Het voelt wel als een cadeautje: twee weken vrij zonder dat ik er over na hoefde te denken. Andere jaren telde ik het aantal vakantiedagen dat ik moest overhouden om rond de feestdagen vrij te kunnen zijn. Altijd op de kalender kijken hoe de feestdagen vallen...en volgens mij ben ik maar een enkele keer 2 weken vrij geweest in de afgelopen 25 jaar...En nu? Nu hoefde ik er niets voor te doen. Gewoon twee weken vrij van school en studie. Nou betekent dat natuurlijk niet dat ik niets te doen heb, want de stapel achterstallig werk is best groot. Maar ik maakte een lijst met schoolzaken (administratie en lessen voorbereiden), eentje met studiezaken (leeswerk en aantekeningen uitwerken), eentje met privézaken (opruimen en verstelwerkzaamheden) en dan nog een leuke dingen lijstje (bloggen, vest afmaken, borduren, haken, vulpennen...).
De afgelopen dagen heb ik rustig aan alle lijstjes gewerkt. En zo zijn de dagen heerlijk gevuld zonder wekker, een dutje op de bank en toch ook al veel af kunnen strepen. We kijken maar niet te veel naar buiten (al heb ik wel een straaltje zon gezien) en ga ik straks lange vingers bakken voor de tiramisu. Ik dacht het me zelf maar makkelijk te maken door gewoon een pak lange vingers te kopen, maar ik denk dat we niet de enige zijn die dit als dessert op het menu hebben staan. Zelf bakken is natuurlijk ook prima.
Een ander klusje voor deze vakantie is het uitzoeken hoe ik het patroon van de adventsshawl op Ravelry kan zetten. Maar nu eerst hier wat foto's van deel 3 en 4 en dan volgt later deze week een complete fotosessie van de hele shawl.
Lekker veel kleurtjes in dit deel:
Misschien heb je op Instagram bij @ateliersopra haar versie gezien? Zelfde patroon, andere kleuren en daarmee een heel andere shawl. José was ook bezig met het breien van polswarmers, daar heb ik ook wel zin in. Lekker snel klaar of zal ik aan de shawl van Westknits beginnen? Of toch eerst maar wat afmaken? Keuzes genoeg en dit hoort allemaal bij dat heerlijke vakantiegevoel. Beetje opruimen, wat nieuws uitproberen.
De weken voor Kerst op school waren ook fijn. Heerlijk om samen met de kinderen kerststerren te vouwen, kaarsen te versieren met bijenwas en we rekenden met kerstkransjes en banketstaven. We zongen en floten kerstliedjes. Na de herfstvakantie begonnen we met fluiten en nu spelen ze al een sinterklaasliedje en een kerstliedje...ik ben onder de indruk!
Met de studie vliegen we door allerlei lesstof heen, psychologie, antroposofie, rekenen, taal, geschiedenis, didaktiek, muziek om maar wat te noemen. En zoals ik tegen een collega zei: aan het begin van het schooljaar was ik onbewust onbekwaam, nu ben ik bewust onbekwaam en weet ik pas hoeveel er nog te leren valt. De eerste weken heb je geen idee van alle achtergronden, administratie, behandelplannen, hoogbegaafdheid, dyslexie, samenwerkingsverbanden, vergaderingen en alle ditjes en datjes die kinderen met zich mee brengen. Soms met het verkeerde been uit bed gestapt, zenuwachtig voor een feestje, wisseling van vader naar moeder en andersom, verhuizing naar het buitenland, gewoon een keer geen zin of juf ik verveel me...
En soms ben je zelf moe, ben je met je gedachten ook even ergens anders, heb je een les niet helemaal goed kunnen voorbereiden of loopt het anders dan je bedacht had.
Maar toch: elke dag zijn er momenten om te koesteren en van te genieten.
(en ja, soms wil ik ook heel graag wat rollen behang om te plakken)
We genoten ook samen van de adventskalender. De laatste schooldag draaiden we de laatste afbeeldingen om:
Dit was echt een leuk project. Het maken was fijn, maar zeker ook het elke dag omdraaien. Ik had me niet gerealiseerd hoe fijn kinderen het vinden dat ze er eentje mogen omdraaien en hoe blij het andere kind kijkt als zijn tekening te voorschijn komt. Onthouden dus voor volgend jaar!
(ik zet het nu alvast in mijn agenda...)
Ik wens iedereen hele fijne feestdagen. Tot snel.
Françoise
