Vught-Efteling

Aan het begin van elke wandeling (en die worden steeds langer) verzucht Xander waarom hij toch bedacht heeft dat hij de Vierdaagse wil lopen...Tja, ik snap het wel, maar er zal toch echt getraind moeten worden (vooral door mij dan, denk ik zo) en afzeggen is alleen een optie bij blessures...

(meedoen is bepaald niet gratis, dus ik vind dat je dan wel een heel goede reden moet hebben om niet te gaan)

Zondagmorgen lieten we ons even buiten Vught droppen om vervolgens met de benenwagen naar de Efteling te gaan. Een tocht van zo'n 20 km. En eenmaal onderweg is het ontzettend leuk en gezellig.

We zien prachtige plekjes, hieronder een doorkijkje op een landgoed.

Na 10 km, dus mooi op de helft strijken we neer bij De Rustende Jager...waar het op zondagochtend alles behalve rustig is! Vaste zondagse gasten in hun nette kleding, fietsgroepjes (ik moet meteen aan mijn vader denken als ik die mannen zie: strakke pakjes, onhandig lopend op hun fietsschoenen, helmen, het karakteristieke gebaar om iets uit je zak op de rug te pakken en de grote zakdoeken om je neus te snuiten), wandelaars, hondenuitlaters en de ruiters.

We hebben verbazingwekkend snel onze bestelling! chapeau voor de bediening, we kunnen snel weer op pad.

Na deze heerlijke versnapering aan de rand van de Loonse en Drunense duinen wacht ons een zwaar gedeelte van de tocht: het mulle zand...maar onze schoenen zijn er tegen bestand.

Ik had mijn nieuwe schoenen aan en ze deden goed hun best. Geen blaren, maar vooral lekker op gelopen. En ook onze nieuwe sokken (echte wandelsokken) zijn goedgekeurd.

Je zou bijna denken dat als je hier het duin oploopt, dat je dan de zee er achter zult zien...

Maar dat is dan toch niet het geval...

Na enige tijd door het zand gaat onze route weer het bos in, fijn dat loopt iets minder zwaar.

Even later stuiten we op een monument ter nagedachtenis aan veertien jonge mannen die hier ter dood zijn gebracht in 1944. Ik vind het altijd weer aangrijpend en lees de plaquette, met uitleg, voor met een brok in mijn keel.

Ik ben me weer goed bewust van de vrijheid waarin wij mogen leven, waarin wij onze mening mogen geven en onszelf kunnen zijn.

Tijdens het wandelen kijken we vooral niet naar het aantal kilometers dat we per uur lopen. Dat komt met de Vierdaagse vanzelf goed. Daar ga je niet stil staan om naar een meikever te kijken, een rieten dak te bewonderen bij een modern huis, dennenappels te rapen of eens even te kijken wat er onder deze boom allemaal woont.

Het tijd nemen voor alles onderweg maakt deze wandeling tot een avontuur met verhalen aan de eindstreep, waar we hebben genoten van alles wat we tegenkwamen onderweg: de mountainbike-routes, de spanning als je net wat anders loopt dan gepland...mama, volgens mij zijn we verdwaald....maar nee dat was natuurlijk helemaal niet zo, deze moeder heeft een goed richtingsgevoel en kan uitstekend kaartlezen...

En tot slot was daar de beloning; we zagen en hoorden de Efteling! Nog even om het park heen lopen naar de entree. En dan uiteraard: zo snel mogelijk naar de achtbanen, waar Mr. X op afrende en ik neerzeeg op een bankje: even de spieren rekken en strekken! Om daarna weer op te staan en naar de volgende attractie te lopen.

Na een paar uurtjes Efteling konden we nog eens 4 kilometer bijschrijven op de gelopen afstand...

En kijken we terug op een dag vol belevenissen en is het zuchten in de ochtend allang vergeten.

Deze keer een wandelgroet,

Françoise

Inspiratie

Vorige week zaterdag naar Rijswijk geweest, Patchwork & Quiltdagen bezocht en geïnspireerd terug gekomen.

Mijn moeder, Inge Duin, "hing", dus dat gingen we samen even bekijken. Ze was een van de Nederlands geselecteerd voor de EQA. Klik op de link om al het werk te zien.

Zelf blijf ik het werk van Janet Bolton inspirerend vinden. Kleine verhaaltjes in applicatie. Het ziet er zo simpel uit, maar dat is het zeker niet.

