Opruimvondsten

Een van de voornemens van dit jaar is om het aantal ordners drastisch te verminderen. Dat betekent een voor een de ordners doornemen en kritisch kijken wat mag blijven en wat gaat weg. In de ordners zit van alles en nog wat op handwerkgebied: borduurtjes uit de Libelles van de jaren 90 (sommige echt te leuk om weg te doen: ik word blij als ik er naar kijk, maar andere zijn hun houdbaarheidsdatum echt ver voorbij), eigen ontwerpen op quiltgebied, breipatroontjes voor babyvestjes en nog veel meer. Veel kan er weg: genoeg te vinden op internet.

Maar de eigen ontwerpen moeten zeker blijven, maar wat dan? Niet alles hoeft te blijven. Niet elke omslag en aantekening zal ik ooit nog gebruiken. Ik besluit de originele tekeningen te bewaren.

Ik ben inmiddels bezig met het doornemen van de ordners van het Jaar Rond, van 2003-2010 een verzameling maandelijkse quiltjes. Naast het doornemen van de ordners zoek ik ook de digitale bestanden erbij. Waar heb ik die gelaten? De eerste bestanden zijn van voor mijn huidige laptop...wat heb ik met die oude bestanden gedaan? Geen idee en als vanzelf beland ik in de bak met CD's. Ik besluit deze CD's een voor een in mijn laptop te stoppen en te kijken wat er op staat. Alles wat bewaard moet worden gaat op de laptop en daarna als kopie op een externe harde schijf. 

Alle CD's mogen daarna weg: de nieuwe generatie laptops heeft niet eens meer de mogelijkheid voor een het aflezen van een disk...

En zo kwam ik onderstaande februari ontwerpen en foto's tegen. Even terug in de tijd!

Februari 2008, 30 x 30 cm

Februari 2007, 25 x 25 cm (middenblok)

Februari 2005, werktekening

Februari 2005, Sunbonnet Sue in Spanje, 15 x 20 cm

Al deze quiltjes liggen op zolder in een grote doos. Ik zie dat ik niet van alle quilts een foto heb. Dat is dus nog een mooie taak om te doen, zodat het digitale geheugen ook volledig wordt. Het zijn maar kleine quiltjes, dus wat dat betreft is het makkelijk. Maar het zijn er totaal wel meer dan 100!

Zoals je zult begrijpen zijn die ordners niet een-twee-drie doorgespit, maar dat geeft niet. Naast het opruimen worden er nog een heleboel andere activiteiten ondernomen: nieuwe schoenen worden ingelopen, middelbare school gekozen etc. etc.

Quiltgroet,

Françoise

Chocolademelktocht

Morgen om 10.00 uur gaat de website van de 4daagse van Nijmegen open om je in te schrijven.

Heeft dus niets met quilten, breien of haken te maken dit verhaal. Dit blog gaat erover dat Mr. X graag de 4daagse van Nijmegen gaat lopen deze zomer. En als je 12 bent, doe je dat uiteraard met begeleiding. En volgens de reglementen met vaste begeleiding. Dat ben ik dus...vandaag zijn we begonnen met trainen, vooruitlopend op de inschrijving.

Nu stelde de lengte van de wandeling niet zo veel voor (5 km), maar kilometers maken was vandaag niet het doel. Vandaag ging het om het beginnen, er zin in hebben en genieten.

Voor de meute uit (het was immers mooi weer) togen we naar de bossen en vennen van Oisterwijk, kochten een nieuwe wandelkaart en liepen de witte paaltjesroute. En wat was het prachtig in het bos.

De zon scheen en mist steeg op daar waar de zonnestralen de aarde verwarmden en het ijs deden smelten.

We keken uit over de vennen voorzien van een dun laagje ijs met de zon op ons gezicht.

Doorlopen was er vandaag niet bij, het was genieten met een hoofdletter.

Een steiger met verlaten bootjes. Een groot deel geheel onder water, andere vol met een laag ijs.

Genoeg bankjes om  te zitten...deze was niet in de zon, maar de tekst is prachtig. Een ander bankje aan het water stond volop in de zon: heerlijk om een appeltje te eten en te voelen dat de lente toch heus wel weer komt.

Hier stonden we even stil op het pad, luisteren naar Bonte specht en boomklever en nog heel veel ander gekwetter. Het was een drukte van belang.

En tot slot: warme chocolademelk/koffie met slagroom. Dat was een goede start van nog een lange reeks wandelingen.

Volgende keer nemen we zelf chocolademelk mee hebben we bedacht: dan kunnen we op een bankje in de zon zitten wanneer we maar willen en besparen we wat geld. Maar die slagroom dan? Daar hebben we ook wat op bedacht: we nemen een thermobeker mee met slagroom. Dat wordt dus een test en een leuk vooruitzicht voor de volgende wandeling, gepland voor volgende week zaterdag.

Nijmegen, we komen er aan: 4 x 30 km!

Deze keer een sportieve groet,

Françoise