Einde vakantietijd

Natuurlijk is de schoolvakantie hier in het zuiden al lang voorbij…de kinderen zijn alweer drie weken naar school geweest en de juffen en meesters dus wat langer. Toch voelt het nu echt als einde zomertijd. Je ruikt het in de lucht, ook de studie in Leiden is vorige week weer begonnen en morgen komt Mr. X weer thuis van ruim 8 weken stage in het buitenland. Heerlijk dat hij weer thuis komt met alle verhalen over lesgeven. De stage was in het kader van zijn opleiding sport en bewegen: kite-surf lesgeven op het eiland Fuerteventura. Een mooi avontuur, maar ook daar loopt het seizoen ten einde. Het wordt eerder donker en er zijn minder toeristen. In alle landen van Europa zijn de vakanties voorbij.

Vanmorgen maakte is dus zijn bed op, een paar uur het raam open en kon eindelijk de gehaakte deken op zijn bed. Toen Mr. X een tweepersoonsbed kreeg, bestelde hij bij mij ook een grote gehaakte deken van Attic 24. Met de eenpersoons had hij fijne ervaringen…en dus begon ik daaraan in januari 2022, nu is hij dan eindelijk af. In de zomervakantie heb ik elke dag minimaal 1 streep gehaakt. En vanmorgen kon ik hem op zijn bed leggen…

In de zomervakantie (heerlijk lang) waren we niet echt weg, zo hier en daar wat dagjes op stap. Ik besteedde veel tijd aan mijn studie. Daar gaat stiekem toch wel veel tijd in zitten en die tijd maak ik er niet voor gedurende de schoolweken. Als ik dat doe, dan loopt mijn hoofd zo ongeveer over, dus bewaar ik opdrachten voor de vakantie. Natuurlijk zit ik dan niet de hele dag achter de boeken, ik begon de dag met lekker een paar uur lezen of handwerken, dan een aantal uren studie en dan weer tijd voor een handwerkje.

De vakantietijd gebruikte ik ook om mij voor te bereiden op de KennisBasisRekenen toets (naast de Wiscat een beruchte toets onder PABO-studenten). Ik heb mijn kennis weer helemaal opgehaald en veel geoefend. Nu vind ik rekenen gelukkig leuk en niet echt moeilijk, maar je moet het blijven oefenen om snel te kunnen rekenen met breuken, omrekenen van liters naar vierkante meters etc. In het weekend waarop ik me helemaal op oefentoetsen heb gestort, plakt ik ook mijn achterband.

Dat blijft toch altijd een dingetje zo’n band. Waarschijnlijk was het een heel klein gaatje, want ik had er niets van gemerkt met fietsen en ontdekte het een week na mijn laatste tochtje toen ik snel even een boodschap wilde doen. Ik besloot om het plakken te doen in het weekend als afleiding/ontspanning van de rekentoets. Ik heb het geweten! Ik vind een achterband altijd lastiger dan een voorband: de kettingkast zit in de weg en tegenwoordig ook nog een schijfrem. Ik constateerde dat de solutie op was en besloot die lopend te halen. Een mooi wandelingetje.

Het gaatje had ik snel gevonden, maar ik was iets te ongeduldig met plakken, dus zat tot 2x keer toe het plakkertje niet goed vast…Toen het gelukt was de binnenband weer op de velg en een beetje opgepompt. Tot mijn verbazing werd de band snel weer plat…Grrrr… waarschijnlijk de band langs iets scherps gehaald bij de naaf: twee nieuwe gaatjes om te plakken. Ook gelukt en toen nog de ultieme bandenplakuitdaging: de buitenband weer op zijn plek krijgen! Door schade en schande wijs geworden doe je dat laatste stukje NIET met de bandenlichters. Ik heb direct weer visioenen van ‘s avonds laat in de keuken nog een band plakken, omdat je de volgende dag weer naar school moest.

Eerst maar eens een filmpje opzoeken met tips. Zo leerde ik dat er een bandenknecht bestaat, maar ja, die had ik niet in huis. Nog steeds heb ik geen sterke handen en de tips waren welkom. Stukje voor stukje ging de band verder op de velg: nog 6 spaken te overbruggen, nog 5, nog 4….Mijn handen deden inmiddels pijn, ben niet zo sterk in mijn handen: prima getraind voor naald en draad, maar niet voor dit werk. Ik nam mij voor het laatste stukje te laten wachten tot er een paar sterke mannenhanden thuis zouden zijn en ik ruimde de spullen op om verder te gaan met mijn rekentoetsen. Op de weg terug van garage naar keuken legde ik mijn handen nog een keer op de band om te kijken of het nog een klein stukje verder kon…en ineens plopte hij zo weer op de velg. Ik pompte de band op en ruimde ook de fiets op! 

Toch maar mooi gelukt!

