahliatijd en naar binnen

 In deze tijd van het jaar wordt het tijd voor binnen activiteiten. In het voorjaar kan ik niet wachten tot ik lekker in het zonnetje kan zitten in de tuin met een kopje koffie en een handwerkje. Nu het bijna herfst is, is die behoefte er veel minder. De aandacht gaat weer naar binnen. En dat terwijl het nog heel mooi weer is en er genoeg te beleven is in de tuin. De dahlia's bloeien en zitten nog vol knoppen, zelfs de dahlia die helemaal afbrak bij een storm heeft nog heel veel levenskracht en is alweer 20 cm hoog. Ik verwonder me elke keer weer over krachten in de natuur. Hoe is het toch mogelijk dat uit een enkel zaadje een zonnebloem bijna 3 meter de lucht in gaat?


Vorige week reed ik naar Eersel voor de Dahlia biënnale, met prijswinnaars en prachtige boeketten. Schitterende kleurcombinaties: ik zou ze zelf niet kiezen voor een bloemstuk, maar ik kan er dan toch wel van genieten. Minstens net zo leuk is een bezoek aan de plaatselijke dahliavereniging, dit jaar geen groots evenement met standhouders en horeca (teveel gedoe met vergunningen en heel veel regels), maar wel inloopochtenden en genieten van al het moois. Het kan de dahlia's niet schelen dat het anders is dan anders, ze staan allemaal te pronken en natuurlijk mocht er een boeketje mee naar huis.

Een rondje in eigen tuin leverde een lief boeketje op. Ik heb geen overdaad aan bloemen in de tuin, maar van een bont boeketje is toch wel erg leuk. Haakwerkje erbij en het plaatje is compleet.

En als het schooljaar is begonnen, beginnen er ook weer allerlei nieuwe projecten in handwerkland. Ik zei nog zo dat ik dit jaar niet mee ging doen aan de mysterie van Westknits, maar toen de aankondiging kwam en allerlei tipjes van sluiers en mooie pakketten langs kwamen, ging ik toch overstag. Ik dacht na over de kleuren: eerst maar eens bedenken welke kleuren mijn huidige sjaals hebben...veel rood/roze. Dus dit jaar maar eens heel wat anders. Geïnspireerd door mijn regenjas, ga ik voor zwart met geel en groen. De garens heb ik gekozen bij Ateliersopra. Handgeverfde garens uit Haaren, 1 dorp verder.

De mysterie begint op 9 oktober en ik sprak dan ook met mijzelf af dat een paar projecten voor die tijd een stapje verder moeten zijn. Goede reden om net wat dingen af te maken en daar mijn aandacht op te richten!

Ook de natuur is nog steeds prachtig. Vorige week liep ik een rondje en het rook heerlijk langs de velden. De maïs verkleurt prachtig.

En zo wordt het herfst en staat ook D'ruitdaging weer voor de deur. Lekker weer opruimen onder aanvoering van Hilde. Volgens mij houdt opruimen nooit op, want ik doe nu al 11 jaar mee en....er valt nog steeds genoeg te doen.

Fijne week gewenst.

Françoise

Wednesday, September 9, 2020

Boeken

 Boeken daar kun je er eigenlijk niet genoeg van hebben. Ik houd van het wegzinken in een verhaal, de wereld om je heen vergeten en niets meer horen of zien. Uren kon ik vroeger met mijn neus in een leesboek zitten. Al jong was ik een snelle lezer en elke week ging ik naar de bieb om het maximaal aantal boeken te halen.

Nog steeds ga ik zeer regelmatig naar de bieb om leesvoer te halen. Elk avond even lezen in bed of een paar bladzijden bij het ontbijt. Gewoon zo'n lekkere, makkelijk leesbare roman. Denk bijvoorbeeld aan de serie De Zeven Zusters van Lucinda Riley.

Detectives zijn ook fijn: die volg ik tegenwoordig meestal als luisterboek. Via de luisterbieb heb ik al veel voor mij onbekende schrijvers ontdekt en dat biedt ook weer nieuwe papieren inspiratie.

Voor de meeste romans vind ik het prima om ze van de bieb te lenen en ze niet te bezitten. Ten eerste kost het een kapitaal (gezien mijn leestempo) en waar zou ik ze allemaal moeten laten? 

Van andere boeken is het wel fijn om ze te bezitten en nog eens terug te lezen, door heen te bladeren en inspiratie op te doen. Denk aan bakboeken en vooral al die quiltboeken en tegenwoordig ook breiboeken.

Een stapeltje vond de afgelopen maand een plekje in ons huis.


Een nieuw prentenboek, alfabet,van Charlotte Dematons, een feest om door heen te bladeren. Net als haar andere boek vol details, zodat er elke keer wat nieuws te ontdekken is.

Verder kocht ik het boek, Ode aan de Knuffel van Melvin Erkemeij. Hij is een honkbalteamgenoot van Mr. X. Een jonge schrijver dus. De opbrengst van dit boek gaat geheel naar een project tegen pesten. 

Het staat vol verhalen van bekende en onbekende mensen die vertellen over hun knuffel...Mooi om te lezen.

Dan een paar boeken over breien: borduren op breiwerk, Japenese knitting (prachtige patronen) en een boek over Dimensional Tuck Knitting. Dit laatste boek is nodig voor een workshop die ik ergens eind november ga volgen. Alvast een aantal voorbeelden maken als huiswerk! Leuker huiswerk kun je niet hebben toch?

En tot slot: een boek over Dahlia's, dat kan ik je ook echt aanbevelen.Prachtig van kleur en veel informatie en verhalen vol passie. Om telkens weer op te pakken en te dromen over meer dahlia's in de tuin volgend jaar.

