Oudjaar 2018

De laatste dag van het jaar is altijd een dag om terug te blikken en vooruit te kijken.

Wat bracht 2018 en wat zal 2019 ons brengen? Er worden goede voornemens gemaakt en challenges afgesproken. Dit kan op allerlei gebied zijn: opruimen, gezondheid, quilten, lezen etc.

Ook ik kijk terug op dit jaar. De grootste impact had dit jaar het overlijden van mijn vader. Onverwachts en nu nog dagelijks in gedachten. De ene dag wat meer dan de andere, maar altijd als ik een groepje wielrenners zie, een technisch klusje in huis doe of er wielrennen/schaatsen op TV is, moet ik aan hem denken. Wat zou hij genoten hebben van de prestaties van Tom Dumoulin en wat zou hij vinden van de nieuwe bondscoach bij het schaatsen.

Verder genoten we van een mooie, lange en warme zomer...

Mijn enthousiasme en het stellen van doelen op handwerkgebied in het eerste half jaar hebben zijn weerslag op het tweede half jaar: een pijnlijke schouder. Heel langzaam gaat het iets beter (zei ze optimistisch), maar vooral heel langzaam. De afgelopen dagen weer iets meer gedaan en dat wordt meteen afgestraft met een pijnlijke plek en een slechte nacht.

In het nieuwe jaar maar verder dokteren om er definitief mee af te rekenen.

Beetje breien in de vakantie: Zeeuwse sokken.

Beetje quilten: een stukje verder aan de mysterie.

Beetje bakken, na alle zoetigheid van de Kerstdagen, bakte ik zaterdag deze kaasvlinders. Leuk om zelf het bladerdeeg te maken. Vol verwondering keek ik naar alle laagjes in het deeg na het bakken.

En in plaats van handwerken kun je natuurlijk ook wat gaan schilderen. Niet helemaal mijn materie, maar wel leuk om te doen en te oefenen om dat beter te kunnen.

En wat zal 2019 ons brengen? In ieder geval een einde aan de basisschooltijd van Mr. X. De komende maand Open Dagen en meeloopmiddagen op middelbare scholen. Hij heeft zijn keus al gemaakt, dus dat kunnen we beperken...

En nog goede voornemens? Ik heb zojuist 2019 tot het jaar van de zolder verklaard: er staat nog heel veel dat uitgezocht kan worden....het streven is dat er maar 1 rij dozen/spullen staat, zodat je altijd kunt vinden wat je zoekt, zonder dat je eerst andere spullen moet verplaatsen. Komend weekend mee beginnen als de dozen met kerstspullen weer terug op hun plek moeten.

Ook telde ik gisteren op mijn werkkamer 33 ordners met inhoud die vast opgeschoond kan worden. 

Wat wil ik doen met alle ontwerpen van mysteries? Is het nodig om alle eerste schetsen te bewaren of ga ik alleen het eindproduct bewaren? Leuk om die eerste schetsen te zien, maar kan ik ook zonder?

Laten we zeggen dat er 12 ordners over mogen blijven (1 plank).

Mooie jaarprojecten...

Ik wens iedereen een goed 2019 met of zonder voornemens.

Dank voor het lezen van mijn blog, het weten dat er mensen zijn die het lezen, maakt uitdagingen soms net wat beter vol te houden en tot een goed einde te brengen.

Voorzichtig met vuurwerk!

Françoise

Fijne Kerstdagen

Op weg naar Kerst en fijn de hele week vrij. Tijd om eens lekker in de luie stoel te zitten met een boek, film en muziekje.

Het kussen rechts op de foto met de bloemen maakte ik deze week af. De bloemetjes haakte ik al jaren geleden, maar ze bleven daarna in de kast liggen. Ik naaide ze op een wollen ondergrond (oud vest).

Het patroon van deze bloem, Happy Flower Decoration, kun je vinden op Attic 24

Verder is het vandaag een dag om in de keuken te staan. Het is net Heel Holland Bakt! Zo vergat ik de poederstuiker bij bovenstaande meringues...toch zijn ze leuk en lekker geworden. Nu verder met de koekjes en het dessert voor morgen...

Ik wens iedereen fijne Kerstdagen,

Françoise

Op naar Kerst

Op weg naar Kerst zie je bij steeds meer mensen de Kerstversiering in en om de huizen verschijnen.

Van hele grote stijlvolle Kerstbomen naar een huis vol met ballen, lichtjes in alle kleuren en een overdaad aan versiering. Echt, ik kan het je aanraden om rond 17.00 uur een rondje te wandelen door een woonwijk.

Zelf heb ik ook maar weer wat dozen met ballen naar beneden gehaald en de raampartijen van een randje ballen voorzien.

Natuurlijk moest ook het kerstservies uit de doos. Plaats gemaakt in de keukenkast; de dagelijkse bordjes in de doos met wat gewone bekers en het kerstservies in de kast. Gewoon voor dagelijks gebruik: ontbijtbordjes, kopjes voor de koffie en bekers voor de thee. Natuurlijk een theepot en een groot bord voor lekkers.

