Nu de Olympische Spelen zijn afgelopen en de scholen hier weer zijn begonnen, zal het leven er weer anders uit gaan zien: we kunnen op tijd naar bed en moeten er weer vroeg uit. En vooral ook: meteen in actie als je bent opgestaan...het is weer even wennen.
Ik had me voorgenomen om weer verder te gaan met opruimen als de vakantie voorbij was...dus vandaag kreeg ik het op mijn heupen: er moest een andere tafel in de kamer...met een extra kast....
Dit betekende dat ik deze stapels nu niet meer weg kan stoppen, maar morgen echt moet uitzoeken en opruimen. De bakjes staan al klaar! Niet mijn favoriete klus, maar ja hoort erbij.
Liever duik ik in de restjes met lapjes, soms ook grote stukken, maar bijna allemaal ergens van over.
Ik wil morgen deel 0 maken van de mysterie...niet met stoffen uit mijn pakket maar met stoffen die ik wil gaan gebruiken voor het extra project, waar we aan zullen werken tijdens de bijeenkomsten.
Ik ben uitgegaan van de stof die bovenop ligt en daar heb ik van alles bijgezocht.
Niet alleen de lapjes werden uitgezocht. Ik bedacht opeens dat ik lang geleden theelepeltjes verzamelde, ik nam ze mee van vakantie of kreeg ze van reizende familieleden. Ik gebruik ze eigenlijk nooit, omdat ik ze in de thee niet nodig heb en thuis bijna nooit koffie drink.
Totdat ik nu natuurlijk elke dag thuis ben, cursisten ontvang en hier de koffie schenk. Ik heb ze uit de kas gevist en tja, ze moeten wel eerst gepoetst. Zilverpoets heb ik dat wel? Ja het is nog een potje dat ik aanschafte in Rotterdam (we verhuisden in 1998, toen werden alle artikelen nog geprijsd!), het werkt nog goed. Nog even goed afwassen en ze zijn weer klaar voor gebruik.
Net zo als lapjes hebben ook de lepeltjes hun verhaal en herinneringen. Je weet nog welke vakantie het was en in welke winkel.
Veel quiltplezier,
Françoise
Leuk, dan raken we voorlopig niet uitgepraat over de herkomst van de lepeltjes. Altijd een mooi onderwerp.
ReplyDeleteTot straks.
groetjes
Wietske