Intussen zijn de kinderen dus alweer drie weken naar school en vliegt de tijd voorbij. Ik heb dezelfde kinderen als vorig jaar, al zijn ze allemaal wel groter! Dat gaat altijd hard in die zomerweken. En daar waar ik vorig jaar nog maar weinig wist van het lesgeven…kon ik nu direct fijn aan de slag met ze. Weer even zoeken naar het ritme en waar liggen de spullen in het nieuwe lokaal (we nemen allemaal nog wel eens de verkeerde afslag). Inmiddels begrijp ik ook beter wat het werken in het onderwijs zo intens maakt. Je bent de manager van je klas: rooster maken, differentiëren (de verschillen zijn groot tussen kinderen onderling), lessen voorbereiden, nakijken, en 22 kinderen die je geen ruimte geven voor een rustige start. Geen agenda zonder afspraken een eerste week: vanaf het moment dat de bel klinkt, is je volledige aandacht vereist. Ik geniet er van, maar de eerste week moeten je oren weer wennen aan al die kinderstemmen en is ook het vele praten weer even anders dan tijdens de rustige vakantie.

Niet meer ‘s avonds laat naar bed om nog een boek uit te lezen of film te kijken. Op tijd naar bed is het devies! Maar o, wat geniet ik er van. Zeker nu ik er helemaal in thuis raak, mijn rugzak al een beetje gevuld is.

Voordat de kinderen naar school komen, was ik al een week aan het rommelen in mijn lokaal: Alle kasten door: wat ligt er in? Waar is nog plek? Wat leg ik waar? Etc. En terwijl de timmerman bezig was met het zagen van een gat in de buitenmuur, maakte ik een bordtekening van Nederland. Het inrichten van de klas moest nog even wachten, want er werd nog wat stof geproduceerd…Uiteindelijk ging er op vrijdagmiddag een houten plaat voor het gat en wordt de klus in de herfstvakantie afgemaakt. Niet helemaal een relaxte start…je zit toch een soort van te wachten tot de klus klaar is.

Bordtekenen is echt een kunst en kan heel veel tijd kosten. Gelukkig had ik een fijne workshop tijdens de zomerweek voor vrijeschoolleraren. Ik heb veel tips mee naar huis en school kunnen nemen om vlot een fijne tekening op het bord te kunnen zetten. Tijdens de workshop tekenden we op zwart papier. Hieronder een mooi zandkasteel.

De zomerweek vindt elk jaar plaats in de vakantie (lees eigen tijd) en leraren uit het hele land komen een week bij elkaar in Zeist voor workshops, lessen en lezingen. Intensief, maar inspiratie voor een heel schooljaar. Naast het bordtekenen leerde ik heel veel leuke spelletjes tijdens het vak Spel en Beweging en in een andere les ging het vooral over de leeftijdsfase van mijn huidige klas: tips over websites, liedjes, rekenopdrachten en verhalen, leestips en nog veel meer.

En om ondertussen vakantiegevoel te hebben was ik neergestreken op de camping. Heerlijk maar 5 minuten reistijd en lekker rommelen in de tent. Ik hoefde alleen voor mijn ontbijt te zorgen: thee, crackers en wat beleg! Ik heb er van genoten om weer in de tent te slapen, regen te horen tikken, ‘s nachts de bosuil te horen en in het ochtendzonnetje te ontbijten. Volgend jaar zomer maar weer eens echt op vakantie met de tent. Als het goed is, is de studie dan afgerond en kan ik echt heel veel weken vakantie houden.

Nu zijn de dagen dus weer heel vol en zit ik ‘s avonds voor pampus op de bank. Eigenlijk wil ik dan nog van alles doen, maar lukt dat niet. Maar van dat bankhangen (met Netflix) krijg je niet echt nieuwe energie…daar moet ik nog iets op vinden. Het moet ontspannen, energie geven en er voor zorgen dat ik lekker slaap. Een rigoreuze oplossing zou zijn de bank de deur uit doen, zodat ik vanzelf nog een uurtje achter de naaimachine beland of misschien nog een blokje om ga. Of zou het helpen als ik de tv uitlaat? Ook merk ik dat ik weer zoetigheid ga snaaien (hele vakantie geen koekje bij de koffie genomen als ik thuis was), dit is echt een van mijn valkuilen als ik moe ben.

Ik ga de komende weken een poging doen om op dinsdag en donderdagavond geen tv aan te zetten! Op maandag en woensdag lukt dat al, dan heb ik andere bezigheden. Misschien die tijd dan gebruiken voor een uurtje naaimachine, wat lezen en schrijven (bijvoorbeeld een blogje)?

In mijn hoofd is er in ieder geval weer ruimte om mee te breien met de nieuwe mysterie-shawl van Westknits. Kleuren heb ik nog niet gekozen, ook weet ik nog niet welk garen ik ga gebruiken. Misschien iets nieuws, een ander merk, uitproberen?

Nu duik ik nog even in een ontspannend boek, voordat het tijd is om te koken (en de keuken op te ruimen, dat houdt nu eenmaal nooit op).

Nog een fijn weekend, Françoise

PS: Gisteren kreeg ik de uitslag van mijn rekentoets: Geslaagd! Een taartje waard.