Wanneer is het genoeg?

Hebben en houden:

wanneer is het genoeg?

Het bovenstaande is de titel van de lezing die vrijdag door Hilde Verdijk in Vught wordt gegeven.

Het gaat over het bewaren van spullen. Waarom doen we dat, waarom hebben we ze? En hoe kunnen we de vaardigheid ontwikkelen om ook weer spullen te laten gaan?

Ik ken Hilde al jaren als quiltster, maar volg ook altijd haar actie in oktober de D'ruitdaging. Het is zo fijn om je huis op te ruimen! Voor sommigen geen probleem, voor anderen een te groot probleem en bij de meesten van ons, slipt de kast/kamer dicht met lapjes en zo.

Meer weten over deze lezing? Kijk dan op: www.yourganize.nl

Er komen veel quilters als ik het zo om mij heen hoor!

Vanmiddag moest ik aan het bovenstaande denken toen ik op zolder in de berging op zoek was naar een doos uit mijn jeugd. Ik wist precies waar hij was: in een grotere doos, in het achterste hoekje. Dat klopte ook precies, maar voordat ik daar was...de afgelopen vijf jaar zijn er heel wat dozen voor gezet...

En wat had ik dan nodig?

Deze doos...Zaterdag had oma ook een weefraam tevoorschijn getoverd en Mr. X vond het reuze interessant om te doen.  Dus nu de mijne naar beneden gehaald om er mee te kunnen werken.

Wie wat bewaart....

Kijk, er zit zelfs al een werkje opgespannen, we konden dus meteen aan de slag. Pure nostalgie om dit uit te pakken en weer wat mee te doen.

Maar er zat natuurlijk nog veel meer in de grote doos. Ik kon het niet allemaal goed zien, het is een donker hoekje daar op zolder, maar op de tast vond ik nog een lief poppenkind.

Mijn eigen Pimmetje. Gekregen van de Goedheiligman toen ik 5 was. Een jongetjespop die echt kan drinken en plassen. Fascinerend vond ik dat toen.

Veel van mijn poppen heb ik weggegeven toen ik er niet meer mee speelde, maar Pimmetje moest toch echt bij mij blijven.

Uiteraard mocht hij mee naar beneden en op de foto. Lekker genieten van de zon.

In de doos zal hij voorlopig wel niet meer terug gestopt worden, dan moet ik weer al die dozen die ervoor staan opzij zetten!

En zit Pimmetje nu nog op de piano? Nee, natuurlijk niet. Hij is liefdevol door Mr. X in het poppenbed gestopt. Het poppenbed staat nu pal naast zijn eigen bed, want anders was Pimmetje misschien wel een beetje bang (al is het natuurlijk veel fijner om in een bedje te liggen dan in doos op zolder). Er is zelfs, op heel lieve toon, een slaapliedje voor hem gezongen.

Wat een mooi moment was dat.

En om terug te komen op het begin van dit blog: Wat ben ik blij dat ik Pimmetje nog altijd bewaard heb. Het weten dat daar die doos op zolder staat met de dierbaarste spullen is al fijn, maar als dan vervolgens een volgende generatie er zo mooi mee omgaat, is dat een gouden moment.

Pimmetje mag nog heel lang blijven.

Met groet,

Françoise

Van alles wat

De tijd vliegt voorbij...De afgelopen tijd ben ik vooral bezig geweest met haken, op Facebook kwam ik een patroon tegen en nadat ik gekeken had naar het origineel was ik meteen 'hooked'. Toer na toer is er al onder mijn handen vandaan gekomen, zo leuk, ik kon gewoon niet stoppen.

Hier zie je het eerste begin. Spannend of het zou lukken met mijn garenkeus. Ik haak met twee draadjes Aurifil garen, de ene is de katoenen Mako 12 die je ook gebruikt voor het quilten en borduren, de andere draad is Aurifil wool/acryl. Dit alles met haaknaald 1,5, dus het fijne werk.

Het eerste begin was al leuk: het gaat dan per toer ook zo lekker snel, dus een volgend kleurtje is snel aan de beurt.

