Thursday, June 14, 2018

De dagen zijn te kort

Echt, de dagen zijn te kort. Ondanks dat het lang licht is. Het kan natuurlijk ook dat het niet aan de dagen ligt, maar aan mij. Mijn mysteriequilt ligt te liggen en maar zo heel af en toe stik ik een naadje.
Ik kan me er niet toe zetten om achter de machine te gaan zitten of met het applicatiewerk op schoot.
Verder dan een haakwerkje kom ik 's avonds niet of een boek.

Aan de ene kant begrijp ik het wel: werk, tuin, kind, verdriet dat een plaats moet krijgen. Aan de andere kant vind ik het behoorlijk irritant en word ik er kriegelig van. Ik zal het zelf moeten doorbreken als ik wil dat er iets van mijn quilts terecht komt!
Dus: als ik dit blogje heb geschreven ga ik naar boven en gaat de naaimachine aan! Beloofd.
Even wat plaatjes van de afgelopen weken.

Allereerst gaat het haken van de bloemetjes gewoon door. Hier de bloemetjes van de meimaand. Getracht om veel variaties op een thema te maken: zelf ontwerpen en aanpassingen aan een patroon doen. Blij met het resultaat.
Nooit gedacht dat ik nog eens een opnieuw bloeiende orchidee in huis zou hebben!
Aangezien de plant niet dood ging, mocht hij blijven staan en kreeg hij af en toe een slokje water.
Zie hier het resultaat.
Een onderdeeltje van de mysterie. Veel stukjes per onderdeel...nog een aantal te gaan en dan eens kijken wat de volgende patroondelen te bieden hebben. 
Soms is bakken fijn om de zinnen te verzetten...hieronder staat alles klaar voor een hele echte taart. Niet zo maar even een appeltaartje of cake. 

Taart in wording, vele laagjes: het lijkt wel een quilt. (en veel boter dat er in zit...en suiker....)
Hier het aangesneden eindresultaat. Was superlekker, maar een klein puntje was echt genoeg. 

Nu op naar de naaimachine. Zag vandaag berichten over the Splendid Sampler 2. Tijd om naast de mysterie verder te gaan met de eerste...veel diverse blokjes.
Speeltijd met lapjes dus!

groet,
Françoise

1 comment: