De afgelopen weken was het zo druk in mijn hoofd en leven, dat van blogs lezen, laat staan een blog schrijven, niets terecht is gekomen. Nu zou ik niet eens weten waar ik moet beginnen. Na een week druk te zijn geweest met het inrichten van de klas (wat ligt er allemaal in de kasten, wat hang ik aan de muur), begon het schooljaar en inmiddels zitten de eerste drie weken er al weer op. De degelijke boterham met kaas doet goed dienst als lunch! Praktisch, geen geknoei en met een plakje komkommer toch net wat extra’s.
Inmiddels is ook de opleiding in Leiden begonnen. Ook daar veel indrukken, hoe werkt het rooster, waar is welk lokaal en hoe vind ik mijn weg in de digitale leeromgeving.
Het eerste weekend heb ik vooral geslapen en op de bank gehangen (ik moet zeggen dat de hoge temperaturen niet bijdragen aan een goede nachtrust, van mij mag het heel snel gaan afkoelen). Het vorige weekend ging ik met Mr. X naar museum Louwman in Den Haag/Wassenaar. Zeer de moeite waar, vooral als je van auto’s houdt.
Ik spotte daar ook een toepasselijke inktpot (en er waren varianten als speldenkussen)
Op school hebben we het project huizenbouw (5 weken lang, de eerste twee lesuren zijn periodeonderwijs en gaan in dit geval over huizenbouw: van plan tot uitvoering, alle beroepen, materialen, gereedschappen, water, elektra. We onderzoeken het allemaal). Hieronder een foto van een aantal werkstukken.
Sommige met kleurvlakken, andere tot in detail getekend, zelfs binnenin.
Ook de eerste jarigen hebben we gehad…ik zal weer nieuwe cadeautjes moeten maken. Heerlijk om nog weer wat extra kleurtjes vilt in te kopen.
Van breien komt niet zo veel…laten we stellen dat ik dat alleen doe in de trein op weg naar Leiden, dus een uur tot anderhalf uur de afgelopen week. Ik kom er niet eens aan toe om er over na te denken. Zo heb ik de hele aankondiging van de nieuwe mysterie shawl van Westknits helemaal gemist. Ik heb het niet gezien op social media, niet zelf opgezocht…inmiddels ben ik wel weer bij en is de titel weer prachtig. Maar ik ga niet meedoen. Onderstaand shawltje is eindelijk af en ik heb een vest in wording tevoorschijn gehaald. Niet te moeilijk, makkelijk op te pakken.
Kortom, ik heb het reuze naar mijn zin in het onderwijs. Al het nieuwe is ontzettend vermoeiend, mijn hoofd zit elke dag vol. De nachten zijn te warm om lekker te slapen, dus dan moet er soms eerst een dutje gedaan worden bij thuiskomst en kan ik daarna koken en de dag van morgen voorbereiden. Af en toe kiep ik nog een was in de machine en slinger ik de stofzuiger door het huis.
Het is heerlijk om niet de hele dag meer achter een beeldscherm te zitten, maar te breien en te weven met 9-jarigen, te rekenen, te zingen en een rondje te lopen over het schoolplein.
Nu op deze zondagochtend heb ik zowaar al gesport en geniet ik van een kopje koffie en de vlinders die af en aan vliegen van bloem tot bloem.
Straks op pad, rijden voor de honkbalwedstrijd.
Fijne dag, Françoise