Ik kocht haar nieuwste prentenboek en liet het (uiteraard) signeren. Zelf wil ik dit toch ook eens proberen en afgelopen week heb ik een paar ideetjes gekregen (want je moet eerst wel enig idee hebben van wat je onderwerp zal zijn...je kent het wel die lege bladzijde).

Thuis aan de slag met de mysterie quilt. Het patchwork is klaar, nu nog heel veel appliqueren.

En natuurlijk moesten er nog kilometers gemaakt worden gisteren. Er stonden er 15 op het programma. Zelf een rondje uitgestippeld in de buurt. Handig zo'n kaart met knooppunten.

Prachtige plekjes vlak bij huis, wandelend langs de Dommel en Essche Stroom.

Zo zagen we ook de pas aangelegde vlechtheg bij landgoed Bleijendijk. We hadden er al wel over gehoord, maar nu dan ook gezien. Mooi stukje landschap.

Een Paasdessert mocht natuurlijk ook niet ontbreken. Meringue bakjes met aardbeien en slagroom, heerlijk!

Onze route voor volgende week ligt ook al uitgestippeld klaar. Volgens schema dan 20 km...we laten ons net buiten Vught afzetten en lopen dan naar de Efteling...Mooi doel om naar toe te gaan.

Nog een fijne tweede Paasdag, geniet van de zon.

Hier hangt de was al buiten...iets met maandag=wasdag (meestal is zondag mijn wasdag, maar nu maar eens verschoven).

Groet,

Françoise

Op pad

Mijn dagen zijn zeer gevuld: werken, huishouden, mee naar honkbalwedstrijden (het seizoen is weer begonnen), beetje tijd voor de tuin etc. etc.

Natuurlijk maken we ook tijd voor het wandelen, kilometers maken. En had ik een paar weken geleden nog een goede spierpijn bij het lopen van 18 kilometer...nu doet het lijf wat ik wil! Vorige week ging ook Mr. X mee, zo worden zijn schoenen ingelopen en ervaren we wat een aantal uren wandelen is! Zo bouwen we het op de komende drie maanden en dan op naar Nijmegen. We hebben er zin in.

Aangezien het wandelen ook wel een beetje avontuurlijk mag zijn, zoeken we leuke routes op plekken die we nog niet kennen. Zo ontdekte ik de klompenpaden en liep ik laatst door Rossum en omstreken. Wist je dat daar heel veel ooievaars wonen?

Afgelopen zondag liepen we een ander klompenpad, in de buurt van de Grebbeberg. En hoe leuk is het om door de weilanden te lopen (smalle bruggetjes, speciale opstapjes over het hek heen) en verrassende paadjes. Dat maakt het voor een tiener zeker interessanter. We kopen dan ook de folder met de routekaart en wat informatie over de omgeving. En zo wordt een wandeling meteen een stukje geschiedenisles en lezen we over de bombardementen en de tankgrachten die in het gebied lagen waar we doorheen liepen.

We stonden met een been in Gelderland en het andere been in Utrecht en daarna de een in Utrecht en de ander in Gelderland. We trakteerden onszelf op een terrasje na afloop en namen de veerpont over de Neder-Rijn. Het voelde als een vakantiedag...veel zon, picknick in de wei, en liedjes die het lopen makkelijk maakten.

Morgen weer op pad, maar dan naar Rijswijk en dan niet met Mr. X, maar met mijn moeder naar de Patchwork & Quiltdagen. Ik heb er zin in: vooral om weer eens wat tentoonstellingen te zien. Dat is te lang geleden. Het werk van Janet Bolton is vast de moeite waard: ik bezocht al eens een tentoonstelling in Zwolle. Heb net mijn boeken even opgezocht: dat is dus al 20 jaar geleden.

Uiteraard ga ik even langs bij de stand van Quilt & Zo, breng ik een bezoekje bij Maaike, ga ik zeker vriendinnen tegenkomen en inspiratie opdoen.

Dat laatste kan ik wel gebruiken. Door mijn geblesseerde schouder (gaat heel langzaam beter) handwerk ik zeer beperkt: een simpel breiwerk op niet te dunne naalden is het best. Haken absoluut uit den boze en mijn naaimachine heeft mij al lang niet gezien. Maar gaat weer goed komen...ik heb zin in al die lapjes morgen.

Met quiltgroet,

Françoise