Houd je ook zo van lezen? Of alleen als het echt moet? Hier verder geen lezers in huis...vakliteratuur is OK, maar lezen om het lezen?

groet,

Françoise

Wednesday, September 2, 2020

Alweer september

De scholen zijn weer begonnen. Nu in de tweede week voelt het alweer als gewoon en vervallen we in onze ochtendroutine van voor de lockdown. Ik maak de lunch om mee te nemen en om 8:00 uur vertrekken we naar school en werk. Soms ga ik iets eerder als ik op de fiets ga, ook die routine moet hoognodig weer worden opgepakt.

Al is thuiswerken nog steeds gewenst, veel zaken verlopen toch beter als ik gewoon op kantoor ben. Overleggen over van alles en nog wat verloopt dan toch wat soepeler, even wat vragen, even wat regelen. Ik kan mijn functie beter uitoefenen op kantoor. Sommige collega's zijn er ook elke dag (als ProRail in je achtertuin aan het werken is aan het spoor is ons kantoor een stuk rustiger) en andere collega's komen af en toe en niet tegelijk. Zo vinden we samen een goede modus om met de regels om te gaan.

En nu de herfst toch echt al in de lucht hangt, is het ook weer heerlijk om nog meer met handwerken bezig te zijn. Het breien van lapjes in allerlei technieken gaat nog steeds door...het wordt al een hele verzameling en zo langzamerhand zie ik toch echt mijn mandje met resten katoen leger worden. Het waren allemaal van die rare resten, in vreemde kleuren en niet allemaal van dezelfde kwaliteit.
Toch wordt het een leuk geheel en heb ik er al ontzettend veel van geleerd. Zo leerde ik entrelac breien (de vierkantjes die op vlechtwerk lijken) en omdat het lastig is om je werk elke 10 steken te draaien leerde ik ook de andere kant op te breien. En dat dan ook weer zowel aan de goede als aan de verkeerde kant van het werk. Het was een ontzettend goede oefening in de fijne motoriek. links/rechts en hoe zit nu eigenlijk die breisteek in elkaar.

Daarnaast heb ik een nieuw boek over borduren op breiwerk en een van de mogelijkheden paste ik toe op de grijze vierkantjes. Zo zijn zelfs de allerkleinste restjes bruikbaar.

Naast al het breiwerk had ik mezelf tot doel gesteld om een quilttop van Red de Restjes (van jaren geleden) in augustus af te hebben. En het is gelukt. Op onderstaande foto gefotografeerd vanaf de achterkant, de zon viel er prachtig door.

Natuurlijk maakte ik ook foto's van de voorkant en net toen ik onderstaand blok vastlegde zat er een vlinder op de steiger. Echt een perfect plekje in het plaatje. 

Hieronder nog een van de zestien blokken in detail. Het lapje met de laarzen komt uit een handwerkwinkel ergens in de Ardennen, gekocht in 2012.

De quilt is het resultaat van jarenlang lapjes sparen (kinderstofjes) en deze combineren met lieve bloemetjes. Tijdens het in elkaar zetten had ik niet echt goed overzicht, mijn werkkamer is gewoon te klein en mijn voornaamste doel was om dit ding nu maar eens af te hebben. Met het fotograferen zal ik dat twee rijtjes roze vliegende ganzen wat dicht bij elkaar zitten, maar in gebruik zul je dit niet zien.

Het is een quilt vol herinneringen, juist door het sparen van de lapjes. De oudste stofjes zijn uit 1996, echt nog van toen ik net begon. Wat was het spannend om die eerste quiltlapjes te kopen. Peter Rabbit uit het Lake District meegenomen. Een stofje dat de basis was voor het quiltje op het geboortekaartje van Mr. X, dat lapje van die vakantie op Texel en natuurlijk veel stoffen die ik ooit in mijn winkel verkocht.

Nu de achterkant naaien, ik ga hiervoor resten gebruiken van stoffen die aan de voorkant zitten, zodat deze stoffen ook echt op zijn en niet nog in volgende quilts terugkomen. De vulling wordt een wollen vulling of een combinatie van wol/katoen. Ik ga eens kijken wat er zo al nieuw op de markt is.
Vervolgens nog quilten: machinaal met een eenvoudig patroon. 
Gewoon thuis op mijn naaimachine, een goede manier om weer eens wat meters te maken en mijn lessen machinaal quilten voor te bereiden die ik in november ga geven bij Bossche quilts & meer.
Mocht je interesse hebben, laat het dan weten aan Wietske. Er zullen nieuwe data worden ingepland.

Aan mijn blogfrequentie is te merken dat de vakantie weer voorbij is. Er is genoeg te vertellen, maar de laptop lokt niet altijd in de avonduren. Op mijn werk staat dat ding al de hele dag aan en dan laat ik hem 's avonds ook graag wel eens uit. En verder zijn de dagen gewoon te kort. Dat herkennen jullie vast wel. Zo veel ideeën, projecten, huishouden, kind naar sport, lezen, verenigingswerk...het moet allemaal in elkaar passen.
Ik zit nu met mijn laptop op schoot op de bank, dat doe ik eigenlijk nooit, maar had zin in een luie stoel en een stukje schrijven...dus dan maar eens op deze manier. Bevalt me eigenlijk ook wel.

Nu nog even het internet op, ik heb wat bolletjes wol nodig voor het huiswerk van een cursus in november...even zoeken waar ik het juiste materiaal kan vinden. De wolwinkel om de hoek had niet het juiste.

groet,
Françoise