Het is inmiddels al weer een aantal jaar geleden dat ik elk jaar wat van dit servies van de Sint kreeg.

Woensdag heeft Mr. X een kerstmarktje op school. Groep 8 houdt een verkoop van kerststukjes etc. om geld te verdienen voor hun eindkamp. Dat betekent dat ik vandaag wat uurtjes in de keuken door bracht om sneeuwmannen te maken (meringues), koekjes bakte en deze glazuurde. Ik heb de zoete lucht nog in mijn neus. Woensdag nog 60 gingerbreadmannetjes van wat glazuur voorzien. Het zijn er best veel...als ik dat vooraf geweten had, dan was de helft van het recept ook genoeg geweest.

Kortom: Heel Holland Bakt zo ongeveer, maar dan in mijn eigen keuken.

En ja, ook dan is het altijd weer een soort ontploffing van kommen, bakjes, spatels, nog meer bakjes, kommen en andere afwas...

Mijn kopje voor mijn ontbijtthee staat al klaar in de kast. Wat zal het goed smaken.

groet,

Françoise

Therapie en een kookwekker

Alweer even geleden dat ik hier een stukje schreef: er valt niet zo veel te vertellen. Of misschien wel veel te vertellen, maar ik heb er geen beelden bij. En een blogje zonder foto's dat klopt voor mijn gevoel niet.

Meestal heb ik handwerk gerelateerde foto's...en die heb ik momenteel niet. Nog steeds heb ik last van mijn schouder, zijn mijn bewegingen beperkt en is handwerken een pijnverergerende factor. 

Tijdens de handwerkbeurs in de Brabanthallen kwam ik er wel achter dat ik echt niet de enige ben met schouderklachten, dat het meestal wel weer overgaat, maar dat het tijd kost. Heel veel tijd.

Omdat de fysiotherapie in september niet heeft geholpen (wel eventjes, maar niet lang), was ik op zoek naar een andere vorm van therapie. Inmiddels ben ik beland bij Cesartherapie. Dat is even andere koek dan de fysio. Bij de fysio was het vooral masseren en de tip: rek een paar keer per dag je nekspieren.

Bij de Cesartherapie moet ik aan de bak: oefeningen om mijn rugspieren te rekken, te strekken en te versterken! Let op je houding: dus toetsenbord dichterbij, voor nu mijn muis naar links (rust voor rechts). Buikspieroefeningen, de benen worden getraind, de schouders naar beneden houden, borst vooruit (niet even, maar de hele dag...) en vooral zorgen dat ik de juiste bewegingen maak en mijn pijngrens niet overschrijd.

Handwerken nodigt uit tot een verkeerde houding en van het vastpakken van haaknaald of breiwerk schieten de spieren van mijn arm meteen in de paraatheid stand (net zoals bij de muis). Deze continue paraatheidstand leidt tot de schouderklachten.

Dus moet ik heel rustig haken (vooral iets simpels, zodat er een hoge mate van relaxed zijn is) en vooral niet te lang. Ook niet lang, maar liever een korte tijd. Dus gaat de kookwekker op 15 minuten en dat is het dan. Een uurtje later mag ik dat weer doen...Op werkdagen kom ik dus niet zo ver als ik pas na acht uur 's avonds aan handwerken toe kom. Het werk vordert langzaam.

Naast alle oefeningen (die dus ook spierpijn opleveren) moet ik elke dag een half uur wandelen. Door de week betekent dit 's avonds een groot blokje om. Leuk om dit rond 17.00 uur te doen: veel mensen hebben de gordijnen nog niet dicht en dan kun je lekker gluren. Vele kerstbomen en lichtjes heb ik de afgelopen week al bewonderd.

Soms ligt er iemand te slapen op de bank, maken tieners hun huiswerk aan de eettafel en zat er een mevrouw met haar benen op het bureau te bellen. Zo is het rondje een pleziertje, ondanks de nattigheid.

Vandaag was er tijd voor een iets groter rondje overdag! Het was gelukkig even droog en zo waar kwam de zon ook nog te voorschijn. En als je goed kijkt, zie je ook met deze dag de schoonheid van de natuur. De bomen werden prachtig weerspiegeld in een grote plas (jammer dat ik geen laarzen aan had, dan had ik eens goed door de plassen kunnen stampen). En het groen op een van de akkers was felgroen in het middaglicht.

En of de therapie helpt? Met hele kleine stapjes lijkt het te helpen. Soms moeilijk te zeggen of het beter gaat. De rust doet mijn rechterarm erg goed, daar is de spanning nu wel uit en mijn schouders zijn zeker gebaat bij de ontspannen houding in plaats van altijd opgetrokken.

Maar ik ben er nog lang niet...ik heb nog geen volledige vrijheid in het bewegen van arm. Eerst nog een paar weken flink trainen en als dat niet een duidelijke verbetering te zien geeft, tijd voor een volgende stap in het proces.

Ik handwerk dus heel rustig verder...zucht...

groet,

Françoise