Hier zijn er al weer een aantal toeren bijgekomen. Hij is nog steeds rond.

Deze foto is op een mooi zonnig, helder moment gemaakt. Hier komen de kleuren goed tot hun recht. Een heel verschil met de foto's die ik 's avonds heb gemaakt of op een grijs moment. Inmiddels is het werkstuk vierkant geworden met prachtige details. Echt elke ronde een verrassing en ik verbaas me er over dat je dit kunt verzinnen.

Dit is de huidige status, ruim 30 x 30 cm groot of klein, het is maar hoe je het bekijkt. Van vierkant verandert het werkstuk in een rechthoek. Wat zullen de komende weken brengen? Nog 15 weken te gaan in deze mysterie Sophie's Universe.

Ondertussen was het hier in het zuiden ook nog Carnaval. Zelf heb ik er niet zo veel mee. Op school bij Mr. X is het altijd een hele happening: er wordt een raad gekozen en prins/prinses. Deze raad moet uiteraard vergaderen (met cola en chips, hoe cool is dat) over de regels en wat heel belangrijk is: het thema van het feest. Vorig jaar hadden we Brazilië, dit jaar waren het Stripfiguren.

Mr. X ging als Kuifje, er werd dus nog een hele zondag besteed aan het maken van een prachtig kostuum, inclusief Bobby (met dank aan Oma!)

Ondertussen heb ik ook nog wat punten gesneden voor mijn Dear Friends, dat inspireert om er weer meer verder te gaan. Uiteraard ben ik nog lang niet aan de rand toe, maar soms past zo'n punt naar net uit een restje stof, dan kan het maar vast klaar zijn.

Ook de randjes per week probeer ik bij te houden. Ze komen in een log cabin en het is dus wat zoeken naar de juiste plaats en werkvolgorde. 

En tot slot elke week een brei-opdracht van de Retro sampler.

Tot nu toe lukte het me goed om bij te blijven met het borduren en breien, maar dat haken gooit wel wat roet in het eten... maar dat lost zich vanzelf op: ook hier een patroondeel per week en ik heb de achterstand bijna ingelopen.

Verder is het me zowaar ook nog gelukt om wat draadjes te quilten, mijn ramen te lappen (binnen) en vakantie te houden. Je snapt wel dat er weinig tijd overbleef om te bloggen. Een berichtje op Facebook of Instagram is toch net wat sneller geplaatst.

Morgen staat een dagje lesgeven in Putten op het programma: Machinaal quilten.

Speciaal voor de gelegenheid heb ik nog wat voorjaarspatroontjes getekend, want al lijkt het er vandaag niet naar: volgende maand wordt het toch echt Lente.

Een fijn weekend gewenst,

Françoise

ps. Het breipatroon dat ik in mijn vorige bericht noemde is een kooppatroon...dat gaat dus een mysterie blijven. Maar goed ook: dan kom ik niet in enige verleiding.

Dwalen op het World Wide Web

Eindeloos kun je dwalen op het world wide web...Je krijgt er vervolgens heel veel ideeën, wordt nieuwsgierig en natuurlijk enthousiast, hebberig en wanhopig, want waar moet je beginnen?

Voor je het weet ben je uren verder en heb je geen steek, letterlijk dus, gedaan.

Zo zat ik net ook voor een paar klusjes achter mijn laptop en belandde eerst op Facebook en daar kwam een prachtige shawl langs...een regenboog met 73 bolletjes...en nieuwsgierig als ik ben, ging ik verder zoeken...

Ik kwam uit bij: www.kieranfoley.com

Wow!

Hogere breikunst, maar wat ik zo interessant vind, is de combinatie van inbreien en het kantbreien.

Dat heb ik nog niet eerder gezien.

Maar zag ook het volgende plaatje:

Geen idee...ergens half februari wordt er meer verteld. Ik ben dol op mysteries: niet altijd om te maken, maar wel om er meer over te weten en van te leren.

Ik ga dit maar eens toevoegen aan mijn 'te volgen' lijstje.

Nu verder met mijn Dear Friends, ik heb bijna een blokje af.

Veel quiltplezier,

Françoise